Homielski hurt «Al Narrator Orchestra» paminaŭ bluzavych Dziadoŭ na radzimie «Basovišča».
Na Dziady ŭ biełastockim klubie «Fama» prajšli «Bluzavyja zaduški». Heta tradycyjny kancert, pryśviečany pamiaci pamierłych bluzmenaŭ. Zapačatkavałasia tradycyja 23 hady tamu, ad paminańnia Ryšarda Skibinskaha. Hety biełastocki bluzmen, zasnavalnik kultavaha hurtu «Kasa chorych», pamior u 1983-m ad pieradazoŭki narkotykaŭ.
U klubie sabrałasia klasyčnaja piatničnaja publika. Salidnyja spadary pry halštukach i prybranych paniach z rydykiulami. Alternatyŭnaja moładź ź pirsinham. Himnazistki kramianyja. Adzin hevi-metalist. Para dobra pjanych. Paŭniutkaja zala. Ščaśliŭcy siadziać za stolikami, mienš ščaślivyja — na parenčach, na padłozie pierad scenaj. Pad nizkavataj stollu ŭjecca cyharetny dym. Uvieś levy flanh zajmaje pastajanna dziejnaja čarha za pivam. Jana ŭvieś viečar žyła svaim žyćciom, niezaležnym ad taho, što adbyvałasia na scenie.
Try hurty pakazali publicy try roznyja bluzy. Małady biełastocki «Devil blues» impravizavaŭ roŭna, klasyčna. Ale jakraz devil'a-djabła muzycy nie stavała. Nie paznaŭ by ich kampazycyi ŭ šerahu inšych na bluzavym radyjo. Čamu chłopcy ŭzialisia za bluz? Takija mahli b i alternatyŭny rok hrać, i navat charošy pop. Lublinski «Terraplain», jaki vyjšaŭ śledam, naadvarot, uraziŭ siłaj unutranaj matyvacyi. Biez anijakich bubnaŭ i basoŭ — pijanina, hitara, vusnavy harmonik i vakał biełastaččanki Idy Zaleŭskaj. Niahučny mižvajenny bluz z adhałoskami Vialikaj Depresii, tryvožny i prychavana-žarsny. Pierad kožnaj kampazycyjaj — tearetyčnaja častka. Muzyki raspaviadali, što jany buduć zaraz hrać, jakija ŭpłyvy zaznała ich muzyka ŭ hetym kankretnym vypadku. Intelektuały bluzu. Škvał patryjatyčnych avacyjaŭ vyklikała kampazycyja na polskaj movie.
Treci ŭdzielnik «Zadušak» — homielski «Al Narrator Orchestra». Jak prymuć? Biełarusy vyjšli ŭ viasiołkavych indziejskich apranachach. Pakul nastrojvalisia, publika siadzieła pryhałomšanaja. Paśla byŭ novy cud. Frontmen «Naratara» Alaksandar Cyhanok nie skazaŭ słuchačam ni słova pa-polsku. I pa-biełarusku taksama. Havaryŭ vyklučna pa-anhielsku. Pryčym jaho lekcyi z teoryi bluzu byli mała karaciejšyja za manalohi papiarednikaŭ. «Vy heta zaŭsiody tak žorstka z polskaj publikaj?» — spytaŭ ja jaho paśla. «Dy nie, — śmiajaŭsia Alaksandar. — Prosta tak lehła. U Ravie-Mazavieckaj, dzie my ŭziali pieršy pryz na festyvali «Noc Bluesowa», ja tolki pa-polsku havaryŭ». Hety ščupły nievysoki čałaviek na miescy zabiŭ Biełastok charyzmaj. Tak, Zaleŭskaja śpiavała stylova, z pačućciem, ale takoj žyvoj nervy, intanavańnia, takoj ščyraści nia mieła. Choć u bluzie, choć u soŭle, choć u rehi Cyhanok zastavaŭsia žyvym i paznavalnym.
Pad homielski arkiestar u zali pačalisia aktyŭnyja tancy. Heta było jašče źviazana z tym, što čarha za pivam siabie vyčarpała. Moładź kruciłasia ŭ parach, rabiła «ciahničok» cieraz usiu zalu, stalejšyja padpiavali tam, dzie Alaksandar patrabavalna kazaŭ: «You!» A chtości siadzieŭ i hamaniŭ, piva piŭ, nie zvažajučy na scenu, chtości padymaŭsia i išoŭ dadomu. Bluz ni da čoha nie abaviazvaje. Ale plaskali «Narataru» ŭsie, nie ścichajučy. Skandavali «Jaš-če!». Kryčali «Žyvie Biełaruś!».
Hrymerka. Stomlenyja dvuchhadzinnym hrańniem bluzmeny ściahvajuć svaje ponča. Alaksandar Cyhanok kryva pahladaje na instrument, jaki jon padstrojvaŭ paśla kožnaj pieśni, i havoryć na čystaj biełaruskaj movie: «Hitara — haŭno». Dyk čamu novuju nia kupicie? «Niama hrošaj, — Cyhanok adłomvaje kavałak šakaladki. — U Homieli z kancertami — nulevič. Dobra vo siudy zaprasili». «Ty nia viedaješ, — umiešvajecca akardeanist Alaksandar Hułaj, — mo tut dzie padzarabić možna?» Na stale aproč šakaladki — niehazavanaja vada. Usia dziadoŭskaja viačera.
∎
«Al Narrator Orchestra» — vynik tvorčych vysiłkaŭ Alaksandra «Naratara» Cyhanka. Jon pačaŭ u 60-ja z słuchańnia «Creedance» i «Animals», paśla zachapiŭsia mahijaj afraamerykanskaj muzyki, u pryvatnaści bluzam i soŭłam. Svaimi viedami pra bluz i bluzmenaŭ Alaksandar byŭ hatovy dzialicca z kožnym. Adsiul mianuška «Naratar». Papiarednikam «Al Narrator Orchestra» byŭ hurt «Narrator», jaki vystupaŭ na festach u Francyi j Švecyi, a taksama ŭ rodnym Homieli. «ANO» źjaviłasia ŭ 2000. U traŭni hurt uziaŭ pieršy pryz na festyvali «Noc Bluesowa» ŭ Ravie Mazavieckaj.
