«Парваў-пагрыз усё цела». Кот праваабаронцы Сыса брутальна напаў на яго жонку, тая трапіла ў бальніцу
«Кот Ціль напаў на жонку. Парваў-пагрыз усё цела. І рукі, і ногі. Страціла шмат крыві», — здарэнне, якое адбылося ў доме паэта і праваабаронцы Сяржука Сыса стала шокам як для іх саміх, так і для знаёмых. За шэсць год сумеснага жыцця іх любімы гадаванец не праяўляў такой агрэсіі. Але, па словах ветэрынараў, падобныя паводзіны катоў — не такая ўжо і рэдкасць, і для гэтага можа быць маса прычын.
24.08.2024 / 20:50
Кот Ціль. Фота: архіў суразмоўцы
Прыгожы чорны кот Ціль, які цяпер важыць каля пяці кілаграмаў, з’явіўся ў сям’і Галіны і Сержука шэсць гадоў таму — ён быў адным з кацянят ад кошкі, што жыла ў гаспадароў у прыватным сектары.
«Кот еў найлепшае, меў чып, усе прышчэпкі, ездзіў да мяне за мяжу (Сяржук Сыс жыве ў эміграцыі, а жонка з катом застаюцца ў Беларусі. — НН). Пасля паездак, канечне, мог быць напалоханы крыху, бо доўга ў пераносцы, і ўсё ж дарога. А яшчэ калі аўчаркі там правяраюць. Але ўсё было добра, і такой агрэсіі ў яго не было», — расказвае Сяржук.
У дзень здарэння нічога не прадказвала бяды. Па словах суразмоўцы, кот мірна драмаў на фатэлі, гаспадыня нахілілася над ім, але той нечакана на яе накінуўся.
«Кот на яе ўскочыў і пачаў кусаць, не адпускаў. Жонка з хаты ўцякала, а ён проста вісеў на руках і грыз. Яе суседзі адбілі, пачуўшы крыкі. Адразу выклікалі хуткую, бо крыві яна згубіла багата. Ён пакусаў ёй ногі, сцёгны, левую і правую рукі».
Наступствы нападу
Жанчыну забралі ў шпіталь, там зашылі раны, зрабілі першыя прышчэпкі супраць шаленства. Праз нейкі час пасля выпіскі Галіне давялося вярнуцца ў бальніцу зноў: раны пачалі гнаіцца і моцна балець, паднялася тэмпература.
«Калі з левай рукі нават знялі бінты і проста апрацоўваюць ранкі, то якраз з правай пачалося ўскладненне — рука распухла, яна не можа ёй нічога браць ці сціснуць».
Сітуацыя для гаспадароў ускладняецца неразуменнем таго, што рабіць з катом. Пакуль ён жыве ў кватэры адзін, па вечарах Ціля прыходзіць карміць сусед, на ўсякі выпадак уваходзячы ў дом з палкай, бо баіцца. Такая ж сітуацыя і з Галінай: пасля таго, што адбылося, яна баіцца заставацца са сваім гадаванцам сам-насам.
«Нават ветэрынар, якога мы выклікалі, каб ён ката паглядзеў, не рызыкнуў да яго наблізіцца. Падчас яго візіту ката зачынілі на балконе, і доктар праз акно назіраў за ім хвілін пяць. Сказаў, што рэакцыі і паводзіны ў яго нармальныя. Адкрываць балкон адмовіўся, бо баіцца. Пайшоў, даўшы паперку, што кот здаровы», — працягвае Сяржук.
Сяржук са сваім гадаванцам
Сам мужчына абдумваў розныя варыянты развіцця падзей: ад здаць ката ў прытулак на Гурскага да завезці некуды ў прыватны сектар, бліжэй да прыроды. У ідэале, канечне, да знаёмых ці сваякоў.
«Але рашэнне будзе за жонкай, бо яна настолькі да яго прызвычаілася… Яны жывуць разам, ужо чацвёрты год як я з’ехаў, удваіх жылі. Яна з ім пастаянна размаўляла…»
Чаму гэта адбылося — цяпер выказваюцца розныя здагадкі. Сяржук дапускае, што, можа, гэта звязана з тым, што якраз напярэдадні кату зрабілі чарговыя прышчэпкі, ён перажыў стрэс. Нехта лічыць, што прычына ў тым, што кот не кастрыраваны. Гаспадары прынцыпова не хацелі «гвалціць прыроду».
Ветэрынар: Такія паводзіны ката могуць мець безліч прычын
Адназначнага адказу тут быць не можа — кажа ветэрынар, да якога «Наша Ніва» звярнулася па каментар. Тая ж кастрацыя — важны фактар для ацэнкі карціны, але далёка не вырашальны.
«Такія паводзіны ката могуць мець прыблізна 193 736 289 прычын. Вельмі часта гаспадары сцвярджаюць, што котка напала «знянацку», «без прычыны», а калі разбіраеш сітуацыю, аказваецца, што жывёла гадамі жыла ў хранічным стрэсе, ва ўмовах пазбаўлення патрэб, усімі спосабамі дэманстравала, што дрэнна сябе адчувае ў навакольным асяроддзі і стасунках, і проста праз гады ў яе скончылася трыванне».
Важна таксама ўпэўніцца, ці няма ў ката праблем са здароўем.
«Акрамя таго, што агрэсія можа быць выкліканая болем (хранічным ці вострым), раптоўныя перамены ў паводзінах жывёл вельмі часта сігналізуюць пра развіццё хвароб — у крайніх выпадках нават пра пухліны мозгу. Кату трэба правесці поўную дыягностыку, зрабіць рэнтген, УГД брушной поласці і сэрца, здаць пашыраны аналіз крыві, мачы, а таксама аналіз на гармоны шчытападобнай залозы».
Спецыяліст адзначае, што, згодна з данымі PubMed, толькі ў ЗША за год адбываецца каля каля 400 тысяч нападаў катоў на людзей. З сабакамі лічбы яшчэ большыя.
Як пазбегнуць падобных сітуацый? Найперш — забяспечваць жывёлам усе ўмовы для іх патрэб.
«Акрамя таго, варта прыкласці нямала высілкаў і даведацца нешта пра від, з якім вы хочаце жыць пад адным дахам, таму што жывёлы сапраўды рэдка нападаюць без прычыны. Трэба звяртаць увагу на сігналы, якія падае жывёла, і шанаваць іх. Ну, і клапаціцца пра стасункі з імі.
У дадзеным выпадку я б раіла адвесці ката на поўную меддыягностыку. А калі ён здаровы — да вельмі дасведчанага спецыяліста па паводзінах жывёл».
Сабакі чуюць па паху, калі чалавек у стрэсе. І вось што яны тады робяць