19 červienia mienčuku Paŭłu Stelmachu spoŭniŭsia 31 hod. Razam z dvuma siabrami jon źbiraŭsia adznačyć śviata na Zybickaj. Ale zamiest tusovačnaj vulicy apynuŭsia ŭ milicyi, a potym i ŭ balnicy. Videa jahonaha zatrymańnia šyroka razyšłosia ŭ sacsietkach. Pra abstaviny chłopiec raskazaŭ Svabodzie.
«Bili pa nahach — ja ŭpaŭ. Bili nahami»
Uviečary ŭ piatnicu, 19 červienia, Pavał Stelmach ź siabrami vyjšaŭ z metro «Kupałaŭskaja» i pajšoŭ uniz pa praspekcie Niezaležnaści da vulicy Janki Kupały. Kiravalisia jany na Zybickuju, kab tam adznačyć dzień narodzinaŭ Stelmacha.
«Paabapał praspektu było šmat ludziej, — kaža Pavał pra viečar, kali ŭ Miensku adbyvałasia akcyja salidarnaści. — Jany prosta chadzili, ničoha nie rabili. Siarod ludziej chadziła milicyja ŭ formie, jany nie zabirali ludziej. My spuścilisia da vulicy Janki Kupały, stajali na śviatłafory, kab pierajści darohu. Tam stajali dźvie cyvilnyja maršrutki, a aŭtazaki z druhoha boku. Z hetych maršrutak vybiehli ludzi ŭ cyvilnym, na tvarach maski ad COVID-19, i pačali chapać ludziej».
Pavodle Stelmacha, adzin z mužčyn u cyvilnym, jaki stajaŭ pobač ź im, skazaŭ: «Biažy adsiul». Pavał u adkaz zapytaŭsia: «Što vy robicie, navošta ludziej zabirajecie?».
«Potym jon zajšoŭ za maju śpinu, na videa bačna, jak jon na mianie pakazaŭ, maŭlaŭ, davajcie hetaha zabiarem. Paśla mianie pačali ciahnuć za ruki, udaryli ŭ nos — ciapier pieranośsie mocna balić. Ja vybieh na siaredzinu darohi na pierachod, da mianie padlacieli i pačali ŭpiacioch bić mianie. Bili pa nahach — ja ŭpaŭ. Bili nahami. Potym uziali za ruki, za nohi i zaciahnuli ŭ hetuju maršrutku. Jany mianie nia vielmi dobra padniali, tamu ciahnuli pa asfalcie».
«Davaj padpisvaj, što ty ŭdzielničaŭ u pikiecie»
Pavodle Paŭła, da zatrymańnia jon ź siabrami krychu vypiŭ, tamu dziejańni ludziej u cyvilnym jaho dezaryjentavali. U busiku na Paŭła nadzieli kajdanki, pasadzili na padłohu. Akramia jaho, tam byli supracoŭniki milicyi ŭ formie i jašče troje zatrymanych chłopcaŭ. Usich advieźli ŭ Savieckaje RUUS. Siabroŭ Paŭła taksama zatrymali.
«Stajali tam tvaram da ściany i hladzieli na jaje da treciaj hadziny nočy. Razam sa mnoj jašče čałaviek 15 było zatrymanych. Ja prasiŭ meddapamohi, bo adčuvaŭ, što huba razarvanaja. Milicyjant skazaŭ, što medyka niama».
Potym Pavał paprasiŭ medyčnaj dapamohi jašče raz. Pa jaho słovach, pryjšoŭ padpałkoŭnik, pahladzieŭ na hubu i skazaŭ, što niešta prydumaje. Jamu vyklikali chutkuju.
«Dziaŭčynki z chutkaj apracavali mianie i čakali, pakul mianie adpuściać z RUUS. Mnie skazali padpisvać pratakoł. Ja pačaŭ čytać, počyrk byŭ niezrazumieły. Ja skazaŭ pra heta, na što mnie adkazali: «Davaj padpisvaj, što ty ŭdzielničaŭ u pikiecie». Ja skazaŭ, što nia budu, bo nia ŭdzielničaŭ, što ŭ mianie byŭ dzień narodzinaŭ i ja špacyravaŭ. Jany asabliva nie nastojvali, ale papiaredzili, što kali druhi raz papadusia, to budzie administracyjnaje pakarańnie. I tady mianie pavieźli na chutkaj u balnicu na Kižavatava».
U hety čas adpuścili i siabroŭ Paŭła, jany taksama admovilisia padpisvać pratakoły.
«Chłopcy, jakija z nami tam stajali, padpisali, ale jany ŭdzielničali ŭ pikiecie», — dadaŭ Pavał.
Skłali pratakoł na ludziej u cyvilnym, jakija zatrymlivali
Pavodle medyčnaha zaklučeńnia, jakoje vydali Paŭłu Stelmachu ŭ balnicy, u jaho strasieńnie hałaŭnoha mozhu, zakrytaja lohkaja čerapna-mazhavaja traŭma, padskurnaja hiematoma ŭ levym skułavym abšary, udar nižniaj huby źleva, udary pa bakavoj pavierchni hrudnoj kletki źleva, alkaholnaje apjanieńnie.
Z pryčyny traŭmy hałavy Paŭła chacieli pakinuć u stacyjanary na piać dzion, ale jon admoviŭsia, bo nia moh zastacca z pryčyny asabistych abstavin. Padpisaŭ papieru i pajechaŭ dadomu.
Pad padjezdam jaho čakali supracoŭniki milicyi. Z RUUS jamu zvanili jašče a 6-j ranicy ŭ subotu, ale ŭ chłopca razradžaŭsia mabilny telefon. Akazałasia, jamu prapanavali napisać zajavu na tych, chto jaho zatrymlivaŭ.
«Čakali mianie, kab napisaŭ zajavu. My skłali pratakoł, milicyjant sfatahrafavaŭ zaklučeńnie medykaŭ».
Pavał nia pamiataje nazvu pratakołu, jaki składaŭ milicyjant, ale kaža, što raskazvaŭ jamu pra padziei viečara 19 červienia. Ź jakoha RUUS pryjaždžaŭ supracoŭnik milicyi, chłopiec nia viedaje.
Tady Pavał admoviŭsia pisać zajavu, bo nia mieŭ na heta času. Ciapier jon jašče dumaje, ci maje sens rabić heta, i ździŭlajecca:
«Dziŭna atrymlivajecca: spačatku milicyja źbivaje, a potym milicyja pryjaždžaje raźbiracca z hetym. Niaŭžo jany niekaha pakarajuć? Tym bolš jany [ludzi, jakija zatrymlivali Paŭła] byli ŭ cyvilnym i ŭ maskach».
«Viadoma, ja byŭ zły, — kaža jon pra svaje pačućci. — Što tut kazać, kali ja ŭ svaim horadzie nie mahu prosta prahulacca pa vulicy! Ja hetym niezadavoleny. I ludźmi, jakija heta robiać. U adnaho ź siabroŭ pabitaja huba».
Ciapier Pavał pačuvajecca lepš, čym paru dzion tamu.
«Hiematoma pad vokam, skivica balić, kali šyroka adkryvaješ rot. U pieršyja dva dni hałava mocna baleła, a ciapier bolš-mienš. Kali rezka ŭstaju ci pavaročvaju hałavoj, to kružycca».
