«Vydatna da hetaha staŭlusia, tamu što my žyviem u Biełarusi, i Rasija pobač z nami. Našy čynoŭniki pavinny pravilna farmulavać dumki jak na biełaruskaj, tak i na rasiejskaj movach».
«Va Ukrainie — jany tam usie viedajuć svaju rodnuju movu. Kali b tak i ŭ nas, to było b niadrenna».
«Čynoŭniki? U abaviazkovym paradku!»
«Treba naohuł razmaŭlać nie tolki našaj uładzie, ale i ŭsiamu narodu razmaŭlać. Ale pakolki nas zatłumli hetaj rasiejskaj movaj, to my nie viedajem ni rasiejskaj, ni biełaruskaj. A biełaruskaja mova pavinna stajać navat vyšej, čym na pieršym miescy — heta ž nacyjanalnyja karani adradžajucca. Pryjazdžajcie va Ukrainu — rodnaja mova vyšej za ŭsio. Tak i ŭ nas pavinna być: biełaruski, sapraŭdny, z łacinskim ałfavitam — jak było, kali Francysk Skaryna ŭ Prahu jeździŭ i nadrukavaŭ tam našu Bibliju. Voś taja mova! Našu radzimu źniščyli!».
«Liču, što čynoŭniki adnolkava z hramadzianami pavinny viedać biełaruskuju movu i vałodać joj.
Jany ž — čynoŭniki biełaruskaj dziaržavy».
«Nie sutykaŭsia z čynoŭnikami, jakija b razmaŭlali pa-biełarusku. Liču, što heta niapravilna. Našu nacyjanalnuju movu my pavinny pavažać».
«Ja chutčej suprać. Pavinna ž być niejkaja samadastatkovaść, samaśviadomaść. Kali biełarus, to i pa-biełarusku razmaŭlać. Nie kažuć ža ŭ Francyi pa-rasiejsku, ci na jakoj inšaj movie».
«Ja liču, što tak. Navat kali ŭziać škołu, to nastaŭniki kažuć, što dzieci lepš vučać anhlijskuju movu, čym biełaruskuju. Nie razumiejuć jaje, tamu my i pavinny čuć jaje štohadziny. Kab i šyldy byli, i etykietki na biełaruskaj movie, kab dzieci adekvatna stavilisia da našaj movy. My pavinny abaviazkova čuć hetuju movu — i ŭ kabinietach, i ŭ kramach, i na vulicach, i ŭ balnicach».
«Moža, zakon i patrebny, ale chto ž jaho prymie? Jany ž nie ŭmiejuć razmaŭlać i nie źbirajucca vučycca.
U kožnaj krainie ludzi havorać na svajoj movie i, kali treba, to i na ruskaj. Ja liču, što treba. Jak u Kupały: «Silon, kniaža, karać, hałavu silon źniać — nie skuješ tolki dum łancuhami».
«Chaj kažuć i na rasiejskaj, i na biełaruskaj movie. Ale pastupova, ja liču, treba prychodzić da adnoj, rodnaj, movy. Pastupova. I rabić heta treba razumna i piśmienna».
