«Adkładzienaja svaboda» zaŭčasna pamiorłaha Vitala Silickaha i «Być (pry)sutnym» Alesia Ancipienki adkryli novuju knižnuju sieryju.
Jaje zadača — zrabić ahulnadastupnymi aktualnyja i cikavyja tvory biełaruskich intelektuałaŭ.Vydaŭcy chočuć zrabić sieryju rehularnaj. Bližej da leta źjaviacca zborniki Valera Bułhakava i Siarhieja Chareŭskaha.
Heta sieryja fiłasofskaj knihi, ale nie ŭ jaje manahrafičnym vyhladzie, a, skažam tak, u «lohkim» farmacie,i słova «lohki» tut pryviazana nie da źmiestu, a da formy padačy — kožnaja kniha ź sieryi ŭjaŭlaje ź siabie zbor važnych tekstaŭ aŭtaraŭ, jakija mohuć prosta zhubicca na prastorach internetu. Farmat sieryi — kniha z 100 tysiač simvałaŭ. Takuju knihu možna čytać i kanśpiektavać doma z ałoŭkam, a možna čytać u transparcie.
«Adkładzienaja svaboda» Vitala Silickaha — pieršaja kniha z cykłu, i chutčej vyniatak.Pavodle zadumy Alesia Ancipienki i Valancina Akudoviča, kožny z aŭtaraŭ musiŭ adabrać najbolš važnyja i lubimyja im teksty, i skłaści zbornik. Adnak ciažkaja chvaroba Silickaha nie dała jamu skončyć hetuju pracu.
«Adkładzienaja svaboda» — adna z najbolš važnych prac Silickaha — była nadrukavanaja ŭ 2003 hodzie ŭ Arche.Vital Silicki natchniŭsia padziejami vakoł asoby Słabadana Miłošaviča i stvaryŭ nasamreč važny dla biełaruskaj palityki tvor, dzie pravioŭ paraleli pamiž Sierbijaj i Biełaruśsiu.
«U svajoj knizie Silicki razhladaje try scenary raźvićcia padziej u Biełarusi,— kaža Aleś Ancipienka. — I najmienš vierahodnym ź ich nazyvaje „demakratyčny praryŭ“. Z momantu publikacyi knihi prajšło amal dziesiać hod, adnak adčuvańnie, što jana napisana tolki ŭčora, zachoŭvajecca.
Škada, što tyja biełaruskija palityki, dla jakich jana pisałasia, nie zrabili ź jaje pravilnaj vysnovy».Aproč taho zaraz rychtujecca vydańnie jašče piaci knih Vitala Silickaha, u jakich (jak i ŭ «Adkładzienaj svabodzie»), u pryvatnaści, raskryvajecca kancepcyja previentyŭnaha aŭtarytaryzmu, jakoj ciapier aktyŭna zajmajucca zachodnija palitołahi, adnak jakaja ŭ Biełarusi amal nie razhladajecca.
Što tyčycca druhoj knihi — «Być (pry)sutnym» Alesia Ancipienki, to tut situacyja krychu inšaja — kniha, składzienaja z roznych tekstaŭ, moža vyklikać efiekt padmannaj lohkaści.Prosta Aleś Ancipienka, adzin z najvybitniejšych biełaruskich intelektuałaŭ, a hetaja kniha źjaŭlajecca jak by kvintesiencyjaj jahonych idej. Pad adnoj vokładkaj źmiaściłasia i fiłasofija, i litaratura, i prosta natatki, jakija, kali kazać ščyra, vielmi dobra mohuć rastłumačyć biełarusam, jakija my jość nasamreč.
Akudovič, jaki redahavaŭ knihu, kaža, što Ancipienka nie dasiahnuŭ dźviuch metaŭ: nie vydaŭ šerahu analityčnych knih pa futurałohii, palitałohii i inšych dyscyplinach, a taksama nie stvaryŭ inšaha šerahu — litaraturnaha. «Prosta ŭ svoj čas Aleś skazaŭ, što lepš vydaść 30 čužych kłasnych knih, čym napiša adnu svaju» — uzhadvaje Akudovič.
«Być (pry)sutnym» — kniha z tych, jakija varta mieć u chatniaj biełaruskaj kalekcyi.
0
0
0
0
0
0
