Fota: «Vajar»
Kuźniacoŭ piša, što na naradzie šmat havaryłasia pra toje, jak treba ŭzbrojvać sučasnuju armiju, jakuju rolu adyhryvaje łahistyka, paliva, mabilnaść i h. d.
«Pra toje, vyniki čyjoj armii biarucca za ŭzor, prama nie havaryłasia. Tym nie mienš, fakt, što mienavita rasijskija vojski siońnia nie dasiahajuć metaŭ — sakret Pališynela. Tamu praktyčna ŭsie syšlisia na mierkavańni:
kali biełaruskija uzbrojenyja siły ciapier i pryhladajucca da čyjho-niebudź vopytu, to hety vopyt — ukrainski».
Kuźniacoŭ piša, što «łahistyka, bienzin-haza, kajmany i mabilnaść — heta ŭsio vydatna. Heta maje miesca być. Adnak, što tyčycca pośpiechaŭ USU, to ŭžo ŭsie suśvietnyja vajennyja ekśpierty adznačyli ich hałoŭny faktar, pra jaki ŭčora nie prahučała ani słova. Słušnaja taktyka i sistema kiravańnia vojskami pa zachodnim uzory, zasnavanaja na decentralizacyi.
Decentralizacyja na taktyčnym uzroŭni — voś što akazałasia klučavym faktaram u sučasnaj vajnie. Kali aficery i sałdaty mohuć i, hałoŭnaje, umiejuć prymać rašeńni na miescach, zychodziačy z realna isnujučaj abstanoŭki. Nazvanaja ŭčora mabilnaść — pusty huk biez ŭkaranieńnia ŭ vojsku takoha padychodu, pakolki lubaja mabilnaść sydzie na ništo, kali kožny ŭzvod budzie čakać rašeńnia hienierała ŭ stalicy.
Padobnaje niemahčyma ŭjavić ni ŭ vojsku Rasii, ni ŭ vojsku Biełarusi, ni ŭ vojsku spačyłaha ŭ bozie SSSR. Jano i zrazumieła: Saviecki Sajuz (a armii RF i RB — jaho pramyja spadčyńnicy) vajavaŭ u tyja časy, kali ŭzrovień technałohij, infarmatyzacyi, manieŭranaść vojskaŭ i mahčymaści ich uzbrajeńniaŭ byli na paradak nižej. Nižej chutkaści — bolšaja rola nie dakładnaści, a abjomu. Heta — bazavyja ŭmovy, pry jakich rašeńni na miescach i inicyjatyva nie patrebnyja, a patrebny tolki žalezny paradak.
Ciapierašniaja vajna akazałasia pryncypova inšaj.
I, viedajecie, u čym prablema? U tym, što pry isnujučych raskładach ni Biełarusi, ni Rasii, ni Paŭnočnaj Karei pierśpiektyva stvareńnia kankurentnaj armii prosta nie śviecić. Tamu što heta ŭ pryncypie inšaja realnaść: u joj treba šanavać čałavieka, vučyć jaho, abapiracca na jaho viedy i intelekt, heta značyć, mieć spravu nie z «adzinkaj žyvoj siły», a z asobaj. Heta toje, što niemahčyma ŭjavić va ŭzbrojenych siłach aŭtarytarnych i tatalitarnych dziaržaŭ, jakija ŭ svaich vojskach, naadvarot, sprabujuć z usich «vybić dur».
Hety vopyt ahalaje prablemu ŭ bolš hłabalnym kantekście. Voś ciapier u rasijskaj prapahandzie vielmi papularny siužet, maŭlaŭ, Zachad dasiahnuŭ svajho dabrabytu tolki dziakujučy «tannym» resursam z RF. A ciapier, voś, budzie ich pazbaŭleny i «my sami pabudujem svoj dabrabyt na svaich resursach».
Fota: VajenTV
Jašče ŭ časy razvału SSSR Usia intelihiencyja smutkavała, što ZŠA dasiahnuli svajoj vieličy vyklučna dziakujučy «uciečcy mazhoŭ» — emihracyi najbolš talenavitych i razumnych ludziej u ich krainu.
Trend užo tady byŭ vidavočny i jašče bolš vidavočny ciapier: resursnyja dziaržavy, staviačy na svaje naturalnyja bahaćci, u pieravažnaj svajoj bolšaści zastajucca adstałymi i vielmi niespryjalnymi dla žyćcia bolšaści prostych hramadzian. Pa vielmi banalnaj pryčynie: dabrabyt stvarajuć nie vuhal i nie nafta, jaho stvarajuć ludzi, i raźvićcio siońnia nie dasiahajecca va ŭmovach pieravahi ludziej ź nizkim čałaviečym kapitałam pry pavalnym adjeździe ludziej z vysokim.
Vidavočnaść hetaj iściny była ŭžo daŭno zrazumiełaj: nichto nie stanie spračacca, što ŭzrovień žyćcia ŭ Rasii nižej, čym u Šviejcaryi.
Adnak da apošniaha času isnavaŭ mif: «Zatoje ŭ nas armija mocnaja, jak pi**iem, kali što!» Padziei va Ukrainie raźviejvajuć i hetuju karcinku, i ŭsie takoha kštałtu karali zastajucca hołymi.
Sučasny śviet taki, što ni ŭ pobycie, ni na vajnie, ničoha bolš nie vyrašajecca bieź intelektu. Bieź intelektu možna bić ludziej dručkami abo stralać u cyvilnych, ale nie vyjhravać bitvy i nie budavać cyvilizacyi.
Aŭtarytarnaja dziaržava nie zdolnaja pa pryrodzie svajoj rabić staŭku na intelekt i dobruju volu čałavieka. A, značyć, budučyni ŭ takich dziaržaŭ prosta niama», — piša Kuźniacoŭ.
Aleś Santocki: Łukašenka tak i nie zrazumieŭ, čamu ŭkraincy vystajali
Łukašenka spytaŭ vajskoŭcaŭ: Jakaja vajna budzie ŭ Biełarusi, kali nie daj boh?
