Što jon hatuje?
Jak raspavioŭ «Biełsatu» biełarus Źmicier Papoŭ, va ŭłasnym biznesie jon z 1993-ha hoda. U Minsku jon zajmaŭsia arhanizacyjaj kancertaŭ, mastackich vystaŭ, stvareńniem mastackich halerej. U hetym jamu dapamahała žonka Volha Klip.
Pierajechaŭšy hod nazad u Varšavu z žonkaj i čatyrma dziećmi (usiaho ŭ hieroja ich šeść, ź ich starejšy syn — palitźniavoleny), pa słovach Źmiciera, jon zrazumieŭ, što praciahnuć dziejnaść u tym ža napramku lohka nie atrymajecca i vyrašyŭ siabie pasprabavać u niejkich inšych spravach.
«U 52 hady ja zrazumieŭ, što nie tak lohka znajści sabie miesca, pracujučy na jakim možna zabiaśpiečyć svaju siamju. … Los mianie zanios na rynak. … Ja vyrašyŭ sumiaścić svaje byłyja viedy, stravy, jakija šmat hadoŭ hatavaŭ dla siabroŭ i znajomych, ź inšymi kuchniami i prydumaŭ takuju štuku jak «Trzy Rogi» («Try kuty»)», —
raskazvaje Źmicier i tłumačyć, što adkryŭ na rynku punkt, dzie hatuje tušanaje miasa z harodninaj pa receptach roznych krain śvietu. Tolki tušyć jon jaho nie ŭ harščočku, a ŭ śpiecyjalnym biezdraždžavym cieście.
Pa słovach Źmiciera, recept jaho stravy prosty.
Narazajecca harodnina, miasa, dadajucca śpiecyi pa receptach roznych krain śvietu. Usio heta razam źmiešvajecca. Raskatvajecca ciesta. U jaho vykładvajecca sumieś u formie trochkutnika i zakryvajecca. Zatym źmiaščajecca na adnu hadzinu ŭ duchoŭku. Paśla pryhatavańnia zmazvajecca śmietankovym masłam.
Papularny tyktokier z Rasii tusić u darahich restaranach Minska: «Byccam bamžu padali. Žarycie, na zdaroŭje»22
Kamientary
Ale ž u Vavie kropka jaho vielmi niaŭdała znachodzicca.
Daloka ad cientru, dy j na niejkim brudnym strašnym rynačku.. ja navat pahrebavaŭ na jaho zachodzić, raźviarnuŭsia, dy pajechaŭ hałodny dadomu..