Biełarusy adkryli STA ŭ miescy z admietnaj historyjaj i raskazali, čym biełaruski servis adroźnivajecca ad polskaha.
Andruś Baraška raskazaŭ, jak adkryŭ z partniorami aŭtaservis u polskim Hdańsku, u novym vypusku prajekta Alesia Čachoŭskaha «Biełaruski vajb».
Andruś vialiki aŭtaamatar. Mienavita heta pryviało da taho, što jon vyrašyŭ adkryć aŭtaservis:
«Kali my pierajechali ŭ Polšču, my nakuplali sabie kłasnaha aŭtašrotu zatanna. Była patreba jaho ramantavać. My pajechali da adnaho aŭtaservisu, druhoha, treciaha. I skažu takuju dziŭnuju reč — nam nie spadabałasia. (…)
Vizit na aŭtaservis nie zadavalniaŭ tak, jak zadavalniaŭ luby aŭtaservis u luboj vioscy ŭ Biełarusi. I heta było vielmi dziŭnaje adčuvańnie, tamu što mašyny tannyja, rynak dazvalaje kupić amal usio što pažadaješ za narmalnyja hrošy. A voś padtrymlivać mašynu (biez roźnicy, jakoha ŭzrostu) — heta vyklikaje pytańni».
U vyniku biełarusy znajšli aŭtaservis, jaki naležaŭ ziemlakam. Praź niekatory čas uładalniki ŭ suviazi z pašyreńniem biznesu pierajechali ŭ novaje miesca i prapanavali Barašku i jaho siabram adkryć u majsterni, jakaja vyzvalajecca, svaju spravu.
Nad nazvaj dumali doŭha. U vyniku syšlisia na «Bobr-aŭtaservis». Možna padumać, što heta adsyłka da viadomaha ŭ Polščy miema. Ale pradprymalniki tłumačać inakš: u polskim vymaŭleńni «bóbr» čytajecca jak «bubr», i nazva kampanii (Bóbr Kapital) atrymlivajecca suhučnaj ź viadomaj u Biełarusi inviestycyjnaj kampanijaj «Zubr kapitał», zasnavalnikam jakoj źjaŭlajecca Aleh Chusajenaŭ.
Dla palakaŭ prydumali inšuju viersiju pra nazvu:
«Babry — adny ź niamnohich žyvioł, jakija mohuć nie tolki budavać, ale i ramantavać. Kali ich chatki znosić, jany viartajuć ich da pieršasnaha stanu. My z mašynami robim trochi toje ž samaje. My ich ramantujem».
Pa słovach Andrusia, tak stałasia, što amal pałovu ich klijentaŭ składajuć biełarusy. A na samim aŭtaservisie pracujuć adny ziemlaki. Baraška kaža, što heta vypadkovaść, jany nie stavili mety najmać tolki biełarusaŭ. Ale chacieli zrabić svoj aŭtaservis pa biełaruskich standartach absłuhoŭvańnia:
«Chočacca ŭ narmalnym sensie słova biełaruskaha aŭtaservisu, bo my troški razbeščanyja ŭ Biełarusi dobrymi aŭtaservisami, miechanikami, jakija pracujuć chutka, jakija mohuć być dosyć raznapłanavymi ŭ sensie dyjahnostyki».
Aŭtamajsternia adkryłasia letaś i ŭžo nabyła pastajannych klijentaŭ.
«Tut usie pietrałchedy», — koratka zaŭvažaje adzin z klijentaŭ-biełarusaŭ dla taho, kab patłumačyć, čamu jon karystajecca mienavita hetym servisam.
Andruś raskazvaje, što ich aŭtaservis znachodzicca ŭ budynku, jaki byŭ admysłova pabudavany dla aŭtamajsterni ŭ pieryjad vajennaha stanovišča ŭ Polščy ŭ pačatku 1980-ch hadoŭ.
«Naša ŭładalnica žyvie nad nami. Joj 82 hady. Jana inžynier-miechanik i jašče moža vyjści i raskazać usim miechanikam, što i jak treba rabić. Jana ščyra cikavicca mašynami i tolki dva hady jak nie jeździć za styrnom. (…) Prynosić nam cikavyja artefakty ź minułaha žyćcia hetaha varštatu.
Jana jaho sama budavała. Jana ź siamji inžynieraŭ. U jaje byli jašče dva braty — jany sami tut hajki krucili. Tamu ŭ jaje tut usio vyvierana. Vokny, prachody skraznyja — heta ŭsio ich dumka».
Andruś Baraška zaŭvažaje: paśla pierajezdu za miažu pierakanaŭsia, što biełarusy «heta znak jakaści».
Taćciana Zareckaja bolš nie estonskaja startapierka. Ciapier jana sprabuje stać pasiarednicaj inviestaraŭ u Saudaŭskaj Aravii13
Kamientary