Biełaruś razvalvajecca, rassypajecca... Vysiakajuć cełyja puščy ... Źnikajuć vioski, a vioska zaŭsiody była apiryščam biełaruščyny, tam u siemjach było pa 5-8 dziaciej. I pryjšoŭ da styrna adzin vumny kałhaśnik, jaki za adno pakaleńnie ŭsio razvaliŭ... Biełaruskaja vioska stała sinonimam: kałhas-vatoŭka-humovyja boty-karovy-hraź-hnoj-beneefaŭski kałhasny jazyk. I ŭsie papiorlisia ŭ Minsk, kab być bolš ruskimi, čym sami ruskija!
Mnie nichto nie dakaža, što viosku nie było mahčymaści zachavać. Tak, niechta pajechaŭ by vučycca na doktara, na nastaŭnika...Ale, kali siemji vialikija, to šmat chto b zastaŭsia. Voś, pahladzicie, šmat minčukoŭ pierajechała žyć, naprykład, na Hłyboččynu, navat u Hałubickuju pušču. I što najpierš zrabili? Pastavili dabrotny katedž z dacham ź mietaładachoŭki, praviali vadapravod (choć i łakalny), a heta -- duš, kanalizacyja i t.d. Dy j ahrasiadziby šykarnyja, taksama ŭ byłych minčukoŭ. I maja dačka nie zachacieła žyć u rajcentry, a kupiła dom u vioscy -- praviała vadapravod, kanalicacyju, jość duš, vanna... Čamu sa škoły ŭ da mozha kaści kałhasnaj dziaržavie nie vučyć dziaciej, što ŭ vioscy možna žyć hodna? Chočaš być haspadarom i mieć svaju spravu (a nie pracu ŭ kałhasie): sadzi svoj sad, kapaj sažałki -- razvodź stronhu, łasosia...
Dzie ŭ Minsku buduć znosić pryvatnyja damy ŭ najbližejšy čas