«Pasprabujuć adabrać — pryjdu ź milicyjaj». U škołach zabirajuć telefony vučniaŭ na dzień — baćki buntujuć
Čytačy devby paviedamlajuć: u škołach, dzie vučacca ich dzieci (a heta niekalki čałaviek u roznych rajonach Minska), z novaj čverci zabirajuć smartfony na pačatku navučalnaha dnia i viartajuć tolki ŭ kancy.
«Kłasnaja prasiła nie «palicca», inakš buduć niepryjemnaści»
U Hanny (imiony źmienieny) dvoje dziaciej: dačka vučycca ŭ škole pa prapiskach, syn-staršakłaśnik — u himnazii.
«U himnazii razmovy pra kanfiskacyju telefonaŭ na dzień išli jašče vosieńniu, a voś u škole nichto pra heta baćkoŭ nie papiaredžvaŭ, tamu my dumali, što heta vyklučna inicyjatyva himnazii».
— I tym nie mienš z 8 studzienia aboje maich dziaciej, pryjšoŭšy sa škoły, padzialilisia navinami: kłasnyja kiraŭniki ranicaj zabirajuć telefony i viartajuć tolki pierad tym, jak dzieci iduć dadomu, — raspaviadaje ajcišnica.
U Aleny adzin syn, jon vučycca ŭ 8-m kłasie.
«Nam kazali na baćkoŭskim schodzie ŭ minułym paŭhodździ, što telefony ŭ dziaciej buduć zabirać. Ale pakul hetaha nichto nie robić».
Čamu — «nie vyrašyli šerah pytańniaŭ», adkazvaje čytačka:
«Naprykład, jak zabiaśpiečyć zachavanaść hadžetaŭ — patrebna ž niejkaja skrynka, jakaja budzie zakryvacca na kluč i dzieści zachoŭvacca. Hetaja skrynka taksama pavinna nadziejna abaraniać telefony ad treščyn, drapin i inšych «traŭmaŭ». «Chto budzie adkazvać, kali ŭ kancy čarhovaha dnia nastaŭnik adkryje skrynku, a niejki telefon akazvajecca z raźbitym ekranam?» — hetaje pytańnie pieršym zadali na schodzie. Ale adkazu na jaho nie było».
Alena kaža, što adnakłaśniki jaje syna vyklučajuć telefony pierad urokami i chavajuć na dno zaplečnikaŭ. «Kłasnaja prasiła ich nie «palicca», inakš u jaje buduć niepryjemnaści. A jašče papiaredziła, što ŭ nastupnym miesiacy mohuć być pravierki — i tady jana dakładna budzie zabirać usie pryłady».
«Vučebny praces pieratvarajecca ŭ palavańnie na telefony»
Inicyjatyva sa zdačaj telefonaŭ u biełaruskich škołach aktyŭna abmiarkoŭvajecca i ŭ sacsietkach. Niekatoryja karystalniki (u tym liku i nastaŭniki) pišuć, što ŭ ich škołach «takoha niama». Ale šmatlikija kamientatary paćviardžajuć, što ŭ ich škołach takoje jość. U niekatorych škołach hetaja praktyka isnuje «z pačatku navučalnaha hoda», a ŭ inšych — užo niekalki hadoŭ.
Mnohija baćki rezka suprać taho, kab u ich dziaciej zabirali srodki suviazi. «A raptam niešta zdarycca z baćkami abo z samim dziciem», — kažuć jany. Pryvodziacca niepryjemnyja vypadki z žyćcia školnikaŭ:
- «Dačka płakała, telefanavała mnie, tamu što ŭ jaje «kroŭ [ciače] z voka», i pakul ja jechała 15 chvilin, nastaŭnik u kłas tak i nie pryjšoŭ».
- «Była situacyja: zabrali ŭ dziciaci telefon u pačatku ŭroka, a na pierapynku jaho šturchnuŭ adnakłaśnik. Dzicia mocna ŭdaryłasia, było vielmi drenna, ale nastaŭnica nie dała [jamu] patelefanavać mnie i sama nie paviedamiła».
- «U nas u škole miedyk redka byvaje na miescy».
Niekatoryja baćki pryznajucca, što dazvalajuć svaim dzieciam «nie zdavać» telefony.
«Ja svajoj skazała: kali pasprabujuć adabrać, chaj adrazu telefanuje mnie, i ja pryjdu ź milicyjaj. U školnym čacie nastaŭniku adkazała, što na ŭvieś dzień zdavać telefon nie dazvalaju. Tolki jak raniej: u pačatku ŭroka pakłaści ŭ jačejku na stale nastaŭnika, u kancy ŭroka zabrać. I nie bolš za toje», — piša adna z karystalnic.
A inšyja kažuć, što znajšli sposab abyści prablemu: «[Ja] dačce skazała: zdaj toj telefon, jakim my nie karystajemsia z pačatku hoda, i nie zabudź zabrać u kancy hoda».
Niekatoryja nastaŭniki padtrymlivajuć mieru, kažučy, što telefony mohuć spatrebicca na ŭrokach dla anłajn-testaŭ abo dla zadańniaŭ z QR-kodami, uklučanymi ŭ biełaruskija padručniki.
Ale jość i tyja, chto vystupaje za inicyjatyvu zabirać telefony:
- «Dzieci ad telefonaŭ tupiejuć z žachlivaj chutkaściu. Vučebny praces pieratvarajecca ŭ palavańnie na telefony».
- «Pracavała ŭ škole, dzie dzieci zdavali telefony ranicaj, a zabirali ich tolki ŭviečary. Kali treba było patelefanavać baćkam, my išli ŭ nastaŭnickuju, i dzicia telefanavała. Ale zatoje dzieci nie siadzieli, utknuŭšysia ŭ telefony».
- «U našaj škole ź siońniašniaha dnia heta pracuje. Usie dzieci spakojna zdali telefony i biez prablem zabrali ŭ kancy dnia. I, ujaŭlajecie, jany razmaŭlali, hulali, a nie siadzieli ŭvieś pierapynak u telefonie».
Kamientary