Дзіма, прыязджай, будзеш зноў весці зону Х. Камісія
22.09.2024
«Нават цяпер каля я ўбачу яго ў Мінску ці я буду сядзець за сталом з сябрамі, а ён падыдзе і скажа «Прывет, Дзіма», я скажу «Вітаю, прысаджвайся» і пацісну яму руку. Ён у мяне ў памяці застаўся добрым чалавекам», — апісвае ўяўную сітуацыю былы вядучы «Зоны Х».
Ну
22.09.2024
Руку пацісне, сядай Ваня :( дзякуй Вам вялікі што мы у такой краіне жывем.
1
22.09.2024
Ну, Васіль Быкаў, Народныя мсціўцы. Пачытайце класіку, там пра гэтых людзей даўно ўсё напісана.
Ах
22.09.2024
1, а што мне чытать, я сярод іх жыву
EMIL
22.09.2024
Отмывание Эйсмонтов. У НН появилась подработка на стороне.
EMIL
22.09.2024
EMIL, Хорошая и добрая Наташа начала читать комментарии и ставить дизлайки.
Anatol Starkou
22.09.2024
Калі выправіць памылкі ці ачапяткі з гэтага артыкула, то ўсё роўна ён будзе не аб чым. Чаму? Таму што галоўны герой Дзіма не ў тэме. Так пагуляць за казахстанскае TV выйшаў на вуліцы Мінска-2020, затым прысуд і па амністыі ў 2024 паехаў у Польшчу. Харошы хлопчык. Наш. БЧБ.
Мне блізкая фамілія Эйсмант і я тут пра гэта на форуме казаў: дзявочае прозвішча маёй бабулькі Леакадзіі Эйсмант. Ці Эйсьмант. Тое ж самае.
А зараз па тэме артыкула. Калі пажаніўся і першые некалькі гадоў жыў на Аўтазаводзе ў Мінску, то раз у год да нас прыходзіла пара і раз у год мы з жонкай прыходзілі да іх на дзень народзінаў нашых жонак і я сустракаўся з равеснікам - мужам падругі і аднакашніцы май жонкі. Ён маіх гадоў, а нашы жонкі маладзейшыя за нас на тры гады. У нас была дачка і ў іх была дачка. Ён жыў у прымах у прыватным доме на Аўтазаводзе і я таксама. Потым пад шум колаў, маўляў, тут ля іх дома нейкую дарогу будуць будаваць ім далі кватэру ў Серабранцы, а я атрымаў кватэру ля Даўгаброцкай. Але мы працягвалі сустракацца два разы на год ў дні народзінаў нашых жонак. Тая сям'я была былыя камсамольцы-актывісты. Ну і вось настаў светлы чырвона-зялёны ліпень 1994-га і інаўгурацыя Аляксандра Лукашэнкі. Мужу тае падругі маёй жонкі Рыгоравіч даў пасаду, скажу так, ва Урадзе РБ. І вось мы прыехалі на дзень варэння да яго жонкі ў кватэру ўжо правітельственного чіновніка, а не звычайнага нашага сябра ці знаёмага. Як заўсёды выпілі-закусілі, але атмасфера не была святочная, нейкая прыглушаная. Развітваемся. Падыходзім да двярэй і чыноўнік - гаспадар кватэры кажа ва ўсе вуглы калідора падзяку Рыгоравічу за яго мудрую палітыку. Гэта прыблізна 1996 год. Потым гэтага чыноўніка Рыгоравіч адправіў паслом не скажу ў якую краіну і мы развіталіся на доўгія лета.
Потым наша Амерыка і смерць ад рака маёй жонкі. Што там і як з той парай ня ведаю. ІТОГО: простымі Ваня і Наташа Эйсманты пры прызначэнні на дзярж пасаду пры Лукашэнку ды яшчэ на БТ быць не могуць. Простым можа быць толькі прысуд на 4 гады за працу на іншаземнае TV падчас падзей у Мінску-2020.
Зайка
22.09.2024
Anatol Starkou, так ты встречался с мужиком? Похоже на тебя.
Anatol Starkou
22.09.2024
Зайка, Я даже встречался с охранником Александра Григорьевича в районе 1994-1996 (точно не помню). Молодой чел, у которого грудная клетка как бочка.
Вот только такого добра как ты в списке моих встреч дзякуй Богу няма.
Сяржук
22.09.2024
Зайка, в НЙ это за ним сразу заметили.
Anatol Starkou
22.09.2024
Сяржук, и за Зяяяяяяянонам таксама.
Сяржук
22.09.2024
Anatol Starkou, Зянону ты в рот заглядывал и шестерил, это да. А твоя ориентация на самом деле никому неинтересна. В Бронксе таких как ты много, вот и качайся там себе в удовольствие.
Anatol Starkou
23.09.2024
Сяржук, свои зя мифы держите при себе в зя секте. Там им место.
Кошмар
22.09.2024
Эйсмант и Кирсанова два преступника. Ну, собственно, говоря, милиционер и дешевая клоунесса по образованию всегда у психопатов подобно лукаке занимали первые места.
Баец ПКК
22.09.2024
Эта парочка уже наработала,как минимум на пожизненое. А попадктся мне,то до суда не доживут
Баба Предсказанга
22.09.2024
Самое большое Зло - это обычные люди, которые просто-делают-свою-работу.
Імя
22.09.2024
Баба Предсказанга, "Я проста гаваріл па-русскі как маі мама і папа! Кто ж знал, што русскій мір - эта плоха?"
Натуральна, хто ж ведаў, што ў камплекце з Пушкіндам ідзе рабства? Хто ж ведаў, што Талстаеўскага без вайны не бывае? Хто з рускамірных ведае гэта ў 2024-м годзе? Мабыць, ніхто не здагадваецца.
Хм
22.09.2024
[Рэд. выдалена]
Помним всё
22.09.2024
Напомню, что Наталля Эйсмонт - член банды по захвату беларусов, которые повязывали национальную беларускую символику во дворах жилых домов г.Минска. В результате одного их таких рейдов с участием Н.Эйсмонт, был захвачен Роман Бондаренко. Который в результате захвата и побоев получил перелом основания черепа и погиб.
Грышка
22.09.2024
Ваня і Наташа з добрымі заводскімі наладкамі проста забілі звычайнага хлопца Рому. У душы яны добрыя.
Мартин Эмис
22.09.2024
Прочитайте "Зону интересов" Мартина Эмиса - там простые люди просто работали в концлагере, придумывали, как рациональнее убивать заключённых. А в жизни совсем милые люди.
SHOS
22.09.2024
[Рэд. выдалена]
Нармальна ўсё
22.09.2024
У 2022 быў прысуджаны да 4 гадоў, а ў 2024-м з жонкай у Польшчы гатовы ціснуць руку Эйсмантам. Ну, што тут яшчэ дадаць? Проста казачнае вызваленне. Пройдзе трохі часу - і можа вяртацца на БТ.
Rebus
22.09.2024
Стокгольмский синдром или условие освобождения?
Па 7-е калена
22.09.2024
Лукашыстаў былымі не бывае. Ад іх будзе смярдзець іх нашчадкам па 7-е калена. Так піша разумная кніга.
Руслан
22.09.2024
Расскажите про Йосифа Геббельса и его жену Магду. Друзья звали Йосифа ласково: Ёся. Он был такой примерный семьянин! 7 детей растили с Магдой! Магда тоже не была простушкой-домохозяйкой, она входила в "ближний круг" вождя Германии, руководила Обществом немецких женщин, определяла политику партии по вопросам семейных отношений.
Дядя Ваня
22.09.2024
Руслан, А что Геббельс сделал плохого? Скажем в сравнении с Кагановичем, Сталиным, Бланком, Левой Бронштейном?
Віталь
22.09.2024
Ачалавечваць людаедаў ня трэба - яны ўсё роўна будуць есці чалавечыну, мілыя людзі
Вольга
22.09.2024
НН, гэта дно дна. Пра Паўлічэнку яшчэ напішыце такі артыкул.
Kn
22.09.2024
Так, вельмі прыемна бачыць у каментарыях не толькі дзерзкіх інфантылаў як Лукша, якія "гаўняць" усе і ўсіх у БССР. Есць і дасведчаныя, адукаваныя людзі, якія цытуюць "Зону интересов". 100% дакладна да гэтай сітуацыі. І Лукша, і ўсе Эйсманты, і Маркаў - усе напэўна звычайныя, мілыя людзі. Але пры гэтым жорсткія, безпрынцыповыя кар'ерысты. Яны будуць працаваць і на чорта лысага (усе супадзенні выпадковыя), і на чорта вусатага, і... на чорта з каштоўным гадзіннікам. Не мае для іх розніцы што рабіць і на каго працаваць. Дайце пасаду, сацыяльны стан і грошы. І будуць па дварах ездзіць, лентачкі рваць і людзей забіваць. І з гэтым трэба працаваць, трэба рыхтаваць глебу для будучага. Відавочна, што наперад і пасля года 20га лука зрабіў акцэнт на безпрынцыповых і адданых, але недалекіх і тупаватых чыноўніках, як качанавы, сідорскія, кубраковы, церцелі, ананічы (галоўны цэнзар па экстремізму) ці безамбіційных профі як Алейнік. Зараз ствараецца новая канфігурацыя - адносна маладыя і адносна інтэлектуальныя хлопцы і дзяўчаты inda house. І іх патрэбна паважаць, як сур'езных апанентаў, як гэта робіць Лукша. Бо інфантыльны і недалёкі падыход - "яны ўсе дукашэнкаўскія шаўкі" нічога не даў ужо 28 гадоў і на дасць далей. Таксама, як гэта робіць выдатны інтэлектуал Шрайбман, ен гэта бачыць і прызнае неглупыя паводзіны таго ж Рыжанкова. Рыжанкоў, як і Маркаў, разумныя людзі, маюць стратэгічныя меркаванні і выдатна разумеюць, чым усе скончыцца. Але кар'ерысты. Дзе кар' ера, там і яны. Не шмат адрозненняў ад Латушкі, які мае сумленне, прыхільнік "беларускасці" і дэмакратычных каштоўнасцей. Але такі ж кар'ерыст, інтрыган са стратэгічнымі поглядамі і зусім не трошкі аўтакрат (як сведчаць былыя калегі і цяперашніяпаводзіны). C’est la vie , це палітыка. Туды ідуць звычайна амбіцыйныя, хітрыя, безпрынцыповыя людзі, з жаданнем кіраваць. Яны дя кар' еры зробяць усе - і суперніка падставяць, і вврожы лагер перайдуць і дыплом у Горках атрымаюць. Сумленныя і інтэлектуальныя кветкі, як Роза там хутка чахнуць у гэтай экасістэме. Краіне патрэбны блогеры,якія распавядаюць усе ў ясныхі постых чорна-белых колерах. Эйсманты - дрэнныя, значыцца яны ў кожным аспэкце жыцця казлы. Ясна і проста. Піпл хавае. Што з БТ, што з Маліны. Тут паехаўшы з глузду Каверын мае рацыю, якая выбухнула ў яго стрыме.
Але зараз самы выдатны час не паліваць усіх брудам зноў і зноў, а шукаць кропкі для кантактаў. Як Лукша. Сесці і пагаварыць за жыцце. Зразумела, што недалекі сілавы блок за гэтым пільна і рэўнасна сочыць, каб мець нагоду з вялікай асалодай прынесці папачку на гэтых "вельмі разумных снобаў", якім яны шчыра зайдросцяць. Таму гэта цяжкая праца, але неабходная. Калі не, то можна апынуцца ў сітуацыі бальшавікоў у 1918, калі новая дзяржава есць, а працаваць чыноўнікамі няма каму. І прыйшлося вяртаць "ворагаў народу". Але ўжо пакрыўджаных. Це не датычыцца сілавікоў, там трэба рабіць па рэформах Саакашвілі і Парашэнкі, якія даказалі сваю паспяховасць.
Андрусь
22.09.2024
Шкада, што да пазашлюбных сувязаў Масандры з Баскавым не дайшлі. Як там "харошы парань" сябе адчувае з такой жонкай-шлёндраю?
Пан Усялян
22.09.2024
Якое замілаванне 🥳
Злобный вожык
22.09.2024
Все мы добрые и милые, пока компромисс за компромиссом не продаем наши души дьяволу.
.
22.09.2024
> «Я вельмі хачу верыць, што ў глыбіні душы яны засталіся такімі, як я іх памятаю. Мне вельмі хочацца верыць, бо, як я гэта называю, заводскія настройкі ў іх добрыя былі. Не былі яны кепскімі людзьмі. Не было ў іх нейкай подласці, паскудства»
Трэба глядзець на ўчынкі людзей, а не "ў глыбіні душы" і "заводскія настройкі". Які сэнс той глыбіні і тых налад, калі яны не ўплывае на ўчынкі? Пра "глыбіню душы" кажуць (фантазуюць), калі няма чаго прыемнага сказаць пра рэальныя ўчынкі. А "заводскія налады" працавалі ў простых умовах, калі трэба па прыходзе на працу расказаць цікавую гісторыю, або калі яны пачалі сустракацца. Калі размова пайшла пра лёс іншых людзей і радзімы, тыя "налады" паламаліся, людзі свядома зрабілі свой выбар.
Улад
22.09.2024
Гэты "Ваня" нясе адказнасць за замбаванне беларусаў-тэлегледачоў прапагандай іншай дзяржавы. Замбаванне з раніцы да ночы. А гэта ёсць нацыянальная і дзяржаўная здрада. Крымінальнае злачынства, карацей кажучы.
«Усе бачылі, што яму падабаецца Наташа, і думалі: «Ну калі вы ўжо?!» Былы палітвязень Лукша расказаў пра свае адносіны з Эйсмантамі
У НН появилась подработка на стороне.
Хорошая и добрая Наташа начала читать комментарии и ставить дизлайки.
Мне блізкая фамілія Эйсмант і я тут пра гэта на форуме казаў: дзявочае прозвішча маёй бабулькі Леакадзіі Эйсмант. Ці Эйсьмант. Тое ж самае.
А зараз па тэме артыкула. Калі пажаніўся і першые некалькі гадоў жыў на Аўтазаводзе ў Мінску, то раз у год да нас прыходзіла пара і раз у год мы з жонкай прыходзілі да іх на дзень народзінаў нашых жонак і я сустракаўся з равеснікам - мужам падругі і аднакашніцы май жонкі. Ён маіх гадоў, а нашы жонкі маладзейшыя за нас на тры гады. У нас была дачка і ў іх была дачка. Ён жыў у прымах у прыватным доме на Аўтазаводзе і я таксама.
Потым пад шум колаў, маўляў, тут ля іх дома нейкую дарогу будуць будаваць ім далі кватэру ў Серабранцы, а я атрымаў кватэру ля Даўгаброцкай. Але мы працягвалі сустракацца два разы на год ў дні народзінаў нашых жонак.
Тая сям'я была былыя камсамольцы-актывісты. Ну і вось настаў светлы чырвона-зялёны ліпень 1994-га і інаўгурацыя Аляксандра Лукашэнкі. Мужу тае падругі маёй жонкі Рыгоравіч даў пасаду, скажу так, ва Урадзе РБ.
І вось мы прыехалі на дзень варэння да яго жонкі ў кватэру ўжо правітельственного чіновніка, а не звычайнага нашага сябра ці знаёмага.
Як заўсёды выпілі-закусілі, але атмасфера не была святочная, нейкая прыглушаная. Развітваемся. Падыходзім да двярэй і чыноўнік - гаспадар кватэры кажа ва ўсе вуглы калідора падзяку Рыгоравічу за яго мудрую палітыку. Гэта прыблізна 1996 год. Потым гэтага чыноўніка Рыгоравіч адправіў паслом не скажу ў якую краіну і мы развіталіся на доўгія лета.
Потым наша Амерыка і смерць ад рака маёй жонкі. Што там і як з той парай ня ведаю. ІТОГО: простымі Ваня і Наташа Эйсманты пры прызначэнні на дзярж пасаду пры Лукашэнку ды яшчэ на БТ быць не могуць. Простым можа быць толькі прысуд на 4 гады за працу на іншаземнае TV падчас падзей у Мінску-2020.
Вот только такого добра как ты в списке моих встреч дзякуй Богу няма.
А попадктся мне,то до суда не доживут
Натуральна, хто ж ведаў, што ў камплекце з Пушкіндам ідзе рабства? Хто ж ведаў, што Талстаеўскага без вайны не бывае? Хто з рускамірных ведае гэта ў 2024-м годзе? Мабыць, ніхто не здагадваецца.
Ад іх будзе смярдзець іх нашчадкам па 7-е калена.
Так піша разумная кніга.
І Лукша, і ўсе Эйсманты, і Маркаў - усе напэўна звычайныя, мілыя людзі. Але пры гэтым жорсткія, безпрынцыповыя кар'ерысты. Яны будуць працаваць і на чорта лысага (усе супадзенні выпадковыя), і на чорта вусатага, і... на чорта з каштоўным гадзіннікам. Не мае для іх розніцы што рабіць і на каго працаваць. Дайце пасаду, сацыяльны стан і грошы. І будуць па дварах ездзіць, лентачкі рваць і людзей забіваць.
І з гэтым трэба працаваць, трэба рыхтаваць глебу для будучага. Відавочна, што наперад і пасля года 20га лука зрабіў акцэнт на безпрынцыповых і адданых, але недалекіх і тупаватых чыноўніках, як качанавы, сідорскія, кубраковы, церцелі, ананічы (галоўны цэнзар па экстремізму) ці безамбіційных профі як Алейнік.
Зараз ствараецца новая канфігурацыя - адносна маладыя і адносна інтэлектуальныя хлопцы і дзяўчаты inda house. І іх патрэбна паважаць, як сур'езных апанентаў, як гэта робіць Лукша. Бо інфантыльны і недалёкі падыход - "яны ўсе дукашэнкаўскія шаўкі" нічога не даў ужо 28 гадоў і на дасць далей.
Таксама, як гэта робіць выдатны інтэлектуал Шрайбман, ен гэта бачыць і прызнае неглупыя паводзіны таго ж Рыжанкова. Рыжанкоў, як і Маркаў, разумныя людзі, маюць стратэгічныя меркаванні і выдатна разумеюць, чым усе скончыцца. Але кар'ерысты. Дзе кар' ера, там і яны. Не шмат адрозненняў ад Латушкі, які мае сумленне, прыхільнік "беларускасці" і дэмакратычных каштоўнасцей. Але такі ж кар'ерыст, інтрыган са стратэгічнымі поглядамі і зусім не трошкі аўтакрат (як сведчаць былыя калегі і цяперашніяпаводзіны).
C’est la vie , це палітыка. Туды ідуць звычайна амбіцыйныя, хітрыя, безпрынцыповыя людзі, з жаданнем кіраваць. Яны дя кар' еры зробяць усе - і суперніка падставяць, і вврожы лагер перайдуць і дыплом у Горках атрымаюць. Сумленныя і інтэлектуальныя кветкі, як Роза там хутка чахнуць у гэтай экасістэме. Краіне патрэбны блогеры,якія распавядаюць усе ў ясныхі постых чорна-белых колерах. Эйсманты - дрэнныя, значыцца яны ў кожным аспэкце жыцця казлы. Ясна і проста. Піпл хавае. Што з БТ, што з Маліны. Тут паехаўшы з глузду Каверын мае рацыю, якая выбухнула ў яго стрыме.
Але зараз самы выдатны час не паліваць усіх брудам зноў і зноў, а шукаць кропкі для кантактаў. Як Лукша. Сесці і пагаварыць за жыцце. Зразумела, што недалекі сілавы блок за гэтым пільна і рэўнасна сочыць, каб мець нагоду з вялікай асалодай прынесці папачку на гэтых "вельмі разумных снобаў", якім яны шчыра зайдросцяць. Таму гэта цяжкая праца, але неабходная.
Калі не, то можна апынуцца ў сітуацыі бальшавікоў у 1918, калі новая дзяржава есць, а працаваць чыноўнікамі няма каму. І прыйшлося вяртаць "ворагаў народу". Але ўжо пакрыўджаных. Це не датычыцца сілавікоў, там трэба рабіць па рэформах Саакашвілі і Парашэнкі, якія даказалі сваю паспяховасць.
Трэба глядзець на ўчынкі людзей, а не "ў глыбіні душы" і "заводскія настройкі". Які сэнс той глыбіні і тых налад, калі яны не ўплывае на ўчынкі?
Пра "глыбіню душы" кажуць (фантазуюць), калі няма чаго прыемнага сказаць пра рэальныя ўчынкі.
А "заводскія налады" працавалі ў простых умовах, калі трэба па прыходзе на працу расказаць цікавую гісторыю, або калі яны пачалі сустракацца. Калі размова пайшла пра лёс іншых людзей і радзімы, тыя "налады" паламаліся, людзі свядома зрабілі свой выбар.