Kolki ŭžo tych lidaraŭ było... Kazulin, Milinkievič, Cichanoŭskaja... Dzie jany ŭsie ciapier?

Hančaryk, Sańnikaŭ, Taćciana Karatkievič..

Mch, Kozulin v Moskvie, Milinkievič a Varšavie, Tichanovskaja v Vilniusie, Poźniak v Varšavie, Ciepkało v Hriecii. Kak vsiech raźmietało.

Dyk lidara ci lidarki? Bo niejak niepaśladoŭna atrymlivajecca, z adnaho boku jaŭny pijar usiaho "prahresiŭnaha", a tut napisana zhodna z tradycyjaj.

Moža hetym razam kamientar projdzie cenzuru.

Ciapier budu spać spakojna. A to ŭsio chvalavaŭsia, jak ža my paśla 2025 hoda biez nacyjanalnaj lidarki budziem? Ja tak razumieju, što pažyćciova jaje abrali. Jana jašče maładaja.

Źmicier, tak, možna supakoicca i čakać "chutkaj" pieramohi, jany ž stolki robiać usiaho dziela hetaha.

A što tam z Huajdo? Taksama ž byŭ "abrany" "viečnym lidaram". Navat "prezidentam" uvieś Zachad jaho nazyvaŭ. A zaraz vykinuli, jak vykarystany vyrab numar 2, i zabyli. Bo palityčnaja metazhodnaść źmianiła viektar. I hetu hop-kampaniju varšašaŭska-vilenskich "siadzielcaŭ", jakaja zarablaje na hory i ślazach biełarusaŭ, čakaje taki ž los. Ich miesca na palityčnym śmietniku, a sapraŭdnyja lidary narodziacca i sfarmirujucca ŭnutry krainy, a nie ŭ pryjomnych žmudzinskich i polskich śpiecsłužb.

Jakaja jana nachier pieramožca, dla kaho? Dla mienš, čym adnaho miljona? Zaipali ŭžo nazyvać kožnuju šmaru liderkaj. Naša Niva ŭvohule spaskudzidisia, choć nazvu źmianicie, nie adpaviadajecie sapraŭdnaj biełaruskaj haziecie.

Nie śmiešitie mienia. Niet u Śviety nikakich kačiestv lidiera, tiem boleje nacionalnoho lidiera. Stoit jej proiźniesti choť čto-nibud́ na lubuju tiemu stanovitsia niełovko. A tiepieŕ jeŝie i voźnia vokruh viečnoho lidierstva v uzkom kruhu ofisnych biurokratov. Łučšieje riešienije dla ofisa samoraspustiťsia i nie pozoriť ni siebia ni biełaruskuju idieju.

U kamientach možna z ŭsioj paŭnatoj nazirać, jak zdarovy arhanizm biełaruskaj nacyi adtarhaje pryšytuju hałavu ( h.zn. t.zv. "nacyjanalnaha lidara" Cichanoŭskuju).

Palcy nie posiniejut?

Škada, kaniešnie... Ale ŭsio, što "kabiniety" i "ofisy" stvaryli za hety čas - žachlivaje adlustravańnie dziejačaj u Biełarusi ŭłady. Ni nacyjanalnaha lidara, ni nacyjanalnaj idei, ni sapraŭdnaj biełaruskaj movy, vybary samich siabie i dla samich siabie, pryznačeńnie na pasady tolki "svaich", poŭnaja adsutnaść talerantnaści da krytyki i alternatyŭnych dumak. I, kaniešnie, jak "višienka na tortie", kišennyja ŚMI.

Viaźniaŭ užo vyzvalili, represii spynili, ciapier možna i razdačaj bonusaŭ zaniacca...