Областные газеты тем более ни на что не способны, столь низкого качества которых не было даже при КПСС.

Дэградацыя у́сяго І пау́сюль.

Отдать. Раенки нашей Ниве

Раёнкі здатныя на распал печкі. 

Раенка гэта "прадам карову ці парася, віншуем з вяселлем, знагоды пахарон, і абавязкова, ва ўсім вінаваты захад, як мы без улады жыці будзем" што тут індэксаваць? Які пошук? Раней у прыбіральні танная папера дапамагала, зараз трохслойную з пахам падавай.

Базавая праблема не ў сммшчыках, верстцы і г.д., а ў архаічным кантэнты, бо нічога цікавага ў жорсткіх межах цэнзуры і сціплых бюджэтах дзяржпадтрымкі і прымусовай падпіскі стварыць немагчыма, і аніякія свістапердзелкі тут не дапамогуць. Таму талентавітыя журналісты раней сыходзілі ў незалежную прэсу і ў блогерства, а зараз з'язджаюць або сыходзяць з прафесіі.
Алі дазваляюцца дзве тэмы, крэатыўнасць па якіх цэнзура не стрымлівае - гэта неабмежаванае халуйства ў датычэнні да Лукашэнкі ды распальванне ненавісці да нязгодных з ім. Таму і з'яўляюцца разнастайныя Азаронкі, Жыгімонты, Астроўскія ды іншыя сумнеўныя таленты, але іх меншасць. Зрэшты гэткія "зоркі" хутка йдуць на падвышэнне ў галоўныя смі рэжыму, а ў раёнках на невялікім але гарантаваным акладзе застаюцца выключна неталентавітая шэрасць ды дэматываваныя выпускнікі журфакаў на прымусовай адпрацоўцы.
Да і ўласна перчык, які да міністэрскай пасады кіраваў вельмі пасрэднай МТРК Мір, галоўнай мэтай якой з'яўляецца усхваленне СНДшных дыктатараў ды прасоўванне ідэй расейскага імперыялізму за крамлёўскія грошы, наўрадці належыць да талентавітых журналістаў.