Fota Nadziei Bužan
U aŭtorak zatrymańni ŭ Minsku vyhladali chaatyčna. Žycharka Novaj Baravoj Nastaśsia Vasilevič raskazała, jak jaje muža Kanstancina zatrymali pa darozie ŭ kramu, a jana ŭ tuju noč nie zmahła patrapić dadomu.
Kala 8-j viečara para razam ź inšymi žycharami Novaj Baravoj prahulvalisia pa rajonie. Nijakich łozunhaŭ i krykaŭ — zvyčajnyja susiedskija razmovy.
«Paśla my vyrašyli pajści ŭ kramu. I tut my ŭbačyli, što ludzi čamuści biahuć — nam u siaredzinie nie było vidać, jak z-za pavarotu vyviernuli try busy. My bačyli tolki, jak raźbiahajucca ludzi, a za imi — chłopcy ŭ čornym. Ja skazała mužu, što nikudy nie pabiahu, bo ničoha drennaha nie rablu, uciakać — vielmi dziŭna», — raskazvaje Nastaśsia.
Praz paru siekund da jaje muža padyšoŭ amapaviec, a paśla padlacieŭ jašče adzin.
«U mianie byŭ stupar, ja dumała, što zaraz jaho prosta adpuściać. Kali jaho paviali da mašyny, pabiehła za imi, vykrykvajučy niešta ŭ duchu: «Maładyja ludzi, a za što mienavita vy zatrymlivajecie, što adbyvajecca?» Kościu pasadzili ŭ bus i źvieźli. Ja zastałasia biez klučoŭ i z 2% zaradki na telefonie», — dzielicca dziaŭčyna.
Jana paśpieła źviazacca ź blizkimi. A paśla ź inšaj dziaŭčynaj, čyjho muža taksama zatrymali, źviarnulisia ŭ «Viasnu».
Nastaśsia pieranačavała ŭ siabroŭ, a rankam pajechała ŭ sud — tudy musili dastavić muža z Baraŭlanskaha RUUS. Praŭda, na miescy daviedałasia, što jaho jana ŭsio adno nie pabačyć — u suviazi ŭ epidemijałahičnaj situacyjaj sud byŭ pa skajpie.
«A 14-j pačałosia pasiadžeńnie, na jakim mužu vystavili abvinavačańnie va ŭdziele ŭ niesankcyjanavanym šeści i pieraškodzie pry zatrymańni. Štraf, jak i inšym, kaho zatrymali z Kościem, — 50 bazavych (1350 rubloŭ. — NN). Kala 15 hadziny jaho vypuścili».
Nastaśsia pryznajecca, što karcinki ŭčarašniaha razhonu dahetul stajać u vačach: «Samaje žudasnaje, što AMAP bieh u natoŭp ź dziećmi, baćkami i ich hadavancami».
