U peŭnym sensie antypod «Załatoj dvaccatki»: tematyčnaja składanka «Čarnobylski viecier» – druhi pradukt kanśpirataraŭ z «VoliaMusic».

Roznyja vykanaŭcy. VoliaMusic, 2006.
Druhi pradukt kanśpirataraŭ z «VoliaMusic».
U peŭnym sensie antypod «Załatoj dvaccatki»: tematyčnaja składanka «Čarnobylski viecier» – druhi pradukt kanśpirataraŭ z «VoliaMusic». Źbirać biełaruskuju muzyku pa takich idejnych raździełach – zaduma dobraja. Tolki adčuvajecca, ź jakim naciaham naskrebłasia piesień na ceły dysk. Viadomyja ŭžo tvory «Bondy» («Radyjaaktyŭny bluz»), «Mroi» («Šmat») i «Kramy» («Homielski vals») miažujucca tut z rarytetami (jak pieśnia polskich biełarusaŭ z «Kardonu»), śviežymi zapisami (Tav.Mauzer, «Čyrvonym pa biełamu»). Muzyki ryfmujuć radyjacyju z nacyjaj, infarmacyjaj, pravakacyjaj. Ale lepiej vyhladajuć biez takich naŭprostavych ryfmaŭ, jak u Kastusia Hieraščanki («Čarnobylski šlach») ci Jana Žančaka («Nieraskazanyja kazki»). U składancy toicca šmat siurpryzaŭ i novych imionaŭ. Z hałoŭnych znachodak – «Pieśnia Čuhajstra» ŭkraincaŭ «Tiń Soncia», zaśpiavanaja pa-biełarusku, i niazmušany «Čarnobylski fon» ad «Hołaj manaški».
Škada, što ŭ dysk nie ŭvajšła adna z samych kranalnych piesień pra Čarnobyl kanca 90-ch – «Radyjaaktyŭny śnieh» laŭreataŭ «Basovišča-98» haradziencaŭ z «KalJanu» – i abiacany klip režysera Jahora Chrustalova, dzie Varaškievič razam ź Jarmolenkam śpiavaje «Homielski vals».
Vokładka azdoblena prarockim malunkam Andreja Plasanava (jaho pieśnia taksama jość na dysku) pad nazvaj «Sarkafah», zroblenym u 1971 hodzie.
Kamientary