Znaki prypynku
* * *
Prabyŭ tydzień u Makiedonii, na kanhresie Mižnarodnaha PEN-klubu ŭ Ochrydzie… Ci nia kožny druhi makiedoniec kazaŭ mnie: «Nas z Rasiejaj dźvieście miljonaŭ». Toje samaje ja čuŭ i ad serbaŭ, tolki tyja ŭžo brali kruciej, naličvali trysta miljonaŭ… Z hetaha možna było b zrabić vysnovu pra rolu Rasiei ŭ słavianskim śviecie, kab za hod, pražyty ŭ Polščy, ja pačuŭ niešta takoje choć ad adnaho palaka.
* * *
Serby marać pra Vialikuju Serbiju, albancy — pra Vialikuju Albaniju, makiedoncy — pra Vialikuju Makiedoniju, až da Płoŭdziva. Baŭharam, jakija dvojčy ŭ minułym stahodździ zajmali Makiedoniju jak svaju etničnuju terytoryju, heta, kaniečnie, pryjemna.
* * *
Pju kavu z baŭharynam Hieorhijem Kanstantynavym, padymajusia z-za stała, adrazu padychodzić makiedonski paet: «Jak ty možaš ź im kavu pić, kali baŭhary ŭ apošniuju vajnu pryjšli ŭ Makiedoniju z fašystami!..»
A Hieorhi pa baćku — makiedoniec.
* * *
Užo inšy makiedonski litaratar, prazaik, davodzić mnie, što i Alaksandar Makiedonski — ich nacyjanalny vajar, i Kiryła ź Miatodam — makiedoncy, jakija prydumali kirylicu — makiedonskuju azbuku.
Spažyvajem maściku, vypili ŭžo hramaŭ pa dźvieście, tamu adkazvaju, što jano nie zusim tak. Makiedonskaha, kažu, možacie zabirać sabie, jon nam biez patreby… A što da pieršaj słavianskaj azbuki, dyk stvoranaja jana była Kiryłam i Miatodam nie ŭ Makiedonii i navat nie ŭ Baŭharyi, a ŭ Kanstantynopali pa zahadzie tamčasnaha cara dziela abjadnańnia dzikunoŭ. I nazyvałasia nie kirylicaj, a hłaholicaj, na jakoj nivodny siońniašni makiedoniec ni be ni me. A kirylicu stvaryli ŭžo vučni Kiryły i Miatoda, piaciora ź jakich kupiŭ na rynku raboŭ venecyjanski kupiec i, nia viedajučy, što dalej ź imi, takimi razumnymi, rabić — adpuściŭ na volu. Jany i rušyli na Bałkany…
— Kudy kankretna? — pytajecca zachmialeły prazaik, i ja adkazvaju, što spačatku ŭ Baŭharyju, da cara Barysa…
— Tady pi adzin! — padsumoŭvaje moj likbiez makiedoniec i adsoŭvaje ad siabie kilišak.
* * *
Na vychadzie z hetelu «Metrapol» razmaŭlaju z ruchavym chłopcam. Jon pra što zaŭhodna — viesieła i bojka, a pra palityku — mniecca, nijak. Pytajusia: «Ty, moža, nie makiedoniec?» — i čuju ŭ adkaz:
— Ja taksist.
