Pa miery nabližeńnia da dnia prezydenckich vybaraŭ karol stylu łukašenkaŭskaj žurnalistyki Pavieł Jakubovič zavarušyŭsia. Užo paru tydniaŭ jon viadzie aŭtarskuju kalonku na pieršaj pałasie davieranaj jamu Łukašenkam hazety «Sovietskaja Biełoruśsija».
Repertuar dumak i pasłańniaŭ ad Jakuboviča mała źmianiŭsia za apošnija hady, chiba što bolš vyraznaje stała pakieplivańnie z Rasiei. Tak, u pisańniach Jakuboviča pravodzicca dumka, što apazycyju składajuć słabyja i padatlivyja na manipulacyju ludzi, jakija źjaŭlajucca nośbitami ahresiŭnych razburalnych pohladaŭ. Imi ruchaje nie nacyjanalny intares, a šukańnie asabistaj vyhady. Raniej za imi stajaŭ Zachad, ciapier estafetu pieraniała Rasieja. Na ščaście im supraćstaić mocny i mudry prezydent Łukašenka, harant miru i spakoju ŭ biełaruskim hramadztvie, jaki nikoli nie dapuścić hetuju niečyść da ŭłady.
Učarašniaja kalonka mistera Jakuboviča ŭ «Sovietskoj Biełoruśsii» ŭ cełym adpaviadaje hetaj schiemie. Na pačatku jon śćvierdziŭ, što biełaruskaje hramadztva abyjakavaje da prezydenckich vybaraŭ (miž radkoŭ možna ŭhledzieć i pryčyny takoj abyjakavaści — niajnačaj uzajemnaja lubov biełarusaŭ i ich prezydenta), a paśla pierajšoŭ na asoby. Z spasyłkaj na bijalahičnyja zakony i teoryju Darvina adznačyŭ hryźniu pamiž Sańnikavam i Šaramietam, a pad kaniec abrynuŭsia na inicyjatyvu Siarhieja Kalakina «Za svabodnyja vybary» za mały maštab i słabuju padrychtoŭku. Maŭlaŭ, nichto nie pieraškadžaŭ (!) Kalakinu vyłučyć nie 500, a značna bolej kandydataŭ u členy ŭčastkovych vybarčych kamisij.
Stałasia tak, što centralnaje miesca ŭ iskramiotnym opusie Jakuboviča zajmaje redahavany mnoj časopis «ARCHE», dakładniej, jaho sajt. Pakolki hety artykulik, zdajecca, nia vystaŭleny ŭ Internet, pryviadu adpaviedny frahment całkam:
«Priedvkušienije vyborov probudiło łatientnyje instinkty publicistov iz kružka, blizkoho k žurnału «ARCHE». Oni vrodie kak iskrieńnie niehodujut po povodu smieny viech. Proŝie horovoria, tiem, čto otłoživ na vriemia tradicionnyje zavierienija k lubvi k Zapadu, niekotoryje iźviestnyje politiki,
— «Sańnikov, Nieklajev, Lebied́ko, Romančuk, Buchvostov, Frołov, Skriebiec… Obyčnyje hraždanie obraŝajut vnimanije, čto sriedi kandidatov v Priezidienty počti niet sobstvienno biełorusov.
Vot takije, po utvierždieniju „ARCHE“, u nas nieobyčajno zorkije „obyčnyje hraždanie“! Viedomyje osobymi instinktami, oni obchodiatsia dažie biez tiechničieskich prisposoblenij po obmieram čieriepa, očień popularnych v trieťjem riejchie. Eti „hraždanie“ obładajut unikalnymi sposobnostiami i mohut nie chužie otstavnych podpołkovnikov ich kanuvšich v Letu Piervych śpiecotdiełov izobličať piatuju hrafu i posriedstvom klejmienija otsieivať niepołnociennych.
Skromno zamieču, čto diełajuŝim stol odioznyje zajavlenija antropołohov iz „ARCHE“ nie śledujet
Primiečatielno, čto niemyślimaja v civilizovannym obŝiestvie
Źviarnu najpierš uvahu, što Jakubovič śpiarša piša pra niejkija «łatientnyje instinkty», tady pra aŭtara «iz kružka, blizkoho k žurnału „ARCHE“». Paśla element «blizkaści» źnikaje, i na scenie zastajecca «ARCHE» jak rupar reakcyi i abskurantyzmu, jaki Jakubovič
Hetyja śćvierdžańni mocnyja, ale łžyvyja.
Aŭtar artykułu «Techničnyja vybary pad prycełam Kramla» Siarhiej Vysocki, nikoli nie naležaŭ da «kružka», blizkoho k žurnału «ARCHE». Jaho publikacyja pieršapačatkova źjaviłasia na sajcie «Naša ziamla»
Nikoli nivodzin tekst hetaha aŭtara nie drukavaŭsia ŭ «ARCHE», jak nie było na im nivodnaha pieradruku z sajtu «Naša ziamla». «Źviestki pra «kružok, blizkij k žurnału «ARCHE» — heta pieršaja, tak by mović, drobnaja chłuśnia Paŭła Jakuboviča.
Praź niejki čas tekst Vysockaha zaŭvažyli i pieradrukavali adnačasova try resursy: reśpiektabielny rasiejski «Inośmi.ru» , papularny «Biełorusskij partizan» Paŭła Šaramieta i narešcie sajt «ARCHE».
Pryčyny, jakija pabudzili da pieradruku kožny z troch resursaŭ, dumaju, zbolšaha takija samyja: źviarnuć uvahu na samyja ekazatyčnyja subjekty biełaruskaha palityčnaha pola napiaredadni vybaraŭ (nahadaju, što Siarhiej Vysocki — lidar arhkamitetu Biełaruskaj partyi Svabody).
Padača našaha sajta jak pieršaha i apošniaha publikatara opusu Vysockaha i, bolej za toje, atajesamleńnie redakcyjnaj linii «ARCHE» z pohladami, vykładzienymi ŭ im, — heta druhaja, i jak na mianie, značna bolej surjoznaja chłuśnia.
Nie chaču za Siarhieja Vysockaha tłumačyć pryčyny jaho śćvierdžańniaŭ: mahčyma, sapraŭdy majem miesca z paranaidalnym momantam (adzin z kamentataraŭ na sajcie «ARCHE» pačaŭ svoj dopis z zakliku «Chłopcy, chopić paranoi»)u duchu narodžanych stahodździami etničnych stereatypaŭ, adziny lek suprać
«Jeśli vy byli v Bobrujskie, vy vidieli, v kakom sostojanii horod. Strašno było zajti, śvinušnik był. Eto v osnovnom jevriejskij był horod, vy znajetie, kak jevriei otnosiatsia k miestu, hdie oni živut. Posmotritie v Izraile, ja vot był… Ja ni v kojem słučaje nie choču ich obidieť, no oni nie očień zabotiatsia, čtoby podstrižiena trava była, kak v Moskvie, u rośsijan, biełorusov. Takoj horod był».
(Treba dadać, što kab zamiać skandał, vyklikany hetym vykazvańniem, Paŭłu Jakuboviču było daručana naviedać Izrail i prynieści tam prabačeńni.)
Bolš vierahodna, adnak, što Vysocki takim sposabam adznačaŭ u svaim razumieńni niastaču biełaruskaha nacyjanalnaha pačućcia ŭ aznačanych persanažaŭ biełaruskaj palityčnaj sceny.
Pry kancy chaču pachvalić Jakuboviča za trapny nazoŭ pamianionaha redakcyjnaha artykułu «V pyłu Vraha», a taksama za toje, što jon mužna padpisaŭsia pad im svaim sapraŭdnym proźviščam. Takija publikacyi — nieacenny skarb dla tych, chto zrazumieć, što ŭ hałavie ŭ łukašenkaŭskich ideolahaŭ i prapahandystaŭ.
Jakubovič nie vypadkova z troch sajtaŭ, jakija pieradrukavali opus Vysockaha, vybraŭ u jakaści mišeni dla ataki sajt «ARCHE». Pry ŭsich palityčnych padziełach, «Inośmi.ru» i «Biełorusskij partizan» dla takich, jak jon i jaho kalehi, zastajucca kulturna blizkimi. «ARCHE» ž prezentuje inšuju kulturnuju tradycyju ci, kali inačaj, razryŭ z daminujučaj kulturnaj dohmaj. Za prypisvańniem «łatientnych instinktov» kryjecca praktyka biełaruskaj ułady pa apaznavańni ludziej biełaruskaj kultury ŭ katehoryjach
Z sotniaŭ nacyjanalizmaŭ na eŭrapiejskim kantynencie ŭ XIX i XX st. tolki niamiecki nacyjanalizm na 12 hod hitleraŭskaha kiravańnia pieraros u čałaviekazabojčuju daktrynu. Luby ž eŭrapiejski aŭtarytaryzm, u tym liku i ciapierašni łukašenkaŭski, aznačaŭ i aznačaje moŭnuju i kulturnuju dyskryminacyju, abahaŭleńnie dziaržavy i hvałtavańnie hramadztva zhodna ź volaj viarchoŭnaha pravadyra.
Naleplivańnie jarłykoŭ, abmazvańnie brudam, prypisvańnie cełaj kulturnaj tradycyi značeńnia varožaści — - ahidnaja reč. Asabliva cynična vyhladaje pasłańnie biełaruskamoŭnym biełarusam. Tut ažyćciaŭlajecca psychalahičnaja inversija: my niščym vašu kultury i movu nie tamu, što my kiepskija, a tamu što — vy palityčnyja vorahi, a vaša kulturnaja tradycyja, kažučy terminami jašče adnaho kalehi Jakuboviča, Jurja Šaŭcova, antalahična destruktyŭnaja.
Reaktyŭny ekstremizm u duchu Siarhieja Vysockaha robić dla ludziej biełaruskaj kultury miadźviedžuju pasłuhu, niby paćviardžajučy padobnyja mudravańni.
Za palityzacyju kulturnaj pazycyi ci, inačaj kažučy, ścirańnie miežaŭ pamiž palityčnymi i kulturnymi pazycyjami, łukašenkaŭskamu režymu raniej ci paźniej daviadziecca zapłacić spraŭdnuju palityčnuju canu. Asabliva vidavočna heta stanovicca napiaredadni prezydenckich vybaraŭ.
