Rasskažu istoriju iz sobstviennoho opyta. Eti frikadielki nazyvajutsia köttbullar (dosłovno, miasnyje šariki ).mnoho let nazad pieriejechav v Švieciju, my kak-to kupili zapakovannyj pakiet etich šarikov v Ica. Hdie-to čieriez dva dnia riešili poprobovať. Dostali iz chołodilnika, otkryli pakiet a oni voniajut ....nu očień nieprijatno.... Riešili, čto kupili isporčiennyje i vykinuli etot kiłohrammovyj pakiet. Było obidno, dienieh tohda sovsiem nie było u nas... No, nie pomniu čieriez kakoje vriemia, my uznali, čto bolšinstvo etich frikadielek ( my ich nazyvali šviedskije kotletki) , pri otkryvanii pakieta imiejut takoj nieprijatnyj zapach....siejčas užie privykli)))tak čto kupiv piervyj raz v Šviecii pakiet s köttbullar i poniuchav, nie vybrasyvajtie))) zapach isčieźniet pośle hotovki

"- Voschititielnyje tieftielki! - voskliknuł Karłson. - Na riedkosť vkusnyje tieftielki! Možno podumať, čto ich diełał łučšij v mirie śpiecialist po tieftielam!.. No ty, koniečno, znaješ, čto eto nie tak, - dobavił on."

Opeth - In My Time Of Need
nievypadkova napisała...
mienavita heta tema cudoŭnaha šviedskaha mietał-hurta staić kolki hod u telefonie na zvanočkie ŭ mianie

Sa švedskich straŭ mnie vielmi padabajecca pirožanaje - siemła. Pa tradycyi, hatujuć ich zimoj. Redka kali možna zamović u kaviarni ŭ jaki inšy siezon.

a što takoje tradycyjnaja šviedskaja siamja?