Viadomy śpiavak choča ŭ pieśni «
U Minsku skančajecca zapis novaha
— I nie prosta viasiołaj, a viasielnaj! — papraŭlaje mianie lidar hurta Lavon Volski. — Heta mnie zapomniłasia takaja tradycyja, kali na viasielli hości hublali ŭvahu, razychodzilisia pa kutach, papalić, parazmaŭlać… I tady tamada na paru z harmanistam zaciahvali naraśpieŭ: «
Lavon adkryvaje tajamnicu, što ŭ
— Sinhł u zvyčajnym razumieńni — heta adna pieśnia, jakaja moža być pradstaŭlena adnačasova ŭ niekalkich aranžyroŭkach, — kaža spadar Lavon. — Ale my vyrašyli parušyć hetaje praviła, zrabić try pieśni i jašče bonus. Tak stałasia, što hetyja pieśni niejak apynulisia ŭbaku
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1919
Kamientary