Такие прокуроры, как Валерия Таратынко (+муж) и Алина Касьянчик, берутся из Академии управления при диктате.
123
13.02.2023
[Рэд. выдалена]
25
13.02.2023
Так и на прохождении таможни, из злобных, наиболее злобные женского пола. Моё мнение - отыгрывание и компенсация за слабое положение в семье. Т.е. сейчас она дорвалась до власти, но поскольку в сравнении со среднестатистическим мужчиной, её больше унижали, она и больше отыгрываться будет.
73
13.02.2023
25
Разумееце, вось хлопцы ў свой час служылі ў войску, хоць там і дыстыпліна, ўставы, аднак там яны хадзілі і ў самаволкі, можа дзе і выпівалі троху, быў жыццевы досвед, што закон ёсць закон, аднак у жыцці ўсякае бывае, трэба мець нейкую смекалку. А вось жанчыны, якія не прайшлі гэтай школы, ўсе ўспрынімаюць літаральна, ды яшчэ стараюцца як першагодкі. Памятаю, як гадоў 20 таму назад ехаў я праз мяжу ў бок Беларусі і прерадамной у машыне везлі жывыя кветкі і беларуская памежніца літаральна паралізавала ўвесь рух, пазвала прадстаўнікоў фіта-санітарнага нагляду, ветэрынарнага, цэлы "кансіліўм" устроіла. Пасажыры пярэдняй машыны казалі, што яны каталікі і ў іх прайшло 30 дзён пасля пахавання, яны едуць на могілікі і вязуць жывыя кветкі таму, што у беларускім райцэнтры іх не магчыма купіць. А прадстаўнікі фіта-санітарнага кантролю пачалі казаць, што вось нейкія кветкі яны яшчэ маглі б прапусціць, а вось другія не, а выкінуць іх нельга, таму што у іх няма аппаратуры каб іх знішчыць. Тады падышоў афіцэр-памежнік, слухаў-слухаў гэтыя дэбаты і прыняў рашэнне - тыя кветкі якія можна весці забірайце, а якія нельга- нясіце да сумежнага боку і там выкіньце ў сметніцу, добра што яна была амаль на нейтральнай паласе. І вось я яшчэ тады падумаў, што калі б на месцы памежніцы быў бы мужчына, то ён проста закрыў бы вочы на гэтыя кветкі з улікам абставін, так казаць, праявіў бы смекалку, тым больш, што тады яшчэ і ніякага выдэаназірання не было.
47
14.02.2023
73, для раслін, насення і глебы асобныя правілы ўвозу ці хутчэй - не ўвозу
але я б гэтыя правілы не толькі на расліны б распаўсюдзіла...
Вочка
13.02.2023
Красаўкі-кандыдаткі на экзэкуцыі.
антистресс
14.02.2023
ёсць такое... у мяне быў маленькі эпізод. не ў судзе. але паказальны
пайшлі мы з мужам неяк на нейкі выступ у адной з арэн. тут трэба пэўна сказаць, што мы з таго пакалення, якое добра памятае, як праходзілі канцэрты ў 90-х, якое бачыла, як паступова нарошчвалася прысутнасць сілавікоў і нагляд на канцэртах і т.п. без дай тае прычыны
і вось значыць... на ўваходзе нас сартыруюць - мальчыкі направа, дзевачкі налева
ну... іду... хоць ненавіджу гэта ўсё. сістэма, як у аэрапорце - усякія рамкі - асобна для мяне, асобна для сумачкі... праходзім, але мяне і сумачку пасля рамак сустракае цуда-бландынка ў белых пальчатках. якімі абшчупвае ўсю мяне, потым доўга рыецца ў маёй сумцы (тут трэба шчэ пэўна зазначыць, што я мінімалістка - у мяне мала прадметаў. у сумцы - гаманец, ключы, сурвэтка, аловак ну і ўсё) доўжыцца гэта ўсё хвілін 5 (а ззаду чарга) я думаю - 'милая блондинка в белых перчатках, ты что - больная? может ты какое-то особое удовольствие получаешь от этого всего?' і тут яна выдае (працягваючы абшчупываць маю сумачку) - "так. чтоб тут еще проверить?" я почти в полуобмороке отвожу от этого чуда -блондинки взгляд... и замечаю рядом с ней (слева) стоящего мужика, который хитро усмехается в усы... а справа стоит и скучает мой муж - он-то свою проверку за 2 секунды прошел
а тут понимаете ли "террориску" нашли
с тех пор ни на какие концерты не хожу
курашчупава
14.02.2023
"с тех пор ни на какие концерты не хожу" да-да. не хватало мне, чтоб меня какие-то курицы лапали и шчупали я 100% гетэра
Алег Талерчык пра тое, чаму пракурорамі і суддзямі любяць ставіць жанчын
але я б гэтыя правілы не толькі на расліны б распаўсюдзіла...
у мяне быў маленькі эпізод. не ў судзе. але паказальны
пайшлі мы з мужам неяк на нейкі выступ у адной з арэн. тут трэба пэўна сказаць, што мы з таго пакалення, якое добра памятае, як праходзілі канцэрты ў 90-х, якое бачыла, як паступова нарошчвалася прысутнасць сілавікоў і нагляд на канцэртах і т.п. без дай тае прычыны
і вось значыць... на ўваходзе нас сартыруюць - мальчыкі направа, дзевачкі налева
ну... іду... хоць ненавіджу гэта ўсё. сістэма, як у аэрапорце - усякія рамкі - асобна для мяне, асобна для сумачкі... праходзім, але мяне і сумачку пасля рамак сустракае цуда-бландынка ў белых пальчатках. якімі абшчупвае ўсю мяне, потым доўга рыецца ў маёй сумцы (тут трэба шчэ пэўна зазначыць, што я мінімалістка - у мяне мала прадметаў. у сумцы - гаманец, ключы, сурвэтка, аловак ну і ўсё) доўжыцца гэта ўсё хвілін 5 (а ззаду чарга) я думаю - 'милая блондинка в белых перчатках, ты что - больная? может ты какое-то особое удовольствие получаешь от этого всего?' і тут яна выдае (працягваючы абшчупываць маю сумачку) - "так. чтоб тут еще проверить?" я почти в полуобмороке отвожу от этого чуда -блондинки взгляд... и замечаю рядом с ней (слева) стоящего мужика, который хитро усмехается в усы... а справа стоит и скучает мой муж - он-то свою проверку за 2 секунды прошел
а тут понимаете ли "террориску" нашли
с тех пор ни на какие концерты не хожу
да-да. не хватало мне, чтоб меня какие-то курицы лапали и шчупали
я 100% гетэра