Staršynia ruchu «Za Svabodu» Alaksandr Milinkievič prakamientavaŭ svoj vystup 9 krasavika ŭ Jeŭraparłamiencie, jaki vyklikaŭ rezkuju krytyku z boku niekatorych pradstaŭnikoŭ biełaruskaj apazicyi.
«Ja daŭno ŭžo nie pieražyvaju
Akramia taho, ekanamičnyja sankcyi, da jakich ES zaklikajuć niekatoryja pradstaŭniki apazicyi, na dumku Milinkieviča, «prosta padšturchnuła b Biełaruś u Rasieju». «Pastajanna paŭtarajuć, kab Hałandyja pierastała kuplać biełaruski bienzin. Dyk Rasija jaho kupić, ale heta budzie strata našaha suvierenitetu i niezaležnaści», — ličyć palityk.
Jon pierakanany, što Biełarusi i ES nieabchodny krytyčny i abumoŭleny dyjałoh. «Heta značyć, vybudoŭvajecca pakrokavaja darožnaja karta. Kožny bok ahavorvaje, jakija biare abaviazacielstvy na siabie: Biełaruś — pa demakratyzacyi i madernizacyi, Jeŭropa — pa dapamozie ŭ reformach, — rastłumačyŭ Milinkievič. — I kožny bok viedaje, što kali jon niejki krok nie zrobić, to i inšy spyniajecca. Ja razumieju, što kazać praściej, čym zrabić, ale jość prykłady ŭ historyi, kali heta ŭdavałasia. Tamu liču, što kali my chočam žyć u niezaležnaj krainie, to tak i treba dziejničać».
Milinkievič taksama adznačyŭ: «Kali chtości kirujecca tolki pomstaj Łukašenki ci śviadoma ci nieśviadoma pracuje ŭ rasijskaj stratehii pa aneksii Biełarusi, tady, viadoma, jamu treba zaklikać da sankcyj. Liču, što para ŭžo niejak spynić hetyja razmovy, škodnyja dla Biełarusi».
Pry hetym jon padkreśliŭ: havorka nie idzie pra toje, kab zabycca pra palitviaźniaŭ. «U ES nie źbirajucca hetaha rabić, navat dumki takoj niama — admovicca ad ŭmovy vyzvaleńnia palitviaźniaŭ da pačatku dyjałohu, — skazaŭ Milinkievič. —
Heta značyć, dyjałoh moža pačacca tolki tady, kali buduć vyzvalenyja ŭsie palitviaźni. Vyzvalajucca palitviaźni — pačynajecca supracoŭnictva, patrebnaje dla krainy. I nijak inakš».
9 krasavika ŭ Jeŭraparłamiencie prajšła dyskusija pra inicyjatyvu «Jeŭrapiejski dyjałoh ab madernizacyi». Krytyku vyklikali słovy Milinkieviča pra toje, što jon nie bačyć alternatyvy dyjałohu pamiž ES i Biełaruśsiu, a sankcyi nie dajuć patrebnaha vyniku.
U svaju čarhu, udzielničała ŭ mierapryjemstvie kiraŭnica Ofisa za demakratyčnuju Biełaruś Volha Stužynskaja. Jana padkreśliła, što inicyjatyva «Jeŭrapiejski dyjałoh ab madernizacyi» źjaŭlajecca dyjałoham ź biełaruskim hramadstvam i z prafiesijnymi hrupami i była raspačataja «ŭ tych umovach, kali palityka ES u dačynieńni da Biełarusi nie źmianiałasia».
«Ja nie zusim razumieju, vakoł čaho raptam vyliłasia takaja bura, — skazała jana. — Nie razumieju, čamu tak krytykujecca vystup Milinkieviča, jaki vykazaŭ svoj punkt hledžańnia, na jakuju maje prava. U pryvatnaści, jon skazaŭ, što ŭ Biełarusi treba bolšaja prysutnaść Jeŭropy. Heta bačańnie Milinkieviča: bolš pazityŭnaha na palityčnaj scenie było mienavita ŭ toj pieryjad, kali adnosiny Biełarusi ź ES byli lepš. Na jaho pohlad, palitviaźni byli adpuščanyja paśla takich krokaŭ (vizitaŭ u Minsk vysokapastaŭlenych pradstaŭnikoŭ ES — BiełaPAN), a nie paśla ŭviadzieńnia sankcyj. Heta prava Milinkieviča tak dumać».
Pry hetym Stužynskaja padkreśliła, što praktyčna ŭsie vystupoŭcy na kanfierencyi havaryli ab tym, što «Jeŭrapiejski dyjałoh ab madernizacyi» — dobraja inicyjatyva dla Biełarusi, jakaja moža być pašyrana, i było b dobra, kali b u joj brali ŭdzieł dziaržaŭnyja ekśpierty. «Byli kankretnyja prapanovy, jak hetaja inicyjatyva mahła b vyhladać u budučyni. Naprykład, vykazvałasia prapanova, što akramia dyjałohu z hramadzianskaj supolnaściu i apazicyjaj u ramkach JEDM možna vieści niejkija kansultacyi i ź dziaržaŭnymi ekśpiertami», — adznačyła jana.
Staršynia Abjadnanaj hramadzianskaj partyi Anatol Labiedźka ŭ kamientary, raźmieščanym na sajcie AHP, zajaviŭ, što adnosiny Minska i Brusela — heta ruch pa kole z paŭtaralnymi cykłami. «Ciapier my ŭ kropcy pierachodu ad ledavikovaha pieryjadu da paciapleńnia. Trend abaznačyŭsia, i ŭ šerahu biełaruskich struktur, arhanizacyj paŭstała spakusa ŭbudavacca ŭ hety trend. Adsiul adpaviednaja rytoryka i dziejańni», — skazaŭ jon.
Akramia taho, na dumku Labiedźki, palityčnyja partyi Biełarusi nieapraŭdana dystancyjavalisia ad dyjałohu pa madernizacyi. «Heta pryviało da taho, što jaho ŭdzielniki ŭžo padrychtavali prapanovy pa arhanizacyi paralelnaha dyjałohu ŭład i Brusiela. Pra što i było zajaŭlena na kanfierencyi. Nastupstvy hetaha vidavočnyja: prychilniki pieramienaŭ zastanucca sa svaimi napracoŭkami i nadziejami na zabytym pieronie, a ciahnik pojdzie dalej pa rejkach aŭtarytarnaj madernizacyi Biełarusi, — padkreśliŭ Labiedźka. — My pavinny farmulavać popyt u biełaruskich hramadzian nie tolki na tannyja vizy, mahčymaść naładzić svajo asabistaje žyćcio za miežami Biełarusi, ale i na pieramieny ŭnutry krainy ź ich asabistym udziełam i adčuvańniem piersanalnaj adkaznaści. I heta pavinna być metaj dyjałohu ab madernizacyi Biełarusi».
