Kinateatar «Pieramoha» praciahvaje pakaz halivudzkaje klasyki. 7 traŭnia – «Eni Choł» Vudzi Ałena, 8 traŭnia – «Kramer suprać Kramera». Seansy a 18.30.
Eni Choł (Annie Hall) 100 filmaŭ, jakija varta pabačyć
ZŠA, 1977, kalarovy, 93 chv.
Režyser: Vudzi Ałen
Roli vykonvajuć: Vudzi Ałen, Dajan Kitan, Toni Roberts, Kerał Kejn, Poł Sajman, Šeli Dziuvał, Dženiet Marholin, Kolin Devurst
Žanr: Meladramatyčnaja trahikamedyja
Adznaka: 9,5 (z 10)
U žyćci kamedyjohrafa Ełvi Sinhiera (Vudzi Ałen) było niekalki kachanych žančyn. I hieroj viedaje, jak niaprosta znajści svajo ščaście ŭ asiarodździ ńju-jorskich intelektuałaŭ. Dziaŭčyna Eni Choł (Dajan Kitan), zdajecca, zusim inšaja. Mahčyma, jana stanie spadarožnicaju hieroja...
Badaj, najlepšy film amerykanskaha aktora j režysera, iraničny, tonki, ščymlivy. Kachańnie, kompleksy, raźvitańnie, žyćcio, teatar, kino… Stužka praŭdzivaja – jak žyćcio, nasyčanaja, jak pryhody (chacia amal całkam składajecca z pryvatnych dyjalohaŭ!) – i niaŭłoŭna praniźlivaja – jak redki šedeŭr.
Pieršapačatkova Vudzi Ałen źbiraŭsia rabić detektyŭnuju kamedyju z ramantyčnaj intryhaj – ale film staŭsia liryčnaj historyjaj ź firmovym aŭtarskim počyrkam.
Stužka musiła nazyvacca «Anchiedanija», što značyć – niemahčymaść adčuć asałodu, ale pa nastojlivych prośbach pradusaraŭ, režyser źmianiŭ nazvu na imia hałoŭnaje hieraini. Aktrysa Dajan Kitan (sapraŭdnaje imia – Dajan Choł! dziciačaja mianuška – Eni!!) na film apranała rečy sa svajho asabistaha harderobu. Paśla premjery karciny, žančyny davodzili mužoŭ da šalonstva, taskajučy z šafaŭ ichnija nahavicy.
Zorkapad z «Oskaraŭ» i «Załatych hlobusaŭ», u tym liku za najlepšy film, najlepšuju režysuru j najlepšy scenar.
Kramer suprać Kramera (Kramer vs. Kramer)
ZŠA, 1979, kalarovy, 105 chv.
Režyser: Robert Bentan
Roli vykonvajuć: Dastyn Chofman, Merył Stryp, Džastyn Hienry, Džejn Alaksandar, Hovard Daf, Džordž Koŭ
Žanr: Meladrama
Adznaka: 9 (z 10)
Pryzy: «Oskary» za najlepšy film, najlepšuju režysuru, najlepšuju mužčynskuju rolu (Dastyn Chofman), najlepšuju druhaplannuju žanočuju rolu (Merył Stryp), najlepšy adaptavany scenar; «Załatyja hlobusy» za najlepšy film, najlepšuju mužčynskuju rolu, najlepšuju druhaplannuju žanočuju rolu.
Ad Teda Kramera, jaki pryśviaciŭ siabie karjery, syšła žonka, pakinuŭšy baćku šaścihadovaje dzicia. Ciapier Kramer starejšy vučycca dahladać syna, pravodzić ź im bolej času – i sprabuje jaho zrazumieć. Kali baćka j syn pasiabravali, maci viarnułasia, kab zabrać dzicia…
Najklasyčniejšaja kranalnaja meładrama. Dastyn Chofman, jaki nakonadni sam pieražyŭ razvod, prynios u film šmat asabistaha. (Režyser Robert Bentan nat prapanoŭvaŭ Chofmanu dałučycca da scenarystaŭ, ale Chofman admoviŭsia). Zatoje Merył Stryp, kab być bolš pierakanaŭčaj, sama napisała dla svajoj hieraini pramovu na sudovym pracesie.
Čystaja, hłyboka čałaviečnaja historyja zachapiła hledačoŭ, ale film nie taki prosty, jak zdajecca. Tak aperatar Nestar Almendras, pa prośbie režysera, vykarystoŭvaje kalarovuju hamu reniesansnaha mastaka Pjera Deła Frančeski, a ŭ tkaninu filmu vielmi ŭdała ŭplecienaja klasyčnaja muzyka Vivaldzi.
