Miečanosiec (Miečienosiec).
Rasieja, 2006, kalarovy, 108 chv.
Žanr: Mistyčna-luboŭny trymcieńnik.
Adznaka: 2,5 (z 10).
Melanchaličny hieroj reža ludziej miačom, jaki vyrastaje z dałoni, – i zajmajecca kachańniem ź dziaŭčynaj, imia jakoj nijak nia moža zapomnić…
Niahledziačy na vialikija hrošy, nie atrymlivajucca ŭ rasiejcaŭ mistyka j fantastyka.
Zamiest žanravaha kino – hlamur i tarkoŭščyna.
Ad śvieckich tusovak i mody – vylizanaja karcinka, nievierahodna pieknyja kadry (aperatar Marat Adelšyn) – doždž, vosień, iržavaje liście. Ale kadar pusty.
Ad Tarkoŭskaha – kičavyja paznaki «duchoŭnaści» – vada, nudnaja zadumiennaść. Ale ni hierojam, ni režyseru niama čaho havaryć. Mutant Saša (Arciom Tkačenka) navat pniecca na spoviedź – ale moŭny zapas karciny nastolki biedny, što j parnafilm na jejnym tle padasca šekśpiraŭskaj dramaj.
Luboŭnyja sceny stužki zasłuhoŭvajuć asobnaj hutarki. Pryhožaja Čułpan Chamatava navat sprabuje hrać. Biada tolki, što abjektu dla hrańnia niamašaka, – i tut nie dapamoža nijaki talent.
Film Filipa Jankoŭskaha «Ŭ ruchu» vyklikaŭ zacikaŭlenaść krytyki, nastupny – «Stacki daradca» – hladzieŭsia miortvym, ale prafesijnym; «Miečanosiec» – užo zalimitnaja imitacyja.
Dzie mała hlamurnych kadraŭ – vypatrašanyja cielcy: kryminalnikaŭ, baćki; raspałavinieny «bandyt» Alaksiej Harbunoŭ; helikopter i pakošanyja drevy.
Samaje niedaravalnaje ŭ stužcy – praciahłaść. Ale – kali skaracić film u 30 razoŭ – atrymajecca niebłahi videaklip.
U Miensku kinaseansy z 16 pa 22 kastryčnika ŭ kinateatrach «Aŭrora», «Bieraście», «Maskva», «Kastryčnik», «Salut».
