Z kamentaroŭ na sajcie nn.by
Razmovy pra 25‑ha pačalisia jašče za miesiac da ŭsiaho. I pa klasach «orhany» chadzili, pryčym nie abminali nikoha, navat samych aktyŭnych łukašystaŭ. Kaniečnie, ničoha ni ŭ koha nie znajšli, i nie tamu, što nie było, a tamu, što jak tolki pryjšli ŭ pieršy kabinet, praź niekalki chvilin astatnija ŭžo ŭsio dobra viedali i vymušany byli na niekatory čas źniać nacyjanalnyja symbali...
Ale hetymi pachodami ŭsio nia skončyłasia... Da samych aktyŭnych papryjaždžali dachaty. Pryčym nie abyšłosia biez pravakacyj. Prychodzili dva milicyjanty i čałaviek u štackim. I hety, jak adčyniali dźviery, pačynaŭ pleści na biełaruskaj movie, što jany pradstaŭniki niejkaj demakratyčnaj arhanizacyi. što jany źbirajuć podpisy... Łuchta‑łuchtoj! Jak tolki jany apynalisia ŭ pamiaškańni, vydavali ŭžo zusim inšaje. Naprykład, «sam usio pakažyš, ci nam pašukać?». Ale i pra heta ŭsie, kamu tre było štości schavać, daviedalisia vielmi chutka.
U čaćvier usich vymusili napisać raśpiski ab «nieučastii v niesankcionirovanom mitinhie». Napisaŭ takuju raśpisku i kłasny kiraŭnik, ale tut užo było: « o harantii nieučastija vašich učienikov v mitinhie». A ŭ niadzielu ŭ škole chucieńka arhanizavali spartyŭnaje mierapryjemstva i ŭsim vučniam treba było tam adznačycca. Nahadaju, što raniej u niadzielu nijakich spabortnictvaŭ pamiž vučniami nie pravodiłasia...
Pakul usia moc uład nakiravana na zmahańnie z demakracijaj, moładź patrochi śpivajecca... I niama ničoha dziŭnaha, bo akramia dyskateki, na jakuju ŭsie i iduć z metaj napicca, u miastečku z nasielnictvam u 6 tysiač niama ničoha! Dobra ,što jašče kaścioł z carkvoj, inačaj było b jašče horš... Ale ŭłada ničoha hetaha nie bačyć. Joj lepš uzvyšać svajho idała Dziaržynskaha, marnavać hrošy na jaho pomniki dy zmahacca z tymi junakami i dziaŭčatami, jakija imknucca da viedaŭ, jakija razumiejuć našmat bolš, jakim abrydziła va ŭsioj hetaj hrazi žyć, jakija imknucca da źmieny, jakija imknucca da Svabody... Ale nichto i źbirajecca zdavacca! Bo, jak piajecca ŭ adnoj dobraj biełaruskaj pieśni, «nas bolšaje i my pakul čakajem...»
Ivianiec — maleńkaje miastečka. Nas mała, ale z hetaha ŭsio i pačynajecca! Patrošku, ale my zdolejem pieramahčy i budziem žyć i pracavać u narmalnaj krainie, ci, kali być bolš dakładnym, žyć u krainie z narmalnaj uładaj, u krainie pad nacyjanalnymi symbalami! Žyvie!
