Палітзняволеная Антаніна Канавалава расказала, што ёй прапаноўваў ГУБАЗіК пасля яе вызвалення
Актывістка руху «Краіна для жыцця» і перадвыбарчага штабу Святланы Ціханоўскай палітычная зняволеная Антаніна Канавалава расказала падрабязнасці размоваў з ГУБАЗіК пасля свайго вызвалення.
Як згадвае Антаніна Канавалава ў інтэрв'ю «Альянсу расследавальнікаў Беларусі», праз некалькі сутак пасля вызвалення ёй пазваніў інспектар з РУУС і сказаў, што з ёй хочуць сустрэцца, але не назваў, хто канкрэтна. У выніку жанчыну запрасілі ў будынак, які размешчаны ў Мінску на вуліцы Рэвалюцыйная, 3. З інтэрнэту яна даведалася, што па гэтым адрасе размешчаны ГУБАЗіК.
«Са мной размаўляў намеснік начальніка ГУБАЗіКа па Мінску і па Мінскай вобласці. І плюс аператыўныя супрацоўнікі нейкія былі. Потым яны мяняліся.
Яны мне задавалі пытанні: «Ці памянялі вы свае погляды?». Вядома, я ім казала, што памяняла. Мне трэба было зрабіць усё для таго, каб яны мне паверылі.
Я ім казала пра тое, што мае дзеці вернуцца ў Беларусь. Хаця я ўжо ведала, што яны не вернуцца.
Яны пыталіся аб калоніі. «Як зараз пад кіраўніцтвам новага начальніка?» Яны не давяраюць нікому», — згадвае Канавалава падрабязнасці першай сустрэчы.
Па яе словах, ёй не прапаноўвалі падпісваць ніякія дакументы, але гаварылі пра тое, што могуць уладкаваць на працу. Ад прапановы яна адмовілася, бо ведала, што за гэтым стаіць:
«Яны ўладкоўваюць на які-небудзь з заводаў. Ты пачынаеш на іх працаваць. І гэты чалавек даведваецца настрой супрацоўнікаў, якія там працуюць».
Акрамя ўладкавання на працу, сілавікі прапаноўвалі жанчыне дапамогу ў вяртанні дзяцей у краіну:
«Мне казалі: «Калі вы не можаце самі прывезці сваіх дзяцей, мы вам іх прывязём. Вы разумееце, што вашыя дзеці знаходзяцца там у закладніках». Я разумею, што яны ніякія не закладнікі, але мне трэба рабіць выраз твару такі, што я ім веру».
Акрамя гэтага, як сцвярджае жанчына, сілавікі цікавіліся ў яе, хто з асуджаных, якія знаходзіліся разам з ёй у калоніі, варты вызвалення. «Я казала, што ўсе».
Пасля першай сустрэчы супрацоўнікі ГУБАЗіК размаўлялі з Канавалавай яшчэ чатыры разы. Па яе словах, сілавікі яе «распрацоўвалі для таго, каб у далейшым супрацоўнічаць».
Зразумеўшы, што такога жадання ў яе няма, пачалі пагражаць новым тэрмінам па артыкуле аб удзеле ў пратэстах. Як сцвярджае Канавалава, размовы нічым не скончыліся. На супрацоўніцтва яна так і не пайшла і не падпісвала ніякіх папер. Праз некаторы час яна выехала з Беларусі і сустрэлася з дзецьмі.
Муж Антаніны Сяргей Ярашэвіч застаецца за кратамі.
Цяпер чытаюць
«Мінімальны заробак доктара ў Польшчы большы, чым я мела ў беларускім прыватным цэнтры». Доктарка Маркелава — пра працу ў польскай бальніцы і выраб натуральнай касметыкі1515
Каментары
[Зрэдагавана]
Спадарыне Антаніне шчыры дзякуй за мужнасць і годнасьць. Найхутчэйшага аднаўленьня.