У нас даже в армии не было тихого часа, ни в свой законный выходной день, ни после караула с оружием, ни после суточного наряда и даже отбой всегда был на час-полтора позже, и тот прерывался регулярными ночными многокилометровыми марш-бросками из-за перепивших офицеров, а подъём всегда при этом строго по распорядку... Растущему организму и организму, подвергающемуся усиленным физическим и психоэмоциональным нагрузкам, категорически показан крепкий сон для отдыха души и тела.
мама дизайнера
31.08.2023
даведка, тут же вроде про детский сад а для вас армия - это был детский сад?
даведка
31.08.2023
В детском саду нет растущих организмов?
**
31.08.2023
прыкольна... не прайшло, як гаварыцца, не скажу колькі дзесяткаў год...
проста як гэта пераклікаецца з маёй асабістай маленькай (ва ўсіх сэнсах) гісторыяй у дзіцячы садок я пайшла ў свой час у Летуве, потым вярнуліся сюды... таму магу параўнаць на асабістым дзіцячым вопыце падыход да дзяцей там і тут... маю шмат што сказаць... памяць захавала шмат што, хоць я была (яшчэ раз паўтару) зусім маленькая... але зараз выключна пра сон... дык вось я ні разу днём не спала. ну вось такая ад нараджэння асаблівасць * і калі ў Летуве выхавацелькі проста аднойчы дазволілі маёй маці зазірнуць падчас ціхага часу і проста ветліва звярнулі ейную ўвагу на тое, што я не сплю, хаця старанна, маўляў, хачу прыкінуцца спячай, але вочкі пад павейкамі шавеляцца і ўсё такое, то тут... адразу па вяртанні я трапіла ў садок насупраць казармы, дзе для дзяцей (і для гульняў і для сна) было адно толькі памяшканне. ложкаў не было. былі раскладушкі, матрацы і чахлы для матрацаў, якія раскладаліся і прыбіраліся кожны дзень. калі хто з дзяцей не спаў, ягоная галава накрывалася пыльным чахлом ад матраца. мала таго, што прыніжальна, дык проста элементарна цяжка было дыхаць. нармальныя ўмовы для дзіцяці 4-х год? канечне ж і ў наступным садку я не спала. але паколькі зрабілася ўжо трохі дзёрзкай, то калупала падчас "ціхага часу" невидимкой" для валасоў дзюрачку ў сцяне... мажліва, каб проста сябе нечым заняць, а мажліва, каб проста збегчы з гэтага ДУРдома
* потым значна пазней чула, что творчыя дзеці могуць мала спаць з маленства. і калі іх прымушаць праз сілу гэта рабіць, гэта можа зламаць іх і забіць творчую жылку ў іх
добра, што хоць зараз хоць дзесьці хоць да некага хоць нешта дайшло, што
У дзіцячых садах Вільні адмаўляюцца ад абавязковай ціхай гадзіны для ўсіх дзяцей. Чым гэта тлумачаць
а для вас армия - это был детский сад?
не прайшло, як гаварыцца, не скажу колькі дзесяткаў год...
проста як гэта пераклікаецца з маёй асабістай маленькай (ва ўсіх сэнсах) гісторыяй
у дзіцячы садок я пайшла ў свой час у Летуве, потым вярнуліся сюды... таму магу параўнаць на асабістым дзіцячым вопыце падыход да дзяцей там і тут... маю шмат што сказаць... памяць захавала шмат што, хоць я была (яшчэ раз паўтару) зусім маленькая... але зараз выключна пра сон... дык вось я ні разу днём не спала. ну вось такая ад нараджэння асаблівасць *
і калі ў Летуве выхавацелькі проста аднойчы дазволілі маёй маці зазірнуць падчас ціхага часу і проста ветліва звярнулі ейную ўвагу на тое, што я не сплю, хаця старанна, маўляў, хачу прыкінуцца спячай, але вочкі пад павейкамі шавеляцца і ўсё такое, то тут...
адразу па вяртанні я трапіла ў садок насупраць казармы, дзе для дзяцей (і для гульняў і для сна) было адно толькі памяшканне. ложкаў не было. былі раскладушкі, матрацы і чахлы для матрацаў, якія раскладаліся і прыбіраліся кожны дзень. калі хто з дзяцей не спаў, ягоная галава накрывалася пыльным чахлом ад матраца. мала таго, што прыніжальна, дык проста элементарна цяжка было дыхаць. нармальныя ўмовы для дзіцяці 4-х год?
канечне ж і ў наступным садку я не спала. але паколькі зрабілася ўжо трохі дзёрзкай, то калупала падчас "ціхага часу" невидимкой" для валасоў дзюрачку ў сцяне... мажліва, каб проста сябе нечым заняць, а мажліва, каб проста збегчы з гэтага ДУРдома
добра, што хоць зараз хоць дзесьці хоць да некага хоць нешта дайшло,
што