[Red. vydalena]

[Red. vydalena]

Słava hieroju! Daŭno PARA!

Śćviardžajecca, što byli paranienyja dva hubazikaŭcy, adzin ź ich znachodzicca ŭ reanimacyi.

A čamu hiestapaŭcy nie sfatahrafavali nož-ekanomku dla čystki harodniny?

My s takim pieročinnym nožikom s siniej ručkoj v dietstvie vo dvorie hulali. Pałki struhali, kruhi na ziemle risovali. Łopatka i toporik u luboho mužika doma jesť. Na šašłyki jezdiť, v les, na daču. Kuchonnyje noži ni o čiem - v luboj kvartirie jesť, v tom čiśle u samich hubopikov.

Pristali k čiełovieku na ulicie, čiełoviek zaŝitił siebia ot napadienija. Potom sobrali po vsiej kvartirie vsiakij chłam i vydajut eti bytovyje noži i łopatki za sriedstva "tierrorizma".
A vsieho-to nado było nie dokolobyvaťsia do ludiej na ulicie.

Śmiešno. Sriedi bieła dnia e, priamo u piešiechodnoho pieriechoda, sriedi kuči naroda, priamo taki vział i napał. Bried.
Mienty pusť chodiat v formie dla načała. Čtoby było vidno, čto eto mienty. I nadpiś "hubopik" čtoby była vidna krupnymi bukvami na vsiu śpinu. I tolko pośle etoho pusť nojut, čto kto-to "napał na hubopik".
Biez formy ty nikto, i nie leź k ludiam.
Sami napali na mužika, a tiepieŕ on vinovat jeŝio okazałsia.