Fota Sieržuka Sierabra, news.vitebsk.cc.
Fota Sieržuka Sierabra, news.vitebsk.cc.
Fota Sieržuka Sierabra, news.vitebsk.cc.
Fota radyjo «Svaboda».
Fota radyjo «Svaboda».
Fota radyjo «Svaboda».
Fota radyjo «Svaboda».
Fota radyjo «Svaboda».
Fota radyjo «Svaboda».
Ludzi źviazvajuć heta z čakanym pryjezdam Łukašenki ŭ Viciebsk. Chto rasparadziŭsia heta rabić, jany nie viedajuć: nijakich aficyjnych papieraŭ im nie pakazali. Prosta pryjšli ludzi, nazvalisia pradstaŭnikami Pieršamajskaha rajvykankama i zahadali za dva dni vyvieźci majomaść i vyjechać samim. Detali paviedamlaje naša karespandentka.
Žycharka vioski Paŭłavičy raspaviała, što da ich u chatu kala
I ŭžo dva dni ŭ Paŭłavičach robicca niešta žachlivaje, apaviadaje spadarynia: «Palać drevy, režuć! Niekatoryja ludzi navat nie paśpieli svaje rečy vyvieźci. Prosta padychodzić ekskavatar i buryć chaty!
Skazali nam u subotu ŭ 7 hadzin viečara, što my tut usio musim vyzvalić. I ciapier biez razboru padychodzić ekskavatar, znosić dach… Adnoj žančynie załamili ruki supracoŭniki Pieršamajskaha RAUS, raźbili joj mabilny telefon.Heta žach, što robicca!»
Zdymać toje, što adbyvajecca navokał, miascovym žycharam zabaraniajuć. Jany źviartalisia na dziaržaŭnaje telebačańnie, pakidali svaje kaardynaty dla suviazi, tłumačyli situacyju. Ale nijakaj reakcyi nie dačakalisia. Tady źviarnulisia da niezaležnych žurnalistaŭ. Bo chaty razburajuć, sady i harody niščać, i nichto nie źbirajecca kampiensavać hetyja straty.
«Nijakaj kampiensacyi nam nie dajuć, bo i majomaść aceniena nie była! Ja kažu: zaraz usio razburać, i my ŭ sudzie ničoha davieści nie zmožam! My prasili, kab vyklikali supracoŭnikaŭ upravy kapitalnaha budaŭnictva — kab jany apisali haražy, inšyja pabudovy, sady… Nam skazali: „Vam treba, vy i vyklikajcie!“ A ciapier užo kažuć, što i techničnyja pašparty, i tastamienty — usio niesapraŭdnaje!»
Ad tych, chto nazvaŭsia pradstaŭnikami Pieršamajskaj rajonnaj administracyi, miascovyja žychary pačuli tolki adno tłumačeńnie: vašu viosku pavinny byli źnieści jašče ŭ 1992 hodzie.Tady sapraŭdy źnieśli častku chat, bo płanavali pabudavać novuju CEC. Ziamlu addali ŭ arendu enierhietykam, ale tyja za 20 hadoŭ tak i nie raspačali budoŭlu.
Miž tym žychary Paŭłavičaŭ uvieś čas turbavalisia, što ž budzie ź ichnymi chatami? Sioleta im paviedamili, što CEC tut budavać užo nie buduć i što ŭsich viaskoŭcaŭ u pierśpiektyvie čakaje znos. Ale nie raniej jak uviesnu.
Kali pačali raźbiracca z umovami znosu, to daviedalisia, što za źniesienyja raniej chaty ŭ jakaści kampiensacyi davali kvatery. Ich atrymali ŭsie. U tym liku i žychary apošnich 9 chat, jakija znosiacca ciapier. Tolki za zrujnavanyja haspadarčyja pabudovy i sady nichto nijakich hrošaj nie davaŭ i nie źbirajecca.
I da jakoha jany źviartalisia jakraz sioleta, praciahvaje žycharka Paŭłavičaŭ:Abraziła viaskoŭcaŭ i toje, što vysialacca ich prymusili terminova, pryčym uzimku, vystaŭlajučy ludziej litaralna na maroz. I tolki tamu, što pa darozie ŭzdoŭž ichnaj vioski budzie jechać Alaksandar Łukašenka, jakoha dniami čakajuć u Viciebsku.
«Jany rychtujucca da pryjezdu Łukašenki! My ŭ mai napisali skarhu ŭ administracyju, što tut 20 hod ničoha nie budujuć. A prasili, kab nam aficyjna dazvolili aformić ziamielnyja ŭčastki, kali ŭžo chaty zastalisia. Adkazu nam nijakaha nie dasłali, zatoje razharnuli voś takija «bajavyja dziejańni».
U vioscy zastalisia amal adny staryja. Ciapier jany čakajuć, kali ich pazabirajuć da siabie dzieci i ŭnuki. Bo ichnyja chaty, za dva dni pryznanyja «ničyjnymi», znosiać i palać razam sadami i ŭsimi haspadarčymi pabudovami.
