Дзяржпрапаганда паставіла новую модную ў падлеткаў субкультуру ў адзін шэраг з сатанізмам
Раней мы расказвалі пра квадробіку — рух родам з Японіі, які распаўсюдзіўся і ў Беларусі. Гэта аэробіка на карачках з капіяваннем паводзінаў і гукаў жывёл. Аматары квадробікі часцяком носяць тэматычныя аксэсуары — маскі, хвасты і пальчаткі.
13.09.2024 / 09:00
Пасля таго, як расійская спявачка Mia Boyka на сваім канцэрце вывела на сцэну маленькую дзяўчынку ў масцы коткі і вырашыла пакпіць з яе, запытаўшы «Ты ў нас кацяня ці квадробер, не дай божа?», пачалася новая хваля абмеркавання субкультуры. У тым ліку ў беларускай прасторы: дзяржмедыя наперабой пачалі крытыкаваць квадробераў і іх бацькоў, паставіўшы дзіцячае хобі ў адзін шэраг з сатанізмам (а таксама гомасэксуалізмам і прыёмам наркотыкаў).
Квадроберы. Заснавальнікам квадробікі лічыцца японскі спрынтар Кенічы Іто. Напачатку 2000-х ён прыдумаў шэсць спосабаў перасоўвання па-малпінаму, уключаючы бег, і ў 2008 годзе трапіў у кнігу рэкордаў Гінэса, пераадолеўшы на карачках стомятроўку. Фота: lassie.ru
На думку журналістаў праўладных медыя, дзяржаве трэба больш сур’ёзна працаваць з падобнымі праявамі ў моладзевым асяроддзі, узяўшы іх пад кантроль.
Вось толькі частка разваг:
Скрыншот: mlyn.by
Скрыншот: voran.by
У сацыяльных сетках з'яўляюцца першыя суполкі для квадробераў-аднадумцаў у Беларусі, прайшлі першыя сходкі.
На фоне гэтага адны бацькі паддаюцца паніцы, развязанай у дзяржаўных медыя, а іншыя дарослыя прыгадваюць, што ў дзяцінстве кожны з нас гуляўся і ўяўляў сябе рознымі персанажамі, а на Новы год — і пераўвасабляўся ў іх. Блогерка з Мінска Вікторыя Грук увогуле запісала цэлае відэа ў абарону дзяўчынкі-квадробера.
Псіхатэрапеўт: «Дзецям трэба нагуляцца»
Не ставіцца да субкультуры як да нечага небяспечнага заклікае і псіхатэрапеўт, да якога «Наша Ніва» звярнулася па каментар (мы не публікуем яго імя ў мэтах бяспекі).
На думку спецыяліста, падобная гульня не можа нашкодзіць псіхіцы падлетка і траўмаваць яе, як гэта падаецца ў дзяржаўных СМІ:
«Дзецям патрэбныя гульні, таму што ў гульнявой форме яны вучацца быць дарослымі. Гульня — найважнейшая частка развіцця чалавека. Трывожныя формы гэта можа набываць у выпадку, калі дзіця бавіць такім чынам залішне шмат часу. Калі ў жыцці застаюцца адны забавы».
Спецыяліст адзначае, што любыя паводзіны дзяцей — гэта адлюстраванне таго, што адбываецца вакол і ў грамадстве ў цэлым:
«Сёння наша грамадства завострана на спажывальніцтва, і мы атрымалі вялікую колькасць людзей, якія зусім не хочуць сталець. У выніку ўзрост сталення пасунуўся. Сучасны чалавек у 25 год можа быць на ўзроўні дзіцяці 14-15 гадоў, і добра, калі пад 30 год ён пасталее».
Суразмоўца заўважае, што ў любыя субкультуры і супольнасці дзеці часцей за ўсё прыходзяць праз недахоп нечага ў сям’і і асяроддзі.
«Згадаць тыя ж «Сінія кіты», іншыя групы самазабойцаў. Яны рабіліся актуальнымі для падлеткаў, у якіх і так назіраліся праблемы. У якіх бацькі маглі шмат працаваць і шмат зарабляць, але пры гэтым не даваць дзецям патрэбнай увагі. У каго маглі быць залежнасці. У субкультурах і новых суполках такія дзеці знаходзяць падтрымку і паразуменне».
Пры любым раскладзе псіхатэрапеўт раіць не панікаваць, калі ваша дзіця пачынае цікавіцца такім ці іншым хобі, і не выкарыстоўваць забарону як адзіны дзейсны метад выхавання.
«Дзецям трэба нагуляцца і ў катоў, і ў сабак, паскакаць і пабегаць. Але калі ў такой ці іншай цікаўнасці ён пачынае прападаць, знікаць там днямі, тут ужо можа адбывацца нешта не тое — трэба тады зразумець, што не так.
Магчыма, трэба будзе пачаць з сябе, задаўшы сабе пытанні: а ці размаўляю я з дзіцём, ці з’яўляюся прыкладам для яго, ці выконваю сам тое, што прапагандую — замест таго, каб проста павучаць. Клапаціцца трэба не пра сімптомы, а прычыну любой з’явы».
Ці выклікаюць антыдэпрэсанты залежнасць? І ці бываюць у дзяцей дэпрэсіі? Адказвае спецыяліст