U adnosinach Biełarusi z Zachadam naładziŭsia dyjałoh, zajaviŭ Alaksandr Łukašenka siońnia na sustrečy z kiraŭnikami najbujniejšy biełaruskich ŚMI.
«U apošni čas, my heta nie afišujem, heta nie prosta simptomy, my praviali šerah mierapryjemstvaŭ, chaj nie publičnych. Časta mnohija jeŭrapiejcy, jakija pryjazdžajuć da nas, prosiać, kab heta było nie publična, — adznačyŭ kiraŭnik dziaržavy. — Ja ź imi adkryta razmaŭlaju, kali jany prosiacca da mianie na pryjom, nikomu nie admaŭlaju, z usimi hutarym — ad kanhresmienaŭ ZŠA da zvyčajnych palitykaŭ i navat byłych ź Jeŭropy. Jany viadoma ŭpłyvovyja ŭ svaich krainach. I ŭ nas takich kantaktaŭ adbyłosia vielmi šmat, pajšoŭ niejki dyjałoh. Niachaj my nie siadzim za ahulnym stałom i nie abmiarkoŭvajem prablemy (my da hetaha pryjdziem), ale jość niejki dyjałoh, i heta ŭžo dobra».
Pa słovach prezidenta, z-za takich pasiarednikaŭ davodzicca biełaruskaja pazicyja, u tym liku da kanclera FRH Anhieły Mierkiel i inšych palitykaŭ.
Razam z tym Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što niezaležnaść Biełarusi nielha ŭjaŭlać jak sychod ad supracoŭnictva z Rasijaj.
«My chočam žyć na svaim kavałku ziamli, mieć suvierenitet. Ja nie chaču, kab moj narod bolš chadziŭ pad čyimści bizunom. Heta maja hałoŭnaja zadača jak pieršaha prezidenta», — zajaviŭ Łukašenka.
«Naša niezaležnaść — heta śviatoje, ale jana jašče pavinna być zrazumiełaja našym susiedziam. Jana nie pavinna być ahresiŭnaj. My nie taja kraina, u nas nie taja moc, kab ahresiŭna stavicca da Zachadu ci da Uschodu», — ličyć Alaksandr Łukašenka. Pry hetym jon padkreśliŭ, što nikoli nie budzie siabravać z Zachadam suprać Rasii i anałahična raźvićcio biełaruska-rasijskich adnosin nie budzie vieścisia na škodu supracoŭnictvu na zachodnim viektary.
«Tamu ŭ apošni čas aznačyŭsia pieryjad, kali my adzin na adnaho nie napadajem. My pačali niejak razmaŭlać. Litva zrazumieła, što tracina biudžetu ŭ ich — heta Biełaruś. Łatvija — toje ž samaje», — dadaŭ Łukašenka.
