Łukašenka: U Biełarusi budzie rabicca ŭsio, kab nie dapuścić trahiedyi, padobnaj da toj, što adbyłasia ŭ mietro
Pra heta siońnia, naviedvajučy
Alaksandr Łukašenka padziakavaŭ Mitrapalitu Fiłaretu i ŭsioj Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvie za toje, što śviaščennasłužycieli ŭ tyja ciažkija i samotnyja dni byli prykładam dla ŭsich kanfiesij Biełarusi. «Vy byli z narodam, ź ludźmi. Prašu pieradać usim śviaščennasłužycielam ščyruju ŭdziačnaść za kałasalnuju padtrymku biełaruskaha naroda ŭ tyja dni», — skazaŭ biełaruski lidar.
Pavodle jaho słoŭ, pryčyna hetaj strašnaj źjavy, jakaja stała mahčymaj u Biełarusi, u tym liku ŭ niedachopach i zahanach hramadstva, pra jakija carkva šmat razoŭ havaryła i pastajanna paŭtaraje ciapier.
«U časy hłabalizacyi procistajać hetamu złu vielmi ciažka, ale treba. I my budziem rabić usio, kab takoje na našaj ziamli nie paŭtaryłasia, — padkreśliŭ jon. — My, viadoma, budziem prytrymlivacca zapaviedziej Hospada, i jany dajuć nam mahčymaść praduchilać takija źjavy na biełaruskaj ziamli».
Alaksandr Łukašenka adznačyŭ, što zdareńnie nie źjaŭlajecca sistemnaj prajavaj dla Biełarusi. «My heta ŭžo viedajem ciapier, i dziakuj bohu, što heta tak. Ale samazaspakojvacca nielha. Śviet burlić nie tolki ekanamična, nie tolki maralna, prynižajučy hodnaść čałavieka i parušajučy Božyja zapaviedzi, śviet burlić užo sa zbrojaj u rukach, — kanstatavaŭ Łukašenka. — Kožny dzień hinuć tysiačy i tysiačy ni ŭ čym nie vinavatych ludziej. I ŭ hetym kruhavarocie — ekanamičnym, palityčnym, sacyjalnym i vajennym — nam treba krainu ŭtrymać. Stajać ćviorda, ścisnuŭšy zuby, da apošniaha».
-
Što viadoma pra źniavolenych u Biełarusi hramadzian Ukrainy, jakija siońnia niečakana zdabyli volu?
-
Łukašenka nie pavieryŭ Ryžankovu. Piatkievič vyhladaje procivahaj Krutomu. A Kruty — vialikaja zahadka
-
«Ukraina Biełarusi nie pahražaje, my vymušanyja abaraniacca». Ukrainskaja pamiežnaja słužba adkazała biełaruskaj
Kamientary