Kamu abrydła być prezidentam?

Ad Rasiei nielha ŭciačy ekanamična. U sensie, nielha adviazacca ad rasiejskaha rynku ni ciapier, ni praz dvaccać hadoŭ, ni praź piaćdziasiat. I heta było b nierazumna. Piša ŭ svaim błohu na radyjo «Svaboda» Jan Maksimiuk.

Uražańnie takoje, što «małočnaja vajna» pamiž Rasiejaj i Biełaruśsiu pavoli zahłuchnie. Nia tolki tamu, što Biełaruś, jak čujem, pahadziłasia dasyłać rasiejcam mienš suchoha małaka, čaho jany nibyta tak mocna prahnuli i pra što nibyta damovilisia Pucin z Łukašenkam.

A pierš za ŭsio tamu, što rasiejskaje embarha na biełaruskaje małako bje nia stolki pa Łukašenku i jahonym uradzie, kolki pa zvyčajnych biełaruskich kałhaśnikach.

«Małočnaja vajna», jak ništo inšaje ŭ apošnim časie, dachodliva tłumačyć narodu ŭ hłybincy, što «ruski čałaviek» na ŭschod ad Klimavičaŭ i Kaściukovičaŭ — heta nia toj «ruski čałaviek», jaki žyvie, prykładam, u Vaŭkavysku ci Bychavie. And that's the point. A tamu i Pucin siońnia pačaŭ inšuju piesieńku: «Jak by jano ni było, my ź Biełaruśsiu — adna siamja. U siamji mohuć adbyvacca svarki i skandały, ale ŭsio roŭna žyćcio idzie», — skazaŭ jon. Kali adna siamja, dyk čamu vy nie pjacie našaha małaka? I jany znoŭ buduć pić. Kab siamja nie pamienšała. Tut bolš-mienš takaja lohika dziejničaje...

Značyć, sprava małaka, mokraha ci suchoha, niejak utrasiecca.

A što nie ŭtrasiecca?

Dyk voś, ja nia ŭpeŭnieny, što Łukašenka, pierastupiŭšy druhuju važnuju miažu ŭ dačynieńniach z Rasiejaj — admoviŭšysia padpisać pahadnieńnie ab Kalektyŭnych siłach aperatyŭnaha reahavańnia (KSAR) — zachoča adstupicca i padpisać jaho paźniej, hetkim čynam ustupajučy ŭ symbaličnaje, postsavieckaje «anty-NATO».

Dziela čaho? Małočnyja reki i strumieni, jak my ŭžo adznačyli, znoŭ paciakuć ź Biełarusi ŭ Rasieju. A što nabudzie Łukašenka praz KSAR? Niaŭžo tanny haz? Heta małaimavierna. Da taho ž — tut možna tarhavacca vakoł Abchazii i Paŭdniovaj Asetyi...

Pieršaj važnaj miažoj, jakuju Biełaruś adoleła ŭ hetym hodzie, było ŭstupleńnie va Ŭschodniaje partnerstva, kudy Rasieja nie ŭstupiła i, što jašče važniejšaje, kudy Rasieju ŭstupać nie zaprašali. A ciapier Biełaruś admoviłasia ŭstupać u KSAR, kudy jaje Rasieja vielmi mocna zaprašała. Jak kažuć, ciahnik skranuŭsia ź miesca i pavoli jedzie dapieradu.

Ad Rasiei nielha ŭciačy ekanamična. U sensie, nielha adviazacca ad rasiejskaha rynku ni ciapier, ni praz dvaccać hadoŭ, ni praź piaćdziasiat. I heta było b nierazumna.

Chto jašče budzie kuplać biełaruskija tvarahi i syry? Polšča? Im samim niama ni času, ni achvoty svajho dabra jeści. Značyć, Biełarusi treba karmić Rasieju. Heta, tak by mović, biełaruskaja nacyjanalnaja ideja. Pavał Sieviaryniec kaža, što Biełarusi treba chryścijanizavać Rasieju. Mahčyma. Ale spačatku treba Rasieju nakarmić. Nie zadarma, viadoma ž. A ci možna zarabić hrošy na chryścijanizacyi Rasiei? Ja ŭ heta nia vieru. Za dziakuj siońnia ŭžo nichto ničoha nia zrobić, navat kali mieć na ŭvazie nacyjanalnuju ideju...

Ale ad Rasiei možna ŭciačy palityčna.

Treba adnak adrazu ahavarycca, što i tut isnuje miaža dla ŭciokaŭ. Znoŭ ža chaciełasia b vykazać niazhodu z Paŭłam Sieviaryncam, jaki na apošnija padziei ŭ biełaruska-rasiejskich stasunkach adreahavaŭ pryblizna tak: «Narešcie! Toje, što treba zrabić ciapier — heta denansavać usie damovy ab supolnaj achovie zachodniaj miažy, ab supolnaj supraćpavietranaj abaronie, pahadnieńnie ab Sajuznaj dziaržavie i pačać poŭnafarmatnyja pieramovy z Eŭraźviazam». Nu, heta wishful thinking, miakka kažučy.

Kaniešnie, usio heta treba było b zrabić, kali b byli mahčymaści i histaryčny momant. Realna hlanuŭšy na spravu, Biełarusi siońnia niemahčyma ŭciačy ni ŭ NATO, ni ŭ Eŭraźviaz, a mahčyma — schavacca u «šeraj zonie», «finlandyzavacca» i žyć, nie zaminajučy «ni našym, ni vašym», jak žyli finy bolš za 40 hadoŭ paśla II suśvietnaj vajny. I čakać svajho nastupnaha histaryčnaha šancu. Mahčyma, takoha, kali razvalicca sama Rasieja...

Pakazalnaja reakcyja na apošnija padziei ŭ biełaruska-rasiejskich dačynieńniach hazety «Kamersant», jakaja daje zrazumieć, što Kreml pastarajecca dacisnuć Łukašenku hazam, kali nie małakom. «Niekamu abrydła być prezydentam» — hazeta pryvodzić vykazvańnie niejkaha ananimnaha kramloŭskaha čynoŭnika. Aniahož! Vy majecie takoje ŭražańnie? Jamu sapraŭdy abrydła?

Pa-mojmu, artykuł u «Kamersancie» — heta prosta pryznańnie čarhovaj parazy Maskvy ŭ sprobie prycisnuć Biełaruś. Tak by mović, nam tut nie zusim udałosia, ale my vam jašče pakažam... Nu i pakazvajcie... Kožny taki pakaz pryśpiešvaje chadu biełaruskaha ciahnika.

Jedziem...

Jan Maksimiuk, Radyjo Svaboda

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0