27 krasavika ŭ Kastryčnickim sudzie pačaŭsia razhlad spravy ŭpartaha aktyvista apazicyi Paŭła Vinahradava, junaka z Hrodna Alesia Kirkieviča, archivista Źmitra Drazda, Andreja Pratasieni i Uładzimira Chamičenki (ahient «Navušnik»).
Siońnia, 5 maja, apošni, piaty dzień sudovaha pasiedžańnia. Zastalisia apošnija vystupy dvuch advakataŭ — Kirkieviča i Vinahradava, a taksama apošnija słova ŭsich piaci abvinavačanych.
17.08. Abvieščany prysud — Kirkievič — 4 hady źniavoleńniaVinahradaŭ — 4 hady
Pratasienia — 3 hady
Drozd — 3 hady
Chamičenka — 3 hady
Takim čynam, sudździa vyniesła tyja prysudy, jakija i prasiŭ prakuror. Skinuli paŭhodu źniavoleńnia tolki Drazdu.
11.15. Sudździa abviaščaje, što prysud budzie abvieščany ŭa
11.14. Apošniaje słova Pratasieni. Chłopiec ukłaŭsia litaralna ŭ adzin skaz.
11.12. Apošniaje słova Kirkieviča. «Pytańnie — suprać jakoj asoby ci majomaści ŭžyŭ hvałt? Chaciełasia b viedać kankretna. Zastajecca faktar — maja palityčnaja pazicyja i palityčnaja siła, jakuju ja pradstaŭlaju. Ale heta niedastatova, kab asudzić mianie. Ja spadziajusia, što ŭ hetaj krainie zastałosia choć troški zakonnaści, i chaj Boh błasłavić sud na rašeńnie».
11.09. Apošniaje słova Vinahradava. «Ja bačyŭ niekalki dziasiatkaŭ tysiač čałaviek, jakija vyjšli na Płošču praź situacyju ŭ hetaj krainie. Ahresija była nakiravanyja suprać adnaho budynka, i toje tamu što milicejskaje kiraŭnictva nie vyjšła na pieramovy.
Toje, što ciapier źjaŭlajecca dziaržaŭnym ściaham i hierbam ja liču
11.08. Apošniaje słova Chamičenki. Čytaje, bo jamu składana zapomnić tekst. Na Płoščy apynuŭsia vypadkova, pra što škaduje. Ja nie supraciŭlaŭsia śpiecnazaŭcam. Ja nie taki jak usie, ja mnohaha nie razumieju. Ja hatovy sumlenna pracavać.
11.05. «Ja prašu dać mnie vosiem, dziesiać hadoŭ, ale kab ja moh być doma i realizoŭvać svaje tvorčyja płany», — praciahvaje Drozd.
11.02. «Za try ŭdary pa došcy try hady źniavoleńnia — heta narmalna?» — zadaje rytaryčnaje pytańnie Drozd. — «Ludzi byli nastrojeny mirna, pakul ich nie stali bić dubinkami. Ja razumieju, čamu abvinavaŭca nie choča hladzić hetaje videa».
11.01. «Tolki ŭ nas u krainie biełaje nazyvajuć čornym, a čornaje — biełym. Niezdarma BT nazyvajuć „
10.59. «U nas, tych, chto vyjšaŭ na Płošču, była nahoda heta zrabić. Nichto nie płanavaŭ ekstremisckich dziejańniaŭ. Inačaj by ja braŭ
Ja nie baču nivodnaha punkta zakona, jaki ja parušyŭ. Ja padyšoŭ da dźviarej apošnim, kali ŭžo bieh śpiecnaz. Svajo pakarańnie ja atrymaŭ ad śpiecnazaŭcaŭ nie adychodziačy ad miesca — pa hałavie i pa śpinie. Ja adbyŭ 10 sutak administracyjnaha pakarańnia ŭ Žodzina. Ciapier ja siadžu čaćviorty miesiac u SIZA. Mianie ličać złosnym złačyncam, jaki źbiažyć z krainy. Ja nie ekstremist, a čałaviek, jaki lubić svaju krainu», — praciahvaje Drozd.
10.55. Drozd kaža, što siem hadoŭ žyŭ u Rasii, u jaho była dobraja praca, u jaho była kvatera ŭ centry Maskvy, ale jon chacieŭ zrabić niešta bolšaje. Kaža, što dapuściŭ pamyłku, viarnuŭšysia ŭ Biełaruś, bo lubiŭ svaju krainu. «Vybary byli sfalsifikavanyja», — spakojna i ŭpeŭniena paŭtaraje Drozd. Sudździa trymajecca, maŭčyć.
10.51. Apošniaje słova Drazda. «Usprymaju svajo apošniaje słova jak sapraŭdy apošniaje. Usie svaje 40 hadoŭ ja nie rychtavaŭsia da turmy, abychodziŭ błatnyja kampanii. Dla mianie jak historyka toje, što ja naziraju, prosta jak padarunak losu. Na mašynie času my pieranieślisia ŭ 1938 hod. Ja apynuŭsia ŭ kletcy za toje, što ja lublu Biełaruś.
Treba adrazu brać rečy i źjazdžać z krainy, kab nie bačyć kataŭ. Dośvied majoj siamji pakazvaje, što, kali da ŭłady prychodziać takija ludzi, treba źjazdžać».
Sudździa jaho pierabivaje i zaklikaje kazać pra materyjały spravy.
10.49. Prosić apraŭdać Vinahradava ŭ suviazi ź niedakazanaściu jahonaj viny.
10.42. Pačałosia vystupleńnie Vołkavaj, advakatki Vinahradava.
10.38. Advakatka Kirkieviča prosić apraŭdać svajho padabaronnaha. «Hetaja sprava budzie ŭ centry ŭvahi hramadstva, — nahadvaje jana. — Acenka vyniesienaha prysudu budzie dadziena ŭsioj hramadskaściu». Kaža, pra niaŭdałyja sproby naviedać Kirkieviča ŭ SIZA KDB: «Jon nie moh u poŭnaj miery realizavać svajo prava na jurydyčnuju abaronu».
10.31. «Kali b chtości chacieŭ arhanizavać padpały, jon by štości padpaliŭ», — kaža advakatka, abviarhajučy zdahadku prakurora ab padrychtoŭcy padpałaŭ.
10.23. Advakatka Kirkieviča paŭtaraje arhumienty svaich kalehaŭ, jakija rastłumačyli absurdnaść abvinavačvańnia i jaho nieadpaviednaść
10.05. Pačałosia vystupleńnie advakatki Kirkieviča. Začytvaje cytaty z vystupleńnia advakata stohadovaj daŭniny, jakoje nadzvyčaj dobra apisvaje dziejańni natoŭpu «Zrujnujcie turmu, i cahliny ad jaje mohuć pajści na tvareńnie», — kaža jana. Vialiki natoŭp rastvaryŭsia na Płoščy, a «maleńki natoŭp sfarmavali śledčyja i abvinavaŭcy».
9.50. Zała patrochu zapaŭniajecca ludźmi, ale bačna, što anšłahu znoŭ nie budzie.
— Nahadajem, što ŭčora prakuror paprasiŭ dla chłopcaŭ nastupnaje pakarańnie:
Kirkievič — 4 hady
Vinahradaŭ — 4 hady
Pratasienia — 3 hady
Drozd — 3 z pałovaj hady
Chamičenka — 3 hady
