Hety zdymak byŭ zroblena 22 lipienia 2020 hoda. Ranicaj taho dnia maci Paŭła paviedamili, što syna vypuściać. Kali žonka Volha Sieviaryniec patelefanavała na Akreścina, joj skazali toje samaje.
Pavieł byŭ zatrymany 7 červienia paśla pikietu na Kamaroŭcy. Jamu dali 15 sutak za udzieł u akcyi, jašče 15 — za zakliki. Taksama na im było niekalki nieadbytych sutak za śniežańskija akcyi pratestu (pa roznych padlikach, heta ad 15 da 60 sutak).
Upeŭnienaści ŭ tym, što palityk apyniecca na voli, nie było. Ale dziasiatki čałaviek pryjechali jaho sustrakać pad ścieny Akreścina. Siarod ich — akcior Pavieł Charłančuk z žonkaj, paet Uładzimir Niaklajeŭ.
«Było choładna, pamiataju, što vielmi zamierzła i stamiłasia, ciažka było navat havaryć. Śvietły dzień, ale nadzieja, što my pabačym Paŭła, tak i nie spraŭdziłasia. Nas ranicaj abnadzieili, a paśla, pratrymaŭšy bolš za try hadziny, skazali, što jaho nichto vyzvalać nie źbirajecca. Ździek. Biaśsille. Złość», — uspaminaje Volha toj dzień.
«Volha, zdavałasia, była natchnionaja. Padyšoŭ čas vyzvaleńnia, a Paŭła ŭsio nie było. U niejki momant jana vyrašyła padyści da dźviarej i spytać pra jaho. I ja vyrašyła prasačyć za joj, — raspaviadaje Nadzieja historyju hetaha fota. —
Ja zaŭsiody dziŭlusia takim mocnym ludziam, jak Volha. Jana ŭ niaprostym emacyjnym stanie, bo za kratami jaje muž, vakoł kuča žurnalistaŭ — a jana spakojna da ŭsich pastaviłasia. U niejki momant Volha pierastała źviartać na nas uvahu, bo jaje dumki byli zaniaty inšym.
Hety zdymak prosty pa svajoj formie, ale intuityŭna fatohrafy adčuvajuć, kali atrymlivajecca dobry kadr. Mianie začapiła i sama historyja, jakaja staić za im, — maleńkaja, ale mocnaja žančyna, jakaja čakaje muža.
Mnie zdajecca, atrymałasia simvaličnaje fota. Jano pakazvaje toje, što mnohija biełarusy paśla pratestaŭ čakajuć svaich blizkich z turmaŭ.
Ja adpraviła hetu fatahrafiju na konkurs u samy apošni momant. Užo padrychtavała list i pierad tym, jak jaho nacisnuć na knopku, uspomniła pra jaje. Paśla vybaraŭ było tak šmat padziej, što hety kadr ledź nie zabyŭsia».
Sioleta ŭ konkursie World Press Photo ŭdzielničała 4315 fatohrafaŭ z 130 krain. Jany adasłali bolš za 74 tysiačy zdymkaŭ.
Status finalista aznačaje, što Nadzieja Bužan zaniała pieršaje, druhoje ci treciaje miesca ŭ svajoj katehoryi.
Biełaruskija fatohrafy niačasta traplajuć u lik pieramožcaŭ World Press Photo. U minułym hodzie Taćciana Tkačova zaniała druhoje miesca ŭ katehoryi «Partret» za sieryju zdymkaŭ žančyn, jakija zrabili abort. A ŭ 1987 žury adznačyła fota Juryja Ivanova.
Nadzieja Bužan, fota Viktoryi Hierasimavaj
Nadzieja Bužan rodam ź Pietrykava Homielskaj vobłaści. Skončyła Instytut žurnalistyki BDU. Pačała karjeru fotakarespandenta ŭ haziecie «Źviazda», kudy trapiła pa raźmierkavańni. Niejki čas supracoŭničała z Tut.by. Z 2019 hoda źjaŭlajecca štatnym fotakarespandentam «Našaj Nivy».
Prymała ŭdzieł u hrupavych vystavach u takich halerejach, jak Fotografiska Tallinn (Talin, 2020), Aff Galerie (Bierlin, 2016), CECH (Minsk, 2014), Belarus Press Photo (Misnk, 2015).
Vialiki ŭpłyŭ na jaje akazaŭ kurs fotažurnalistyki Andreja Palikanava, Juryja Kozyrava i Taćciany Płotnikavaj, arhanizavany adukacyjnaj placoŭkaj «CECH» u 2014 hodzie.
U svaich prajektach Nadzieja zajmajecca temami svabody, relihii. Ale fatahrafavańnie navin — asnoŭnaja častka jaje pracy.
