Aŭtary knihi za 150 jeŭra šukajuć vałancioraŭ dla pierakładu. Biełarusy ŭ adkaz aburylisia

Niekalki miesiacaŭ tamu biełaruskija fatohrafy vydali knihu «Kut» sa zdymkami rodnych krajavidaŭ. Pastavili canu ŭ 150 jeŭra za ekzemplar, pradali ŭžo 400 knih. A potym abviaścili pra pošuk vałancioraŭ z dośviedam, kab tyja biaspłatna pierakłali materyjały dla knihi — i Ch (były tvitar) vybuchnuŭ.

22.11.2023 / 18:47

Fota: skryn z youtube.com

Usio pačałosia 19 listapada z pasta Słavy Mazaja, adnaho z fatohrafaŭ: «Pryviet! Ja napisaŭ vielizarny materyjał pra toje, jak my rabili KUT. Tam 17 (!) nie vielmi vialikich častak. Napisaŭ ja jaho pa-rusku. Nam patrebnaja dapamoha ŭ pierakładzie hetaha materyjału na biełaruskuju movu i anhlijskuju movu. Patrebnyja vałanciory. Kali chtości maje relevantny dośvied i moža dapamahčy, pišycie!»

Karystalniki Ch aburylisia tvitam Mazaja. Ich ździviła toje, što kamanda padrychtavała jakasnaje vydańnie i pradaje jaho za vialikija hrošy, ale pry hetym žadaje aščadzić na pracy pierakładčykaŭ. Znajšłasia i karystalnica, jakaja sama zapłaciła za knihu bujnuju sumu:

«Chłopcy, ja nabyła ŭ vas knihu za 190 jeŭra (150 + dastaŭka da Partuhalii 40). I takich, jak ja, užo sotni. Jašče raz dziakuj za hetu pryhažość, ale moža ŭsie ž taki heta hodnyja hrošy, kab najmać dobrych śpiecyjalistaŭ i pa zasłuhach apłočvać ich pracu?»

Inšyja kamientatary prosta aburalisia tym, što fatohrafy šukajuć vałancioraŭ-pierakładčykaŭ:

«Knihi na biełaruskaj i anhielskaj budziecie biaspłatna razdavać?»

«Knihu pradajuć pa 150 jeŭra, a dla pierakładu šukajuć vałancioraŭ… Cudoŭny biznes… Naš prosta…»

«Vy tam *** dali pracavać na vas biaspłatna? Značyć i jakaść budzie takaja ž».

«Toj čas, kali reputacyju možna zhubić adnym pastom».

U kamientarach zaśviaciŭsia karystalnik z Rasii, jaki pradstaviŭsia supracoŭnikam pierakładčyckaha biuro. Pavodle jaho słoŭ, taki pierakład kaštavaŭ by nie bolš za paru tysiač rasijskich rubloŭ (niekalki dziasiatkaŭ jeŭra) za movu. I heta havorka pra 17 paŭnavartych staronak, a nie «nie vielmi vialikich častak», jak napisaŭ Słava.

Taksama karystalniki prapanoŭvali chłopcam źviarnucca da mašynnych pierakładčykaŭ abo žartavali pra toje, u jakich inšych śfierach možna šukać vałancioraŭ:

«Dobry vałancior tolki u Google translate. Za paru tałeraū moža vylazuć inšyja».

«Patrebnyja vałanciory dla pracy kurjerami, dastaŭki dranikaŭ, možna na svaim transparcie, viedańnie biełaruskaj i anhielskaj movy vitajucca».

«Patrebnyja pracadaŭcy-vałanciory dla pieravodu zarobka na kartku».

«Voś tut ja troški pad***ieŭ, kaniešnie, mda… Pradavać knihi za 150€ za ekziemplar i šukać VAŁANCIORAŬ dla pierakładu… Takoje adčuvańnie, što ŭ vas nie kniha sumnych fotak z dronaŭ dla nastalhujučych prahramistaŭ, a niejkaja važnaja sacyjalnaja inicyjatyva!»

«Patrebnyja vałanciory dla łajkańnia maich tvitoŭ na biełaruskaj i inšych movach. Kali chtości maje relevantny vopyt i moža dapamahčy, pišycie!»

Mima historyi z fotaknihaj za 150 jeŭra nie prajšoŭ i viadomy biełaruski fatohraf Siarhiej Hudzilin — jon namiaknuŭ na vydańni našmat bolš viadomych fatohrafaŭ, čym aŭtary «Kuta». A błohier Džypsinkoŭ vydatna ŭsio heta padsumavaŭ:

«Naša Niva» chacieła abmierkavać pošuk vałancioraŭ dla pierakładu z samim Słavam Mazajem, ale jon nie adkazaŭ na naša paviedamleńnie. Inšyja aŭtary knihi na momant publikacyi tekstu nam taksama nie adkazali.

«Čamu ja nie baču taho, što bačyć jon?» Jak budaŭnik staŭ fatohrafam i zafiksavaŭ toje, čaho bolš nikoli nie budzie

Biełaruski fatohraf prylacieŭ u Isłandyju zdymać viasielle — a tam čakajuć vyviaržeńnia vułkana

Čaroŭny śviet biełaruskich pavukoŭ: takimi vy ich jašče nie bačyli FOTY

Viera Biełacarkoŭskaja