Каментары да артыкула

«Я партызаніў да лета 2022-га, калі за мной прыйшлі». Дызайнер Артур Вакараў — пра спадзяванні, радзіму і духоўнае бамбасховішча

  • Суповой пакетик
    07.12.2022
    Респект спадару Артуру за ум, юмор и особенно плакаты, сравнимые с цеслеровскими. Классно! Вот только... ну зачем так зло об НББ? Я люблю НББ. До сих пор. Даже после того, как оттуда всех поувольняли - все равно, это моя любимая библиотека. Нешто она ответствнная за некого придурка, который возводил ее своими обычными методами? У нее теперь своя жизнь. Вот.
  • Пціч
    07.12.2022
    Дзякуй, НН. Давайце часцей пра сапраўдных годных людзей.
  • Оёй
    07.12.2022
    Прыхільнасць беларускасці і, адначасова, Бабарику які адкрыта ёй пагарджаў (чаго да абрання нават Лукашэнка сабе не дазваляў) – нечаканае спалучэнне. Магу патлумачыць толькі загадковасцю творчае натуры.   
  • Паляшук
    07.12.2022
    Трапныя работы, трапныя фармулёўкі ад майстра, які ведае, як працаваць са словам і формай.
    Чалавек годны, сітуацыя страшная.
    Дзякуй за матэрыял.
  • Лапік
    07.12.2022
    Оёй , ну вось пазнякоўцы беларускасці не пагражаюць, але падкажыце, колькі грошай яны ахвяравалі на вяртанне беларускіх каштоўнасцей у межы Беларусі? І праўда загадкавыя натуры: словы правільныя, дзеяў - нуль.
  • Оёй
    08.12.2022
    Лапік, умоўныя "пазнякоўцы" падарылі Беларусі найкаштоўнейшую рэч -- незалежнасць. Якую умоўныя "бабарыкінцы" пра#балі амаль адразу, і вось ужо 30 гадоў працягваюць адкрываць новыя глыбыні разам з астатнім "русскім міром". Кожны паціху, але штодзённа і ўсім бязглуздым натоўпам. 

    Дайшлі ўжо да таго, што прыроўніваюць карціны габрэйскіх эмігрантаў ва ўласнасці расейскага банку да беларускай незалежнасці. Маўляў, што даражэйшае? 

    Капец. Ці засталіся ў вас яшчэ нейкія маральныя межы?     

 

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць