Pra adzin z takich kanfliktaŭ piša Autogrodno.by. U kožnaha z bakoŭ svaja viersija.
Situacyja adbyłasia ŭčora z polskaha boku pablizu PP «Babroŭniki — Bierastavica».
— Žančyna na Nissan Qashqai chacieła prajechać mima čarhi i stać pierad usimi. Mužčyny pieraškadžali joj heta zrabić, ale jaje heta nie spyniała, — raskazaŭ čytač, jaki staŭ vidavočcam kanfliktu.
Adzin z mužčyn upiorsia ŭ radyjatar «Nisana» i sprabavaŭ spynić mašynu, ale aŭtamabil praciahvaŭ ruch pa sustrečnaj pałasie prajeznaj častki. Tady mužčyna nie vytrymaŭ i ŭdaryŭ kułakom pa kapocie krasoviera. Hety huk vyrazna čutny na videa:
Udar pa kapocie staŭ «apošniaj kroplaj» dla kiroŭcy Nissan. Žančyna vyjšła z pytańniem: «Vy vyrašyli sa mnoj pabicca? Ty što robiš? Adyšoŭ ad mašyny!»
U hety čas mužčyna, jaki sprabavaŭ strymlivać Nissan, staŭ niešta rabić la piaredniaha koła. Mahčyma, adkručvaŭ kaŭpačok u nipiela. Kiroŭca jamu heta nie dazvoliła i adšturchnuła.
Na dapamohu vyjšła pasažyrka.
«My tabie narmalna kažam, što my jedziem na Kuźnicu. My tam pavaročvajem», — kazali žančyny.
«Mnie (biez roźnicy) kudy ty pavaročvaješ, — tudy», — adkazali mužčyny i pakazvali na pačatak čarhi.
Dalej jany prajechali napierad i stali ŭ čarhu amal la šłahbaŭma. Paźniej da nas padjazdžała palicyja, napeŭna, chtości vyklikaŭ. Ale palicejskija pahladzieli na ŭsio heta i skazali «raźbirajciesia sami», — raskazaŭ čytač.
Zatym žančyna z Nissan ahučyła svaju viersiju. Jana kazała, što jechała ŭ Polšču i razvaročvałasia ŭ bok Kuźnicy.
«My sapraŭdy jechali ŭ bok punkta propusku, ale potym paviarnuli naleva i źjechali ŭ Kuźnicu. Kala 15:00 my vyjechali ŭ Polšču praz PP «Bierastavica — Babroŭniki» i adrazu ž nakiravalisia da kanca čarhi, acanili situacyju, a dalej naš šlach lažaŭ u Kuźnicu. Dla hetaha nam daviałosia raźviarnucca i jechać nazad uzdoŭž čarhi aŭtamabilaŭ, jakija stajać u Biełaruś. Na žal, pieršy źjezd na Kuźnicu byŭ zakryty, i nam treba było jechać na nastupnaje skryžavańnie, jakoje znachodzicca pablizu PP «Babroŭniki». Tut nas i sustreli mužčyny ź videa.
Na videa źniaty samy napał situacyi. Ja z hetym zhodna, ja heta prymaju. Ale pačatak byŭ vielmi kulturnym, my tłumačyli mužčynam, što nie jedziem u čarhu, što nam treba da skryžavańnia i naleva ŭ Kuźnicu, što inšaja daroha pierakrytaja. Ale potym mužčyna ŭ čyrvonaj kurtcy staŭ upiracca ŭ našu mašynu, druhi mužčyna sprabavaŭ spuścić nam koła, i tut užo pačalisia emocyi. Apošniaj kroplaj stała toje, što nieviadomy mužčyna zalez u sałon našaha aŭto i vyrvaŭ klučy. Klučy nam usio ž viarnuli, stali padychodzić inšyja ludzi i zastupacca za nas, tady mužčyny adkryli nam darohu. My prajechali napierad, paviarnuli naleva, źjeździli ŭ Kuźnicu i viarnulisia ŭ hetuju čarhu. Viadoma, my stali ŭ samy kaniec čarhi, usio adstajali i zajechali ŭ Biełaruś a 6-j hadzinie ranicy. Na čekach z Kuźnicy i štampach u pašparcie bačnyja daty i čas zakupaŭ i pierasiačeńnia miažy».
