Вельмі цікава было чытаць. Яшчэ раз пераканаўся, што з гэтымі дзікунамі з усходніх балатоў трэба вуха трымаць востра. Ніколі ведаеш, што яшчэ яны захочуць спі..ць у сваіх суседзяў
Микола Садкович
17.12.2023
Ноўнэйм , для таких как ты дятлов напомним что первая работа о Скорине и его работе вышла в 19 веке из-под пера петербургского историка Владимирова. А уж национально-озабоченные лишь переживали его под себя и принимали ему свои догмы. Но скажем честно, что никакой особенной беларускасти в Скорине не просматривается, всего лишь восточно-славянский просветитель.
Ага
17.12.2023
Микола Садкович, точно сказал,никакой беларускасти!ибо в то время, когда жил Скарина,были литвины.как он ,Скарина,сам себя подписал в итальянском городе - литвин из Полоцка.
Микола Садкович
17.12.2023
Ага, и язык руский (русский) .... И чего ты там такого литьвинского нашёл? Из одной выдумки в другую.
Ага
17.12.2023
Микола Садкович, какой бред ты написал сейчас.
Беларус 16
17.12.2023
Микола Садкович, рускі - не маскоўскі, адчуй розніцу
Litwin
18.12.2023
Микола Садкович,
Tak, ruski (litwinski, rucienski ) , nie Maskavicki jazyk Zalatoj Ardy , jak tvoja " mova"
Коля
17.12.2023
Беларус 16, а псковский, новгородский, владимирский - они тоже московские, или русские? То есть ты за истинно-русских? Тогда и Москве писали «руский» через одно с.
Аспирант
17.12.2023
“братия моя Русь» - обозначил Скорина свою аудиторию. Этим всё сказано. Говоря об имени, есть утверждения (Виталий Вольский) что имя Скорины по крещению было Юрий.
Скарынзнаўца
18.12.2023
Аспирант, літвінам ён пісаўся, а для цябе выдаў кніжку, якую ты не чытаў
Анникий
18.12.2023
Litwin , так и в Киеве была Золотая Орда. Что з того?
Скорина использовал язык, а не мову. Про мову тогда ещё никто и не знал, и не слышал, её изобрели значительно позже. И не было никакого московитского языка, это твоя фантазия.
Так
17.12.2023
Добры артыкул.
Аспирант
17.12.2023
Кому сегодня этот геморрой по поводу Скорины спать не даёт? Борцам за историческую справедливость? Ничего подобного! Борцы с рукостью и импэрыялизьмам, типа всяких горливых литьвиноу, сами нагородили горы мифов и откровенной чушь.... Уж кем-кем, а поборниками правды они точно не являются. Возьмём тему имени пресловутого "Кастуся", где им указывают на явный подлог, но они только упрямо хрюкают в ответ. Какие-то основания для утверждения подлинного имени Скорины имеются, и точного ответа на вопрос, похоже, уже никогда не найти. Существующий же дуализм никого не волнует кроме отдельных искромётных личностей, которым свербит. Ну так и пусть с этим живут.
Доктар навук
17.12.2023
Аспирант, не быць табе доктарам, маскалек
Аспирант
17.12.2023
Доктар навук, нет проблем. Оставайся сам доктором. Сочи зоры на замковой вежи.
ВАК
18.12.2023
Аспирант, у цябе, чапляе, не спыталі
Коля
17.12.2023
Как написал сам Скорина, его книги предназначались «для людей простых руским языком». Но некоторые сегодня с этим несогласны.
Русін
17.12.2023
Коля, ён не цябе меў на ўвазе, а беларусаў з ўкраінцамі
Ну-ну
17.12.2023
Коля, а рускими кого называли в те времена?шоб долго ты не искал - киевлян(киевская Русь).
Th
18.12.2023
Руская мова, то не сведчыць што мова маскоўская ці тым больш расейская. Заснавальнік расейскай мовы - славуты афрыканец Аляксандр Пушкін.
Коля
17.12.2023
Русін, ты то откуда знаешь чего он мел на вазе?
Русін
18.12.2023
Коля, на вазе гэта цябе мелі
Аспирант
17.12.2023
Ну-ну , так Скорина не киевлянин, а его называли в Праге Рус. И даже сына его называли Симеон Рус. Кстати, грамматики тогда были общие для всех русских земель. Например, грамматика Смотрицкого.
Доктар навук
18.12.2023
Аспирант, сядай, два, хто твой навуковы кіраўнік? Марзалюк?
Анникий
17.12.2023
Хоть бы один из этих лицьвинов - знатоков Скорины и больших сказочников ответил бы четко на вопрос почему книги Скорины невозможно было печатать и распространять на его родных землях?
Ну-ну
17.12.2023
Анникий, почему же не печатал,?привез из Праги в Вильню и печатал.
Беларус
18.12.2023
Анникий, скуль ты гэта ўзяў, фальсіфікатар расейскі? У вас назва якая - Расея, вы нават не Русь, Русь гэта толькі мы сёння - беларусы. Таму друкаваў для нас. Так што гуляй за парэбрык, і паспрабуй патлумачыць свой нікнэйм
Анникий
18.12.2023
Ну-ну , учи матчасть или уж фильм посмотри. Из Вильно ему пришлось убегать в Европу, и распространению его книг в ВКЛ чинились препятствия. Фактически, ему не удалось наладить книгопечатание в ВКЛ. По многим причинам, в точ какие-то денежные разборки с кредиторами его брата Ивана.
Доктар навук
18.12.2023
Анникий, хлусііш, у якой кнізе ты гэта вычытаў, акакій?
Ogun
18.12.2023
Наколькі вядома у той час Каталіцкі Касцёл забараняў друк Бібліі на іншых мовах. Першы хто парушыў забарону ў заходней Еўропе з каталікоў быў Марцін Лютэр калі у 1522 выдаў Новы Завет, а ў1534 поўны тэкст Бібліі на нямецкай мове. Пачалася эпоха Рэфармацыі ў Еўропе. Узнікае рух лютэранства і кальвінізму. Дух Рэфармацыі закрануў і Заходнюю, Паўночную і Усходнюю Еўропу прыйшоў і ў Вялікае Княства Літоўскае. Менавіта ў гэты перыяд у Вялікім Княстве Літоўскім адбываеца Залаты век. Выходзіць Трэці Статут ВКЛ Льва Сапегі 1588. Узнікаюць шмат школ і сабораў кальвіністаў. Дух свабоды які прынесла Рэфармацыя даў ВКЛ росквіт Магдэбургскага права, права вольных народаў, рост грамадзянскай актыўнасці ў тым ліку па выбарах мясцовых сэймах дзе абіралі мэраў гарадоў, суддзяў і іншыя пасады. Менавіта ў эпоху Рэфармацыі яшчэ ў 1517 Францішак Скарына выдае Біблію не на лацінцы, а на роднай мове. Улічваючы як Каталіцкі Касцёл тых часоў ваяваў з Лютарам забараняючы таму пісаць Біблію на нямецкай мове, ёсць усе падставы лічыць што Францішак Скарына знаходзячыся ў Праге прыняў дух Рэфармацыі і стаў пратэстантам. Бо каб яе быў вельмі паслухмяным каталіком, то не атрымаў бы дазвол ад Касцёлу тых часоў на друк Бібліі на іншай мове акрамя лацінскай ці грэцкай. Та асабістая думка якая апіраецца на гістарычныя веды эпохі Сярэднявечча і Рэфармацыі. Улічваючы залаты век ВКЛ менавіта ў эпоху Рэфармацыі і тыя наступствы што адбыліся потым у перыяд контррэфармацыі, што на выхадзе прывяло да заняпаду ВКЛ і Рэчы Паспалітай, грамадзянскіх войнаў і акупацыі нашых зямель і народаў. Калі б не сярэднявяковыя рэлігійныя прэдрасудкі то не было б ні рэлігійных войнаў, ні тога заняпаду нашай краіне што яны нам прынеслі. Дай бы нам яшчэ стагоддзе Рэфармацыі то не было б у нас ніякага цёмнага праваслаўя бо шлі ў накірунку развітых краін Паўночнай Еўропы. Зараз каталіцкі Касцёл канешне іншы. Эпоха Рэфармацыі паспрыяла зменам і ў касцёлу. А вось што датычыцца праваслаўя маскоўскага то яно як было ў цёмры Сярэднявечча так там і засталося.
Анникий
19.12.2023
Ogun, ты, дядя, накуролесил изрядно. ВКЛ было феодальным государством, так что никаких прав волных народов там не было, большинство народа вообще не имело никаких гражданских прав. Демократия имело место лишь для социальных элит и родовой аристократии. Магдебургское право по сути технический институт организации городского самоуправления, так что ваше восхищение этим самым правом какое-то глуповатое, неиначе. Городское население к тому же было преимущественно небелорусским, так и в чем восторг? Фёдоров и Мстиславец это вообще другая тема, зачем её тянуть сюда. В том то и дело что они были русскими в понимании того времени. И могли работать в разных государствах, где люди пользовались русским языком. Так и в ВКЛ не приняли первопечатника, и какой вывод?
Thanks
18.12.2023
Ўраджэнцы і жыхары ВКЛ Іван Фёдараў і Пётр Мсціславец якія не былі ніякімі рускімі, далі Масковіі першыя надрукаваныя кнігі. Іван Фёдараў, ураджэнец Вялікага Княства Літоўскага, вучыўся ў Кракаўскім універсітэце, дзе ў 1532 годзе атрымаў ступень бакалаўра. П. Мсціславец разам з І. Фёдаравым выдаў у Маскве «Апостал» — першую датаваную рускую друкаваную кнігу (1564). У 1566 з-за ганенняў П. Мсціславец і І. Фёдараў пакінулі Маскву і пераехалі ў ВКЛ. Як бачым на Масковіі не прынялі першых друкароў. Друкарню разбурылі, а іх кнігі спалілі. Амаль да 18 стагоддзя на Масковіі не было і ніякага ВНУ. Чапляючыся да Францішка Скарыны на Масковіі павінны ведаць што Фёдараў вучыўся ў Кракаве, А так сама і тое што Фёдараў як і Мсціславе будучы першымі друкарамі ў Маскве вымушаны былі ўцякаць з Масквы бо расейскім папам не да спадобы былі іх кнігі. Друкарню ў Маскве разбурылі, надрукаваныя кнігі спалілі. Што датычыцца Фёдарава і Мсціслаўца, то яны працягвалі друкаваць свае кнігі ў Рэчы Паспалітай.
wert
19.12.2023
создайте беларусь сегодня, и не надо будет делить и выдумывать историю. сделайте себя сегодня
Gorliwy Litwin
20.12.2023
дзякуй за артыкул, ён расстаўляе ўсе кропкі над і, як Скарыну рускія і русафільскія фальсіфікатара прыклеілі РПЦ-шную ідэнтычнасць праз фальшывае імя. Ну а што тут злобы сыкаюць ананімныя Рускія Людзі, дык ужо з таго што яны ананімы, бачна што не адчуваюцб сяюе ўпэўнена ў захопленым краі нягледзячы на ўсе турмы і орды калгасна-фашысцкіх штурмавікоў
Як Францыск Скарына стаў Георгіем. Гістарычная памылка на службе імперыялізму
То есть ты за истинно-русских? Тогда и Москве писали «руский» через одно с.
Скорина использовал язык, а не мову. Про мову тогда ещё никто и не знал, и не слышал, её изобрели значительно позже. И не было никакого московитского языка, это твоя фантазия.
Какие-то основания для утверждения подлинного имени Скорины имеются, и точного ответа на вопрос, похоже, уже никогда не найти. Существующий же дуализм никого не волнует кроме отдельных искромётных личностей, которым свербит. Ну так и пусть с этим живут.
Іван Фёдараў, ураджэнец Вялікага Княства Літоўскага, вучыўся ў Кракаўскім універсітэце, дзе ў 1532 годзе атрымаў ступень бакалаўра.
П. Мсціславец разам з І. Фёдаравым выдаў у Маскве «Апостал» — першую датаваную рускую друкаваную кнігу (1564).
У 1566 з-за ганенняў П. Мсціславец і І. Фёдараў пакінулі Маскву і пераехалі ў ВКЛ.
Як бачым на Масковіі не прынялі першых друкароў. Друкарню разбурылі, а іх кнігі спалілі. Амаль да 18 стагоддзя на Масковіі не было і ніякага ВНУ. Чапляючыся да Францішка Скарыны на Масковіі павінны ведаць што Фёдараў вучыўся ў Кракаве, А так сама і тое што Фёдараў як і Мсціславе будучы першымі друкарамі ў Маскве вымушаны былі ўцякаць з Масквы бо расейскім папам не да спадобы былі іх кнігі. Друкарню ў Маскве разбурылі, надрукаваныя кнігі спалілі. Што датычыцца Фёдарава і Мсціслаўца, то яны працягвалі друкаваць свае кнігі ў Рэчы Паспалітай.