Некае глупства. Удзячнасьць - абсалютна абстрактнае паняцьце з вобласьці этыкі.

Удзячнасьць - паняцьце з вобласьці этыкі. Яно не можа ўплываць на даўжыню жыцьця.

На прыкладзе Ўкраіны вельмі добра бачна слушнасць артыкулу.

Расейцы сваіх праваслаўных рускіх братоў і ад польскага гнёту і жабрацтва пазбавілі, і дзікае поле вызвалілі ад татараў, і Данбас далі, і Слабаджаншчыну, і Крым і Адэсу, і пры саўке ўкраінскую культуру і мову падтрымлівалі (ў адрознянні ад беларускай), і Львоў польскі аддалі (беларусам Вільню і Беласток - не), і ДнепраГЭС, і некалькі АЭС пабудавалі, і пасля 91-га крэдытамі таннымі з дармавым газам забеспечвалі (а беларусам толькі праз русіфікацыю і саюзную дзяржаву).

І гэта ўсё да 2014 году. Але дзе была ўдзячнасць?
Клятага маскаляку на гіляку мы пачулі, на нажы кагосьці, і вось гэта ўсё.

Таму, спадарства, будзьце ўдзячнымі і паважайце адзін аднога.

ну так, whataboutism добра лякуецца на ранніх стадыях. Нават саўковы whataboutism можна вылекаваць.

Зноў англійскія вучоныя???