Polski intelektuał: Bieź niezaležnaj Biełarusi nie budzie niezaležnaj Ukrainy
Polski sacyjołah, publicyst, suzasnavalnik Krytyki Politycznej Słavamir Sierakoŭski piša pra toje, jak padziei ŭ Biełarusi źviazanyja z budučyniaj Ukrainy.
Łaŭreatami Nobieleŭskaj premii miru ŭ 2022 hodzie stali Aleś Bialacki, rasijskaja arhanizacyja «Miemaryjał» i ŭkrainski «Centr hramadzianskich svabod». Padalak, daradca kiraŭnika Ofisa Zialenskaha, raskrytykavaŭ Nobieleŭski kamitet za ŭhanaravańnie hetaj premijaj Bialackaha i «Miemaryjała». Heta pamyłka, ličyć polski intelektuał.
Ukraincy paśpiachova vajujuć, i zadavalnieńnie ad hetych zvyščałaviečych namahańniaŭ možna zaŭvažyć u vykazvańniach ukrainskich čynoŭnikaŭ. U takich situacyjach vielmi prosta pierahnuć pałku, piša Sierakoŭski.
«Heta, na žal, łuchta. Ja nie viedaju, ź jakoj pryčyny Padalak ličyć «Miemaryjał» pradstaŭnikom pucinskaj Rasii, ci Alesia Bialackaha pradstaŭnikom łukašenkaŭskaj Biełarusi. Heta vyklučna zasłužanyja pravaabarončyja arhanizacyi», — piša Sierakoŭski.
«Miemaryjał» hvałtoŭna likvidavany, a Aleś Bialacki ŭžo hod siadzić u turmie, što ničym nie adroźnivajecca ad stalinskich łahieraŭ.
«Padalak nasamreč kryŭduje na Bialackaha za toje, što jon nie asudziŭ napad na Ukrainu? I jak jon moh heta zrabić? Turmy Łukašenki padobnyja na čornyja dzirki, ź ich ničoha nie vychodzić vonki», — tłumačyć polski publicyst.
Vykazvańnie Padałaka adlustroŭvaje bolš šyrokuju źjavu: zaciažnyja, nikomu niepatrebnyja (akramia Pucina i Łukašenki) sprečki pamiž ukraincami i biełarusami. Havorka idzie pra pačućcio pieravahi z boku ukraincaŭ pierad biełarusami. Maŭlaŭ, biełarusy nie vajavali sa zbrojaj u rukach, jak ukraincy ŭ 2014 hodzie.
«Svabodnyja biełarusy, u adroźnieńnie ad ukraincaŭ, nikoli nie mieli pałovy krainy ŭ svaich rukach, razam z samakiravańniem i poŭnym pluralizmam u parłamiencie. Biełaruskaja demakratyja była poŭnaj fikcyjaj užo bolš za čverć stahodździa. Toje, što jany naohuł vystupili tak masava ŭ 2020 hodzie, možna ličyć sapraŭdnym cudam u krainie, jakaja adkazvaje ŭsim kryteryjam vyznačeńnia tatalitaryzmu», — piša Sierakoŭski.
Zamiest taho, kab pamiatać pra heta, biełarusaŭ časta razhladajuć jak kanfarmistaŭ. Biełarusaŭ bajkatujuć za miažoj, abychodziacca ź imi jak z ruskimi, a heta raŭnasilna represijam represavanych, piša publicyst.
Biełarusy patrebnyja jak palakam, tak i ŭkraincam, adznačaje jon, zhadvajučy połk Kalinoŭskaha i čyhunačnych partyzan.
Cichanoŭskuju nikoli nie zaprašali Kijeŭ. I ciapier, kali jaje ŭrad u vyhnańni byŭ stvorany, Ukraina mahła b jaho aficyjna pryznać. Dla Łukašenki heta budzie vialiki ŭdar, piša Sierakoŭski.
«Navošta Ukraina padtrymlivaje dypłamatyčnyja stasunki z dyktataram, jaki addaŭ rasijanam svaje aeraporty i čyhunku dla pieravozki vojskaŭ? Poŭnamaštabnaja vajna z Ukrainaj pačałasia mienavita z zapusku pieršych rakiet z terytoryi Biełarusi. Kali Zialenski choča pryznać Rasiju terarystyčnaj dziaržavaj, to jon pavinien patrabavać taho ž suprać dyktatury Łukašenki», — piša intelektuał.
Kali ž kijeŭskija ŭłady buduć i dalej ihnaravać Cichanoŭskuju, heta moža pastavić pad pahrozu adnosiny svabodnych biełarusaŭ i svabodnych ukraincaŭ. A heta nie patrebna nikomu, akramia Kramla.
Chakieist Baskaŭ, vajenkam Kryvanosaŭ, miedyk Rumo. Łukašenka nazvaŭ svaich davieranych asobaŭ1
Kamientary
Unyłyj bot jabaťka vy.