Andruś Chrapavicki
Vybar
Hlabalizacyja, hlakalizacyja — narešcie
MTV zarazmaŭlaje pa-nasku!
Bolš nie kažy «priviet» albo «čeść» mnie —
kažy «vitaju» mnie, kali łaska!
Choć ja ŭ Amerycy zaraz, a ty — na Radzimie,
ja vypaŭ z kantekstu ŭ inšy kantekst, i
ŭ majoj kvatery MTV nie na movie Skaryny,
pa-biełarusku ja budu pisać svaje teksty.
«Niamieckaja chvala» budzie zaŭsiody «vołnoju» —
ja nie lublu pavodki i «russkuju vodku».
Chto abiraje movu, tyja zusim nie hieroi —
prosta chočacca žyć u svajoj dziaržavie, i kropka.
Adyli ty tam, a ja tut amal što
ŭ roŭnym stanie. Izrail naš nie adbyŭsia.
Biełaruś — biełaruskaja, kažaš? Nia treba falšy.
Patryjatyzm u Biełarusi jašče nie pryžyŭsia.
Zahlanie sonca ŭ naša... kali žaluzi rassunuć
i zrazumieć — «paŭruskimi» być nia modna
albo «paŭpalakami». A tak i praŭda možna padumać —
Pucin racyju maje, pytajučysia, ci narod my.
«Słavianski bazar», «Krinica», pramovy časoŭ zastoju —
čyrvona-zialony patryjatyzm — heta padrobka.
Vybraŭšy movu, nie, ty nia stanieš hierojem —
na biezabličnaści prosta pastaviš tłustuju kropku.
Vašynhton—Čejpeł-Hił, ZŠA