«Jak prychodzić da pamiaci, to žartuje». Jak adčuvaje siabie paplečnik Vitolda Ašurka, jakomu biełarusy źbirali hrošy na reabilitacyju

«Amal zaŭsiody pamiataŭ Zianona Paźniaka»

Sioleta 18 červienia Siarhieju stała błaha na pracy, jon upaŭ, straciŭ prytomnaść. Mužčynu zavieźli ŭ špital, dzie vyjavili razryŭ anieŭryzmy hałaŭnoha mozha. Zrabili apieracyju, Siarhiej amal tydzień pravioŭ u štučnaj komie. Biełarusy sabrali na lačeńnie i inšyja patreby aktyvista bolš za 10 tysiač jeŭra. Patrebnuju sumu zadanacili faktyčna za sutki.

Jak raskazała «Svabodzie» abaznanaja krynica, try miesiacy Pantus znachodzicca ŭ špitalach Biełastoka i prachodzić lačeńnie. Jamu zrabili čatyry apieracyi na hałavie, čakaje jašče piataja. Sa słovaŭ miedykaŭ, mnohija pacyjenty pamirajuć ad hetaj chvaroby na miescy. Stan Siarhieja źmianiajecca chvalami: to palapšajecca, to paharšajecca. U dadatak da surjoznaj chvaroby mozha jon pieranios zapaleńnie lohkich i padchapiŭ šerah infiekcyj. 

Siarhiej u značnaj stupieni straciŭ pamiać, ale jana pacichu adnaŭlajecca. U najhoršym stanie jon moh nie ŭspomnić navat rodnych, ale apošnim časam usio lepš paznaje kreŭnych i siabroŭ.

«Kaho jon pamiataŭ amal zaŭsiody, dyk heta Zianona Paźniaka», — uśmichajecca surazmoŭca.

Palityk naviedaŭ paplečnika ŭ lipieni ŭ špitali.

«Schudnieŭ kiłahramaŭ na dvaccać»

Bolšuju častku lačeńnia Siarhiej lažyć. Jon mocna asłab. Ciapier vučycca nanoŭ chadzić z dapamohaj śpiecyjalistaŭ, robić fizičnyja praktykavańni, kab adnavić spraŭnaść ciahlicaŭ. Pakul jon nie moža samastojna ŭstavać z łožka, ale moža sam jeści, trymać łyžku, kubak.

«Jon schudnieŭ kiłahramaŭ na dvaccać dakładna. Fizična jon, viadoma, mocna źmianiŭsia», — kaža surazmoŭca.

U špitali mužčynu daviałosia pahalić baradu i bakienbardy, jakija jon adpuskaŭ da chvaroby, a da taho ž koratka pastryhčysia z pryčyny apieracyj. Paśla apošniaj ź ich Siarhiej staŭ pačuvacca lepš.

«Ciapier, jak jon prychodzić u pamiać, u jaho i žarty, i ŭsio, jak było raniej. U najhoršym stanie jon lažaŭ nijaki, nikoha nie paznavaŭ, ni z kim nie havaryŭ, hladzieŭ u adnu kropku. Jamu było nie da žartaŭ. Sam nie jeŭ, nie pavaročvaŭsia, nie ruchaŭsia. Ciapier nieba i ziamla: sam varočajecca, sam jeść, uhołas havoryć, a raniej pieravažna šeptam», — kaža surazmoŭca.

Pavodle abaznanaj krynicy, Siarhiej zvyčajna znachodzicca ŭ dobrym nastroi, nie skardzicca na zdaroŭje. U špitali jon maluje, kab raźvivać drobnuju matoryku. Čytaje ź siabrami nievialikija historyi, pierakazvaje ich, kab trenavać pamiać. Razhadvaje krasvordy. Słuchaje i śpiavaje pieśni. Jaho rehularna naviedvajuć siabry i znajomyja, prysyłajuć paštoŭki padtrymki navat ź inšych krain. 

«Jon jakim byŭ, takim i zastaŭsia. Jak lubiŭ jon pamidory, tak i lubić. Jak byŭ łasunom, tak im i zastaŭsia. Jak śpiavaŭ «Aksamitny letni viečar», tak i lubić, pamiataje słovy i śpiavaje. Nie nadta jon pamianiaŭsia», — miarkuje asoba, jakaja viedaje pra stan Siarhieja.

Što stała pryčynaj chvaroby, nieviadoma.

«Peŭna, anieŭryzma ŭ Siarhieja była ź dziacinstva. Jana moža razarvacca ŭ luby momant, niezaležna ad ciažkoj pracy. Moža, ad pieražyvańniaŭ, moža, pavysiŭsia cisk — tady horača było», — razvažaje krynica infarmacyi.

Hrošy pryznačanyja na reabilitacyju i arendu kvatery

Pavodle surazmoŭcy «Svabody», pakul što lačeńnie ŭ špitali dla Siarhieja biaspłatnaje, jaho kampiensuje miedycynskaja strachoŭka. Nievialikaja častka sabranych hrošaj pajšła na vitaminy dla mozhu. Za danaty ciapier apłočvajecca arenda kvatery, u jakoj žyŭ Siarhiej. Jaho mohuć vypisać sa špitala raptoŭna, kaža surazmoŭca, tamu nieabchodna, kab žytło było padrychtavanaje. Pracavać i zarablać na žyćcio jon sam pakul nie moža.

• 4
• 0
• 0
• 11
• 2