Usio budzie naadvarot, ludažerski režym nie supakoicca!

Palaki navat vidavočnaha złačyncu Łukašenku nie mohuć pryznać złačyncam, a niešta patrabujuć. I heta kraina NATA, ćchu!

Nu voś i palaki pračnuliś i pačali rašučyja dziejańni.
Łukašysty spužaliś i rahočuć.

Nie, jaho zaraz łukašysta hierojam zrobiać, budzie razam sa źbiehłym polskim sud́dzioj jeździć i raskazvać, jak tutaka ŭsio dobra.

Mihranty 2 hoda šturmujut hranicu kamniami i pałkami, a Polša za eto vriemia nie smohła najti ekipirovku dla pohraničnikov, isklučajuŝuju naniesienije śmiertielnych travm. Pusť sprosit u Łukašienko - on umiejet OMON protiv svojeho naroda ekipirovať.

U sołdat dołžno byť ohniestrielnoje oružije i razriešienije strielať na poražienije vsiech, kto pieriesiekajet hranicu v zaprieŝiennom miestie.

Pusť by polaki pojmali paročku mihrantov i doprosili kto ich instruktirovał, obučał, snabžał lestnicami, nožami, na kakom jazykie provodiłsia instruktaž, hdie proživali pieried tiem kak ich privieźli k hranicie, kto opłačivał pitanije, proživanije.

[Red. vydalena]

V načale mihranskoho krizisa vspłyvała zapiś kak etich mihrantov instruktirujut biełaruskoje śpiecsłužby. I v etich instruktažach rasskazyvali v kakije časti tieła nužno biť nožom čtoby ubiť čiełovieka. Tak čto kakoj smysł prosiť vydať kakoho-to dikaria, jeśli vinovny v etom "siłoviki"

Hetyja i inšyja złačynstva robiać łukašenaŭskija karniki pa zahadu ich maskoŭskich haspadaroŭ.

A ja voś nie ŭpeŭnieny, što zabojca - mihrant.