«Pryhadała tatavy słovy: treba palcami kałoć u vočy». Žančyna raskazała, jak vyžyła padčas napadu mańjaka-lifciora
U 1999 hodzie mańjak napaŭ na 16‑hadovuju školnicu ŭ Viciebsku. Vyratavała dziaŭčynku vypadkovaść, a zabojca paśla hetaha schavaŭsia na šmat hadoŭ, raskazali ŭ siužecie ANT.
Śviatłanie tady było 16 hadoŭ. Napad zdaryŭsia 26 krasavika 1999 hoda. Žančyna vielmi dobra zapomniła ŭsie detali taho strašnaha dnia. Śviatłana prybiehła sa škoły, pierakusiła doma buterbrodam, a potym pabiehła na vulicu da siabroŭki. Ale tam jaje nie akazałasia.
«Vyjšła z padjezda, pahladzieła, nikoha nibyta niama. Siabroŭki niama. I ja pajšła nazad dadomu. Jak tolki ja zajšła ŭ lift, pobač ź dźviaryma źjaviłasia mužčynskaja naha. Jon zajšoŭ u lift. Pačaŭ rasšpilvać šyrynku, ja adrazu ŭsio zrazumieła biez słoŭ. Jon nacisnuŭ na stop i pačaŭ vielmi mocna bić. Biŭ śpinoj ab lift, hałavoj ab lift. Udaraŭ było vielmi šmat», — uspaminaje Śviatłana.
Kali dźviery lifta adčynilisia, napadnik praciahnuŭ školnicu za šyju na pavierch nižej. I praciahnuŭ jaje źbivać.
«Kali jon siadzieŭ na žyvacie, kalenam biła jamu ŭ śpinu. Jon prypadnimaŭsia, usioj vahoj znoŭ skakaŭ nazad. Pakul ja nie ŭspomniła tatavy słovy: kali niešta zdarajecca, treba palcami ŭ vočy. Ja tak i zrabiła. Ale nie daciahvałasia. Daciahnułasia čamuści da rota. Pačała rvać jamu rot. Jon sa złości ŭkusiŭ mianie. I staŭ vielmi mocna dušyć. Nastolki, što ŭ mianie ni ruki, ni nohi nie padymalisia. Jaho ja ŭžo nie bačyła, tolki biełaja plama. Kolki ja tak pralažała, nie viedaju. Ja ŭžo ničoha nie pamiataju», — raskazała Śviatłana.
Vyratavała školnicu vypadkovaść. Mienavita ŭ hety momant z kvatery vyjšaŭ susied. Jon vyrašyŭ vyhulać sabaku.
«U jaho byŭ sabaka, aŭčarka. Jon adrazu pajšoŭ navierch. I Vitalik (susied. — Prym. NN) ubačyŭ maje krasoŭki. Napadnik uskočyŭ i chutka źbieh. Vital pabieh za im. Susiedzi pakazali ŭ roznyja baki. I jon jaho nie dahnaŭ», — adznačyła Śviatłana.
Hety vypadak, pa viersii śledstva, napałochaŭ mańjaka nastolki, što jon spyniŭ napady i zabojstvy. Znajšli jaho tolki praz 30 hadoŭ.
Sprava lifciora. Stali viadomyja novyja padrabiaznaści spravy mańjaka z Mahilova
«Baćka Juryja Dziamjanava nie vieryć u datyčnaść syna». Źjavilisia novyja padrabiaznaści spravy mańjaka-lifciora
Što pahražaje mahiloŭskamu mańjaku-lifcioru? Jurydyčny kazus, ale maksimum za vosiem trupaŭ — 15 hadoŭ kałonii
Vypadkovy śviedka zaśpieŭ mańjaka-lifciora kala achviary. I paprasiŭ jaho pabyć pobač z zabitaj dziaŭčynaj, pakul nie pryjedzie milicyja
Milicyja schavała hałoŭnaje — mahiloŭski mańjak-lifcior užo siadzieŭ za zhvałtavańnie. Ale jaho nie pravieryli na datyčnaść da zabojstvaŭ
Jak tak vyjšła, što mahiloŭski mańjak-lifcior, jaki zabiŭ vosiem dziaŭčat, spyniŭsia paśla 1999 hoda?
U Mahilovie złavili mańjaka-lifciora, jaki ŭ 1990‑ia zhvałtavaŭ i zabiŭ vosiem dziaŭčat
Ciapier čytajuć
Łukašenka daručyŭ Ryžankovu pačać pieramovy ź litoŭcami1
Kamientary
[Zredahavana]