«Achova ptušak Baćkaŭščyny» zaprašaje da ŭdziełu ŭ nacyjanalnych zimovych ulikach ptušak

Na praciahu studzienia hramadskaja arhanizacyja «Achova ptušak Baćkaŭščyny» (APB) pravodzić Nacyjanalnyja zimovyja ŭliki ptušak — 2012. Akcyja prachodzić pry padtrymcy Navukova-praktyčnaha centra NANB pa bijaresursach, Ministerstva pryrodnych resursaŭ i achovy navakolnaha asiarodździa i Ministerstva adukacyi, budaŭničaha chołdynhu «Sarmat».

Uziać udzieł u zimovych ulikach mohuć usie achvotnyja. Dla hetaha nieabchodna vykanać piać prostych praviłaŭ: vyznačyć luby sa studzieńskich dzion (možna niekalki), kali budzie zručna pravieści nazirańni i ŭliki ptušak; padrychtavać błaknot i ručku dla zapisu, pa mahčymaści binokl i vyznačalnik ptušak; vyznačyć miesca i prykładny maršrut, jaki moža pralahać jak u lesie, hetak i ŭ horadzie; padčas ulikaŭ paličyć sustretyja vidy ptušak, zapisać nazvy vidaŭ i ich kolkaść, adznačyć kolkaść ptušak, jakich nie ŭdałosia vyznačyć; zanieści źviestki ŭ anłajn-ankietu na sajcie APB (www.ptushki.org).

Tradycyjna siarod usich udzielnikaŭ ptušak buduć razyhrany palavyja binokli, vyznačalniki ptušak i inšyja padarunki, karysnyja tym, chto cikavicca ptuškami.

«Siońnia my nazirajem dastatkova ciopłuju zimu, — zaznačyŭ u intervju BiełaPAN śpiecyjalist pa ekałahičnaj adukacyi APB Rusłan Šajkin, — bačym, što navat niekatoryja asobiny vidaŭ ptušak, jakija źjaŭlajucca pieralotnymi, zastajucca ŭ nas na zimoŭku. Mienavita zimoj niekatoryja vidy ptušak prylatajuć bližej da ludziej, sielacca ŭ vialikich haradach — tut praściej prakarmicca, dyj ludzi dapamahajuć u hetym, tut ciaplej i miakčejšy mikraklimat».

Pavodle słoŭ Šajkina, aprača zvykłych dla našych šyrotaŭ ptušak u haradach možna sustreć i niezvyčajnyja vidy: naprykład, letaś na Śvisłačy ŭ parku imia Horkaha nazirali na zimoŭcy vierabjinaha syča i kačku-śvićvu, jakaja ŭ Biełarusi sustrakajecca tolki padčas viesnavoj i vosieńskaj mihracyi. Ptušak u Minsku možna nazirać najpierš u parkach — Łošyckim, Čaluskincaŭ, Horkaha, a vadapłaŭnych — na ŭčastkach Śvisłačy, jakija nie zamiarzajuć. Pryčym aprača ŭžo zvykłych kryžanki i lebiedzia-šypuna tut možna ŭbačyć i dastatkova niezvyčajnych dla zimovaha horada šeruju čaplu, łutka, krachaloŭ.

Na pytańnie, ci treba padkormlivać ptušak, ekołah adkazaŭ tak: «Što tyčycca drobnych pieŭčych ptušak, ich, biezumoŭna, možna padkarmić, tamu što ŭ ich chutka adbyvajecca abmien rečyvaŭ i časam jany majuć patrebu ŭ našaj dapamozie: u chałady — bolšaj, u miakkaje nadvorje — mienšaj. Z vadapłaŭnymi situacyja bolš składanaja: prykormlivać ich my nie rekamiendujem, moža tolki pry rezkim i značnym panižeńni tempieratury. Hetyja ptuški vielmi lohka pryvykajuć da kormu, jaki prapanujuć ludzi, i stračvajuć matyvacyju znachodzić ježu samastojna. Potym jany zastajucca ŭ haradach i traplajuć u poŭnuju zaležnaść ad čałavieka, ich kolkaść nieapraŭdana ŭzrastaje».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0