Naviedvańnie vybarčaha ŭčastku Alaksandar Łukašenka skarystaŭ dla novaha turu niezaležnickaj rytoryki.
Pryčym havaryłasia nie pra ananimnych aliharchaŭ, što točać zuby na našu ŭłasnaść, a pra imperskija apetyty Kramla.
Było skazana, što ŭ Biełarusi i Rasiei – roznyja paniatki sajuznaje dziaržavy.
Inačaj kažučy, Łukašenka z Pucinym kašy nia zvarać.
Z adnaho boku, Łukašenka zapeŭnivaŭ, što kryzys dvuchbakovych stasunkaŭ pieraadoleny. Ale potym stała zrazumieła, što pahroza eskałacyi handlovaj vajny nia źniataja. U pryvatnaści, Rasieja moža ŭvieści myty na šerah tavaraŭ.
Łukašenka daŭ zrazumieć, što ŭ vypadku novych atakaŭ hatovy znoŭ užyć "naš adkaz Čemberlenu".
Vyrak sajuznamu prajektu byŭ vyniesieny ŭ formie eŭfemizmu: maŭlaŭ, "rasiejskaje kiraŭnictva nie hatovaje da budaŭnictva paŭnavartasnaj sajuznaje dziaržavy".
Faktyčna aficyjny kiraŭnik sfarmulavaŭ svaimi słovami toje, pra što ćvierdziać zaraz niezaležnyja palitolahi: "braterskaja intehracyja" pachavanaja, uvajści druhi raz u tuju samuju raku niemahčyma.
Dumka pra pahłynańnie Biełarusi siadzić ŭ hałovach najvyšejšaha rasiejskaha kiraŭnictva, patłumačyŭ Łukašenka.
Takoje ŭražańnie, što pierad pajezdkaj na ŭčastak pamočniki pakłali jamu na stoł našumieły niekali artykuł Zianona Paźniaka pra rasiejski imperyjalizm :)
Treba dumać, dziaržaŭnyja medyi ŭsprymuć "studzieńskija tezy" jak kiraŭnictva da dziejańnia. Tak što antykramloŭskaja rytoryka budzie doŭžycca.
Znoŭ davodzicca kanstatavać, što ŭmacavańnie niezaležnickaha mentalitetu ŭ hramadztvie idzie ŭ dziŭnavatych, paradaksalnych formach. Časam zusim nia tak, jak bačyłasia adeptam adradžeńnia.
Ale ž z hledzišča prahmatyzmu važna, što praces idzie.
Zastajecca tolki pytańnie, ci zdolnyja viarchi zrabić kroki da kansalidacyi elitaŭ. Zaraz heta nadzvyčaj aktualna. (Zrešty, sa svajho boku, Zianon Paźniak davodzić: "...Kateharyčna nielha abjadnoŭvacca z režymam".)
Dziela pierabudovy ekanomiki patrabujucca mazhi technakrataŭ, niezaležnych ekanamistaŭ. Dziela znachodžańnia ahulnaje movy z Zachadam (a inačaj — poŭnaja izalacyja, čučche!) naležyć spynić represii, vypuścić palitviaźniaŭ. Dziela ŭmacavańnia nacyjanalnaha duchu treba padklučać resursy biełarusizacyi.
Ale ŭsio heta dla ciapierašniaj ułady — džyn ź plaški. Strašna!
Tak što nadta plaskać u ładki hetaj antykramloŭskaj rytorycy nie vypadaje. Bo idzie baraćba na ŭzroŭni "voka za voka".
P.S. Pakul ja pisaŭ, Łukašenka zrabiŭ reverans u bok Zachadu. Praŭda ŭ aryhinalnaj formie: maŭlaŭ, dziela enerhietyčnaj biaśpieki hatovy supracoŭničać choć z čortam, choć z djabłam!..
P.P.S. A voś vam i sustrečny pazoŭ Maskvie. Kaho cikavić suma, hladziecie tut.