Viciebsk słavianski
Viciebsk rychtujecca da «Słavianskaha bazaru» (15—21 lipienia). Śpis krain-udzielnic sioleta papoŭniŭsia Azerbajdžanam, Armenijaj, Livanam, Puerta-Ryka, Synhapuram, Turcyjaj dy niekatorymi inšymi «słavianskimi» krainami. Ad Biełarusi ŭdzieł biaruć Hiuneš Abasava i Palina Smołava. Kolkaść udzielnikaŭ konkursu maładych vykanaŭcaŭ jašče nia vyznačana. Žorstkaje abmiežavańnie tłumačycca tym, što sioleta arhanizatary admovilisia pravodzić adboračny paŭfinał, bo jon «traŭmuje kankursantaŭ».
Viciebčuki staviacca da «bazaru» pa-roznamu. Chto zahladvaje ŭ skarbonku, kab padličyć, ci chopić hrošaj na jakujuś imprezu. Chto zahadzia kuplaje kvitok na ciahnik, kab źjechać u lipieni ŭ viosku. Balšynia haradžan uściešana: da mierapryjemstva ŭłady abiacajuć adkryć rekanstrujavany Kiraŭski most dy adramantavanuju filarmoniju. Bo mieścičy ŭžo zhaładalisia pa symfaničnaj muzycy. I nijaki «festyval mastactvaŭ» hetaj prahi i hoładu nie spatolić — chacia b pa pryčynie svajho «bazarnaha» farmatu.
Źmicier Źvicki, Viciebsk
Syn svajho času
25 červienia spaŭniajecca 100 hadoŭ z dnia naradžeńnia Pietrusia Broŭki. Jubilej adznačyli ŭ Połacku ścipłaj litaraturnaj imprezaj u haradzkoj biblijatecy, a «Biełpošta» vydała paštoŭku. Brytanski daśledčyk Arnołd Makmilin daŭ jamu žorstkuju charaktarystyku: «U lepšym vypadku aparatčyk, u horšym — litaraturny žandar». Inšaj dumki trymajecca Ryhor Baradulin: «Piatruś Broŭka byŭ synam svajho času. Ale nie takim adyjoznym, jak jaho časam uspaminajuć. Lubiŭ žart, viasiołyja razmovy, sam siabie jak pomnik nie nasiŭ». Broŭka napisaŭ niamała cudoŭnych vieršaŭ — zhadać chacia b «Pachnie čabor» i «Aleksandryna».
Višnieŭski ŭ Połacku
U Połackaj mastackaj halerei adkryłasia vystava hrafiki Ŭładzimiera Višnieŭskaha. Na vernisaž pryjechaŭ aŭtar. Na vystavie možna pabačyć samyja viadomyja tvory mastaka — seryi afortaŭ «Ptuškałovy», «Dziady», «Apošni palaŭničy», pracy, pryśviečanyja Mickieviču, Dastajeŭskamu, Bykavu, Karatkieviču, ilustracyi da knih «Vianok biełaruskich narodnych piesień», «Pałata knihapisnaja».
Aleś Arkuš, Połacak
Try śviatary
11 červienia ŭ Rosicy (Drysienščyna) u kaściole Śviatoj Trojcy adbyłosia paśviačeńnie ŭ śviatary troch vypusknikoŭ duchoŭnaj seminaryi ajcoŭ-maryjanaŭ pry Lublinskim katalickim universytecie — Andreja Sidaroviča, Alaksandra Šamryckaha i Alaksandra Žarnasieka. U cyrymonii brali ŭdzieł katalickija i ŭnijackija śviatary, a taksama hości — svajaki i siabry troch novych klerykaŭ. Darečy, Alaksandar Žarnasiek — syn navapołackaj piśmieńnicy, redaktarki katalickaha dziciačaha časopisu «Maleńki rycar biezzahanny» Iryny Žarnasiek.
Vasil Krokva, Połacak
Dziadźku Ryhor u Horadni
Ryhora Baradulina ŭ Horadniu 4—5 červienia zaprasiŭ staršynia miascovaha abjadnańnia veteranaŭ vajny, pracy i Ŭzbrojenych sił Mikałaj Mielnikaŭ. Taksama sp.Mielnikaŭ źbiraje materyjały z žyćcia i tvorčaści Bykava, maje ideju stvaryć muzej jaho imia. Užo sabrana bahata fatazdymkaŭ, ułasnych rečaŭ piśmieńnika, ekspanaty ź Miensku dasłała ŭdava Bykava spn. Iryna. Treba było bačyć, jak Baradulin uhladaŭsia ŭ fatazdymki z vyjavaj Bykava. Ich źnitavała nia tolki rodnaja viciebskaja starana, ale i tojesnaść dumak, padabienstva ŭ acency litaraturnych varunkaŭ, hramadzka-palityčnych padziej…
Zatym u muzei Maksima Bahdanoviča adbyłasia sustreča z asobami, jakija viedali sp.Vasila, — Alaksiejem Piatkievičam, Jurkam Hołubam, Inaj Karpiuk.
Pra Bykava niamała skazana ŭ druku, vydadziena šmat knih. Ale haradzienski peryjad žyćcia patrabuje dalejšaha vyvučeńnia, usio ž čverć stahodździa jon žyŭ u horadzie nad Niomanam.
Anton Łabovič, Horadnia
Tulacca šapiki-pałatki da Illiča
Šapikaŭ dva — abapał pomnika Leninu, jaki pieranieśli z centralnaj płoščy Słucku na procilehły bok vulicy, amal uprytyk da Domu dziciačaj tvorčaści. Šapiki jarka-čyrvonyja, z kidkimi biełymi litarami «Koka-koła». Handlujuć u ich praduktami, sadavinoj i napojami. Poruč šareje metaličny, ź plaskatym dacham vahon, dzie mieścicca štab pa padrychtoŭcy horadu da «Dažynak-2005». I šapiki koleru balšavickaha ściaha, i stalovy vahon-štab, na dumku miascovaj ułady, nie psujuć pejzažu vakoł Illiča. A voś adnosiny da indyvidualnych pradprymalnikaŭ hruntujucca na pryncypie «dalej ad vačej». U absiahu dobraha kilametra adsiul prybrany ŭsie niedziaržaŭnyja handlovyja kropki, pryvatnyja majsterni. Kala sotni pradaŭcoŭ i majstroŭ drobnych bytavych pasłuh stracili pracu, a biudžet horadu da kanca hodu niedaatrymaje kala 500 miljonaŭ rubloŭ. Jość nad čym zadumacca novaj uładzie Słucku, jakaja ŭstalavałasia paśla abjadnańnia horadu z rajonam u adnu administracyjnuju adzinku.
Nastalhija pa «linii Stalina»
Dziaržaŭnyja ŚMI naprykancy 60-ch uhodkaŭ pieramohi nad hitleraŭskaj Niamieččynaj niamała pastaralisia rastrubić na ŭsiu krainu pra tak zvanuju «liniju Stalina» — łancuh žalezabetonnych dotaŭ-muroŭ uzdoŭž staroj miažy SSSR z Polščaj. Z hetaj nahody pad Zasłaŭje vysłali sa Słucku ŭzvod vajskoŭcaŭ 307-j asobnaj čyhunačnaj bryhady, jakija niekalki dzion zajmalisia praviadzieńniem restaŭracyjnych rabot. Paśla ŭzvod pierakinuli na budaŭnictva novaha hmachu Nacyjanalnaj biblijateki. Tak praktykavałasia i ŭ časy «raźvitoha sacyjalizmu» ŭ chruščoŭska-brežnieŭskuju epochu, kali vajskoŭcaŭ kidali to na asvajeńnie caliny, to na inšyja budoŭli kamunizmu.
Michaś Kutniaviecki, Słucak
Babry ŭ Vialejcy
U vioscy Hlinnaje, što pad Vialejkaj, babrovaja siamja abžyła starycu. Koliś tut prachodziła asnoŭnaje rečyšča Vialli, ale ciapier ad rečki zastałosia tolki kryvoje voziera.
Ručaj, jaki vyciakaje sa staryčnaha voziera, i pieraharadzili hryzuny. Pryčym ich płacina pabudavana ŭsiaho za niekalki metraŭ ad ściažynki, što viadzie na čyhunačny most. Ale babroŭ heta mała turbuje, maładych drecaŭ tut šmat, tak što karmavoj bazaj babrovaja siamiejka zabiaśpiečana nadoŭha.
Pavodle «Rehijanalnaj haziety»
Horackija padmany
U Horackim rajonie pačaścilisia vypadki padmanu pažyłych ludziej machlarami. Jany prapanujuć raźmianiać bujnyja kupiury ci pamianiać hrošy ŭ suviazi ź nibyta budučaj reformaj. Kali raniej złačyncy haspadaryli ŭ vioscy, dyk ciapier takija vypadki zafiksavany ŭ rajcentry. Niadaŭna prosta kala paštamtu hrošaj pazbaviŭsia mieścič, što atrymaŭ pensiju i skarystaŭsia «pasłuhaj» nieznajomca.
Eduard Brokaraŭ, Horki
Skrali ściah
U vychadnyja abrabavali ofis babrujskaha adździaleńnia niezarehistravanaj pravaabarončaj arhanizacyi «Viasna». Z pamiaškańnia vynieśli 10 kresieł, telefon, čajnik, abahravalnik, źniali žaluzi i navat bieł-čyrvona-bieły ściah. Pradstaŭniki pravaachoŭnych orhanaŭ miarkujuć, što złačyncaŭ treba šukać siarod «svaich».
Pavodle «Chartyi'97»
Rabunak pensijaneraŭ i milicyjaneraŭ u Baranavičach
Što b ni kazali dziaržaŭnyja čynoŭniki, ale samymi nieabaronienymi ŭ nas zastajucca pensijanery, pryčym nia tolki ŭ sacyjalnaj sfery, ale i ŭ prastory infarmacyjnaj. Z čaho i karystajucca roznyja prajdziśviety.
U Baranavičach da adnoj staroj pryjšła kabieta, skazała, što ź dziaržarhanizacyi, i zapatrabavała apłacić niejkija novyja pasłuhi. U pensijanerki hrošaj z saboj nie było, tamu jany pajšli ŭ aščadnuju kasu. Tamaka babulka źniała ŭsie svaje hrošy — 1 młn 200 tys. rub., što adkładała na pachavańnie. Usie hrošy zabrała kabieta i źnikła. Za dva dni pierad hetym da inšaj babuli zavitali niby z BTI i prapanavali pierarabić dakumenty na chatu. Taja pavieryła «dobrym ludziam» i addała 300 tysiač.
Akramia starych u Baranavičach cierpiać ad złačyncaŭ i milicyjanty. Za dva tydni na ich učynieny dva napady! U supracoŭnikaŭ orhanaŭ u cyvilnym vyryvajuć barsetki i ŭciakajuć. Adnak dziakujučy aperatyŭnaści milicyjantaŭ, a mahčyma, i salidarnaści, rabaŭnikoŭ łoviać praź niekalki chvilin. U barsetkach, darečy, lažać to Kryminalny kodeks, to niejkija milicejskija papiery.
Čamu tolki złačyncy traplajuć na supracoŭnikaŭ MUS — ci to admysłova, bo ličać ich bahatymi, ci to prosta ich zašmat u nas stała — kožny druhi maje niejkija pahony?
Rusłan Raviaka, Baranavičy
