Paŭtara hoda biełaruskaja apieka namahałasia zabrać dzicia ŭ siamji ŭ Polščy

Hanna adstojvaje intaresy niepaŭnaletnich dziaciej, jakija znachodziacca ŭ Polščy. Jana adznačaje: heta ŭžo šosty jaje kiejs. Raniej jana dapamahała, naprykład, dzieciam palitźniavolenych Antaniny Kanavałavaj i Siarhieja Jaraševiča, ź jakimi ŭ Polšču źjechała ich babula.

U siamji, pra jakuju idzie havorka, na ščaście, atrymałasia źjechać ź Biełarusi ŭ poŭnym składzie. Aproč rodnaha syna mama i tata vychoŭvali dziaŭčynku, jakuju jany ŭziali pad svaju apieku, kali joj było ŭsiaho try miesiacy. Raścili jak rodnuju dačku, i ŭ svaje adzinaccać hadoŭ dziaŭčynka navat nie zdahadvałasia, što bijałahična ŭ jaje inšyja baćki.

Pavialičyć

Na pytańnie, čamu ž siamja aformiła mienavita apieku, a nie ŭdačaryła, Hanna adkazvaje:

— Ja nie pytałasia, jakija byli pryčyny kankretna ŭ hetaj siamji, ale zvyčajna tak robiać u dvuch vypadkach. Pieršy — kali nie chočuć, kab dzicia hublała dziaržaŭnyja lhoty. Druhi — kali bijałahičnaja maci maje niejkaje ciažkaje zachvorvańnie i nie moža vykonvać baćkoŭskija abaviazki, adnak jaje niemahčyma pazbavić baćkoŭskich pravoŭ, kab dazvolić inšym ludziam aficyjna ŭdačaryć ci ŭsynavić dzicia.

Siamja była palityčna aktyŭnaj, i ŭ niejki momant stała zrazumieła: toje, što pa baćkoŭ pryjduć, pytańnie času. Tamu siamja evakujavałasia ŭ Polšču. Tearetyčna patrebna było atrymać dazvoł na toje, kab vyvieźci dziaŭčynku z krainy. Ale baćki paličyli, što nichto im taki dazvoł nie daść.

I hetyja aściarohi byli niebiespadstaŭnyja. Biełaruskaja apieka anulavała baćkam apiakunstva i stała patrabavać ad polskich uładaŭ viarnuć dzicia na radzimu.

— Nasamreč, u historyi hetaj siamji ŭsio z samaha pačatku pajšło niejak nie tak. Pačynajučy ad pryniaćcia zajavy ŭ pamiežnaj słužbie, dzie dziaciej paličyli rodnymi bratam i siastroj — z-za hetaha padčas razhladu pytańnia ab atrymańni mižnarodnaj achovy nie razhledzieli pytańnie ab apiakunstvie. Tamu i zdaryłasia dziŭnaja situacyja: dzicia ŭžo mieła mižnarodnuju achovu ŭ Polščy, ale biez pryznačeńnia apieki ŭ Polščy, adnačasova Biełaruś patrabavała viarnuć dziaŭčynku.

Hanna adznačaje: na žal, sudy ŭ Polščy pracujuć vielmi pavolna, tamu navat rašeńnia pieršaj instancyi im pryjšłosia čakać kala dzieviaci miesiacaŭ. 

— Vy ž razumiejecie, što aficyjnaja apieka — heta nie tolki pra dazvoł žyć razam. Tolki aficyjny apiakun moža, naprykład, padpisać dakumienty, kab dzicia pajšło ŭ škołu, ci dać dazvoł na niejkuju apieracyju ŭ balnicy. Tut my apynulisia ŭ takoj situacyi, što siamja paŭtara hoda žyła ŭ strachu z-za taho, što dziaŭčynku mahli ŭ luby momant zabrać — i navat kali nie vysłać u Biełaruś pa zapycie biełaruskich orhanaŭ, to adpravić u dziciačy dom siamiejnaha typu ŭ Polščy. Ujavicie sabie, jaki stres byŭ by dla dziciaci, jakoje nie viedaje praŭdu pra svajo naradžeńnie.

Rašeńnie pieršaj instancyi było nie na karyść siamji. Polski sud vyrašyŭ, što pakolki jość damova pamiž Polščaj i Biełaruśsiu ab pravavoj dapamozie, to pytańnie ab apiecy pavinna vyrašacca na terytoryi Biełarusi biełaruskimi orhanami z prymianieńniem biełaruskaha prava. Bo kanviencyja pa pravach dziciaci nie maje pieršynstva pierad damoŭlenaściami pamiž Polščaj i Biełaruśsiu. U hety ž samy čas biełaruskaja apieka zapuściła praces Haahskaj kanviencyi pa vydačy dziaciej.

Situacyja ździviła navat polskaha prakurora ź Ministerstva justycyi. Jon pryznaŭsia Hańnie, što za jaho šmathadovuju praktyku heta pieršy vypadak, kali dzicia z dapamohaj mižnarodnaj kanviencyi sprabuje viarnuć instytucyja — zvyčajna tak robiać baćki, u tym vypadku, kali adzin pavioz dzicia ŭ inšuju krainu biez zhody inšaha.

— U vyniku polski sud druhoj instancyi admoviŭ u vydačy dziciaci ŭ Biełaruś, adznačyŭšy, što heta b parušyła pravy dziciaci — asabliva z ulikam taho, što jość palityčny pieraśled siamji. Uličvali taksama toje, što dziaŭčynka vielmi emacyjanalna pryviazanaja da baćkoŭ i brata.

Biełaruskaja apieka čaho tolki nie rabiła: navat znajšli bijałahičnuju babulu dziaŭčynki i stali prymušać jaje napisać zajavu, byccam by jana choča aformić apieku na siabie. Ale dobra, što babula akazałasia adekvatnym čałaviekam. Jana sama napisała ŭ sacyjalnych sietkach mamie dziaŭčynki (a ja, bačačy adnosiny žančyny da dački, liču jaje sapraŭdnaj mamaj), što ličyć, što dziciaci budzie lepš u ciapierašniaj siamji ŭ Polščy. Babula skazała, što nie choča, kab dziaŭčyncy była naniesiena psichałahičnaja škoda.

Hanna kaža: polski sud nie tolki fakusavaŭsia na razhladzie spravy, ale taksama vykazaŭ niepryniaćcie ahulnaha parušeńnia pravoŭ u Biełarusi. Sudździa padčas razhladu spravy pytaŭsia ŭ pradstaŭnikoŭ biełaruskaha boku pa skajpie, ci sapraŭdy ŭ Biełarusi harantujuć biaśpieku dla dziciaci.

Jurystka adznačaje, što ŭ sudzie pracu ź dziaŭčynkaj viali vielmi dalikatna. Joj havaryli, byccam by jana prymaje ŭdzieł u zdymkach dakumientalnaha kino i joj treba raspavieści pra žyćcio ŭ Polščy. Sudździa navat dazvalaŭ dziciaci pasiadzieć na svaim miescy, jak na tronie.

Ciapier biełaruskaja apieka prajhrała ŭsie abskardžańni — dziaŭčynka dakładna zastajecca ŭ Polščy. Paralelny praces pa apieki dziciaci ŭ Polščy taksama nabližajecca da łahičnaha zakančeńnia. Hanna spadziajecca, što ŭ chutkim časie siamja zmoža ŭzdychnuć z palohkaj.

 Čytajcie taksama:

«Na nas hladzieli jak na varjataŭ. Doktarka admoviłasia prymać rody, bo mianie mahli paznać». Jak siamja Nahornaj i Słučaka chavałasia ad siłavikoŭ

Dzieci rasstralanych. Dočki Klaštornaha: cud vyžyvańnia, dobryja ludzi i viartańnie ŭ Biełaruś

«Navat padčas vajny adčuvaju siabie bolš abaronienaj, čym u Biełarusi». Biełaruska raskazała, jak ciapier žyviecca ŭ Izraili

• 74
• 0
• 1
• 5
• 7
• 13
• 17
• 0