U paezii žanočy tvar: TOP-5 najlepšych knih sučasnych biełaruskich paetak. Novaje VIDEA na kanale Andreja Chadanoviča
U siońniašni čas pratestaŭ, represij i vajny paezija zahojvaje rany i traŭmy ludziej, paety i paetki raniej za fiłosafaŭ i prazaikaŭ reahujuć na vykliki času. Andrej Chadanovič na svaim jutub-kanale prapanuje pahavaryć pra najlepšaje, što siońnia zdaryłasia ź biełaruskaj litaraturaj — sučasnuju žanočuju paeziju.
Nasta Kudasava. «Pobač»
Mahčyma, mienavita Nasta napisała samy znakamity tekst času pratestaŭ i represij 2020 hoda. Tekst, u jakim prysłuchoŭvajecca da imieni, jakoje zrabiłasia złaviesnym praź śledčy izalatar na vulicy Akreścina. Razam z tym sam Akreścin — lotčyk, jaki samaachviarna zahinuŭ na vajnie dla pieramohi śviatła nad ciemraj. Ale los siońniašniaj ustanovy tak pierajnačyŭ hetaje imia, što my razumiejem, što ciemra znoŭ zhuściłasia, a sam podźvih u chvilinu adčaju zdajecca marnym.
Maryja Martysievič. «Vodapadzieł»
Martysievič pracuje nie z adnoj intanacyjaj ad pačatku da kanca, a, tak by mović, na kantraście: sutykajučy niesutykalnaje i sumiaščajučy niesumiaščalnaje, pieraskokvajučy z vysokich rehistraŭ u nizkija, śmiejučysia tam, dzie banalnaja reakcyja padkazvaje płač i naadvarot. Luboŭ da hetych vieršaŭ patrabuje bolšaj pracy i padrychtoŭki.
Valžyna Mort. «Pieśni dla miortvych i ŭvaskresłych»
Valžyna pracuje na styku roznych kultur i moŭ. Jana — dvuchmoŭnaja aŭtarka, piša pa-biełarusku i pa-anhlijsku, niasie svaju biełaruskuju identyčnaść u amierykanskuju kulturu, a na terytoryju biełaruskaj movy i tradycyi kantrabandaj praciahvaje inšyja sposaby śvietabačańnia i paetyčnaha piśma. Tvoračy tak, jak da jaje ŭ biełaruskaj paezii nie rabiŭ nichto.
Julija Cimafiejeva. «Voŭčyja jahady»
Cimafiejeva napisała kolki balučych i vostrych tekstaŭ pra pratesty i represii, pra hvałt i prymus, pra turmu i karnikaŭ, pra novyja abliččy biełaruskaha fašyzmu. Tak skłałasia, što Jula na ŭzroŭni siamji sutyknułasia z karnikami i represijami. Jaje rodny brat, muzyka hurta Irdorath Piatro Marčanka, byŭ aryštavany, atrymaŭ 1,5 hoda kałonii i dzień u dzień adsiadzieŭ svoj termin.
Hanna Jankuta. «Kanstytucyja»
Jankuta źviartaje ŭvahu na ŭnikalnuju chvarobu Kuru, na jakuju chvarejuć tolki ludažery. Chvaroba niebiaśpiečnaja i nievylečnaja. Tekst paetki — svajho rodu daśledavańnie biełaruskaj niemačy, na jakuju chvarejuć kanibały, jakija vyraśli na šyi biełaruskich padatkapłatnikaŭ u hetyja dziesiacihodździ. Vyraśli ŭ vializnaha monstra, ale daremna dumać pra svaju biespakaranaść. Epidemija, jakaja prychodzić da ludažeraŭ, — biaźlitasnaja i nievylečnaja.
Biełaruskaja paezija — nievyčerpny kosmas, a sučasnaja žanočaja paezija jaskrava adhukajecca na siońniašnija vykliki, tamu stavim padabajki, kamientujem i dzielimsia hetym videa ź siabrami i siabroŭkami.
Kamientary