Lubimaja havoryć mnie: «Nie treba
Sa mnoj
A nada mnoju baćkaŭščyny nieba —
Lubimaja havoryć: «I nie treba
Nikomu namahańni ŭsie tvaje.
Bo što patrebna ludziam? Tolki chleba,
Vidoviščaŭ. Staić na hetym śviet!»
Lubimaja! Vidać, nie toj ja rycar,
Jakoha ty stamiłasia čakać
Ź imhły stahodździaŭ — treba pavinicca…
Ale ž u movie — słoŭ maich krynica.
Ź jaje adnoj mahčyma mnie napicca,
Ciabie — kachanaju nazvać…
0
0
0
0
0
0
